Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Job 19

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
‘Υπολαβὼν δὲ Ιωβ λέγει

‘Ypolabṑn dè Iōb légei
2
῞Εως τίνος ἔγκοπον ποιήσετε ψυχήν μου καὶ καθαιρεῖτε με λόγοις;

῞Eōs tínos énkopon poiḗsete psychḗn mou kaì kathaireîte me lógois?
3
γνῶτε μόνον ὅτι ὁ κύριος ἐποίησέ με οὕτως· καταλαλεῖτέ μου, οὐκ αἰσχυνόμενοί με ἐπίκεισθέ μοι.

gnō̂te mónon hóti ho kýrios epoíēsé me hoútōs: katalaleîté mou, ouk aischynómenoí me epíkeisthé moi.
4
ναὶ δὴ ἐπ ἀληθείας ἐγὼ ἐπλανήθην, παρ ἐμοὶ δὲ αὐλίζεται πλάνος

naì dḕ ep alētheías egṑ eplanḗthēn, par emoì dè aulízetai plános
4A
λαλῆσαι ῥῆμα, ὃ οὐκ ἔδει, τὰ δὲ ῥήματά μου πλανᾶται καὶ οὐκ ἐπὶ καιροῦ.

lalē̂sai rhē̂ma, hò ouk édei, tà dè rhḗmatá mou planâtai kaì ouk epì kairoû.
5
ἔα δὲ ὅτι ἐπ’ ἐμοὶ μεγαλύνεσθε, ἐνάλλεσθε δέ μοι ὀνείδει.

éa dè hóti ep’ emoì megalýnesthe, enállesthe dé moi oneídei.
6
γνῶτε οὖν ὅτι ὁ κύριός ἐστιν ὁ ταράξας, ὀχύρωμα δὲ αὐτοῦ ἐπ’ ἐμὲ ὕψωσεν.

gnō̂te oûn hóti ho kýriós estin ho taráxas, ochýrōma dè autoû ep’ emè hýpsōsen.
7
ἰδοὺ γελῶ ὀνείδει καὶ οὐ λαλήσω· κεκράξομαι, καὶ οὐδαμοῦ κρίμα.

idoù gelō̂ oneídei kaì ou lalḗsō: kekráxomai, kaì oudamoû kríma.
8
κύκλῳ περιῳκοδόμημαι καὶ οὐ μὴ διαβῶ, ἐπὶ πρόσωπόν μου σκότος ἔθετο.

kýklōi periōikodómēmai kaì ou mḕ diabō̂, epì prósōpón mou skótos étheto.
9
τὴν δὲ δόξαν ἀπ’ ἐμοῦ ἐξέδυσεν, ἀϕεῖλεν δὲ στέϕανον ἀπὸ κεϕαλῆς μου.

tḕn dè dóxan ap’ emoû exédysen, apheîlen dè stéphanon apò kephalē̂s mou.
10
διέσπασέν με κύκλῳ, καὶ ᾠχόμην· ἐξέκοψεν δὲ ὥσπερ δένδρον τὴν ἐλπίδα μου.

diéspasén me kýklōi, kaì ōichómēn: exékopsen dè hṓsper déndron tḕn elpída mou.
11
δεινῶς δέ μοι ὀργῇ ἐχρήσατο, ἡγήσατο δέ με ὥσπερ ἐχθρόν.

deinō̂s dé moi orgē̂i echrḗsato, hēgḗsato dé me hṓsper echthrón.
12
ὁμοθυμαδὸν δὲ ἦλθον τὰ πειρατήρια αὐτοῦ ἐπ’ ἐμοὶ ταῖς ὁδοῖς μου, ἐκύκλωσάν με ἐγκάθετοι.

homothymadòn dè ē̂lthon tà peiratḗria autoû ep’ emoì taîs hodoîs mou, ekýklōsán me enkáthetoi.
13
ἀπ’ ἐμοῦ δὲ ἀδελϕοί μου ἀπέστησαν, ἔγνωσαν ἀλλοτρίους ἢ ἐμέ· ϕίλοι δέ μου ἀνελεήμονες γεγόνασιν.

ap’ emoû dè adelphoí mou apéstēsan, égnōsan allotríous ḕ emé: phíloi dé mou aneleḗmones gegónasin.
14
οὐ προσεποιήσαντό με οἱ ἐγγύτατοί μου, καὶ οἱ εἰδότες μου τὸ ὄνομα ἐπελάθοντό μου.

ou prosepoiḗsantó me hoi engýtatoí mou, kaì hoi eidótes mou tò ónoma epeláthontó mou.
15
γείτονες οἰκίας θεράπαιναί τέ μου, ἀλλογενὴς ἤμην ἐναντίον αὐτῶν.

geítones oikías therápainaí té mou, allogenḕs ḗmēn enantíon autō̂n.
16
θεράποντά μου ἐκάλεσα, καὶ οὐχ ὑπήκουσεν· στόμα δέ μου ἐδέετο.

therápontá mou ekálesa, kaì ouch hypḗkousen: stóma dé mou edéeto.
17
καὶ ἱκέτευον τὴν γυναῖκά μου, προσεκαλούμην δὲ κολακεύων υἱοὺς παλλακίδων μου·

kaì hikéteuon tḕn gynaîká mou, prosekaloúmēn dè kolakeúōn hyioùs pallakídōn mou:
18
οἱ δὲ εἰς τὸν αἰῶνά με ἀπεποιήσαντο· ὅταν ἀναστῶ, κατ’ ἐμοῦ λαλοῦσιν.

hoi dè eis tòn aiō̂ná me apepoiḗsanto: hótan anastō̂, kat’ emoû laloûsin.
19
ἐβδελύξαντο δέ με οἱ εἰδότες με· οὓς δὴ ἠγαπήκειν, ἐπανέστησάν μοι.

ebdelýxanto dé me hoi eidótes me: hoùs dḕ ēgapḗkein, epanéstēsán moi.
20
ἐν δέρματί μου ἐσάπησαν αἱ σάρκες μου, τὰ δὲ ὀστᾶ μου ἐν ὀδοῦσιν ἔχεται.

en dérmatí mou esápēsan hai sárkes mou, tà dè ostâ mou en odoûsin échetai.
21
ἐλεήσατέ με, ἐλεήσατέ με, ὦ ϕίλοι· χεὶρ γὰρ κυρίου ἡ ἁψαμένη μού ἐστιν.

eleḗsaté me, eleḗsaté me, ō̂ phíloi: cheìr gàr kyríou hē hapsaménē moú estin.
22
διὰ τί δέ με διώκετε ὥσπερ καὶ ὁ κύριος, ἀπὸ δὲ σαρκῶν μου οὐκ ἐμπίπλασθε;

dià tí dé me diṓkete hṓsper kaì ho kýrios, apò dè sarkō̂n mou ouk empíplasthe?
23
τίς γὰρ ἂν δῴη γραϕῆναι τὰ ῥήματά μου, τεθῆναι δὲ αὐτὰ ἐν βιβλίῳ εἰς τὸν αἰῶνα

tís gàr àn dṓiē graphē̂nai tà rhḗmatá mou, tethē̂nai dè autà en biblíōi eis tòn aiō̂na
24
* ἐν γραϕείῳ σιδηρῷ καὶ μολίβῳ⊥ ἢ ἐν πέτραις ἐγγλυϕῆναι;

* en grapheíōi sidērō̂i kaì molíbōi⊥ ḕ en pétrais englyphē̂nai?
25
οἶδα γὰρ ὅτι ἀέναός ἐστιν ὁ ἐκλύειν με μέλλων ἐπὶ γῆς.

oîda gàr hóti aénaós estin ho eklýein me méllōn epì gē̂s.
26
ἀναστήσαι τὸ δέρμα μου τὸ ἀνατλῶν ταῦτα· παρὰ γὰρ κυρίου ταῦτά μοι συνετελέσθη,

anastḗsai tò dérma mou tò anatlō̂n taûta: parà gàr kyríou taûtá moi synetelésthē,
27
ἃ ἐγὼ ἐμαυτῷ συνεπίσταμαι, ἃ ὁ ὀϕθαλμός μου ἑόρακεν καὶ οὐκ ἄλλος· πάντα δέ μοι συντετέλεσται ἐν κόλπῳ.

hà egṑ emautō̂i synepístamai, hà ho ophthalmós mou heóraken kaì ouk állos: pánta dé moi syntetélestai en kólpōi.
28
εἰ δὲ καὶ ἐρεῖτε Τί ἐροῦμεν ἔναντι αὐτοῦ; * καὶ ῥίζαν λόγου εὑρήσομεν ἐν αὐτῷ·⊥

ei dè kaì ereîte Tí eroûmen énanti autoû? * kaì rhízan lógou heurḗsomen en autō̂i:⊥
29
εὐλαβήθητε δὴ καὶ ὑμεῖς ἀπὸ ἐπικαλύμματος· θυμὸς γὰρ ἐπ’ ἀνόμους ἐπελεύσεται, καὶ τότε γνώσονται ποῦ ἐστιν αὐτῶν ἡ ὕλη.

eulabḗthēte dḕ kaì hymeîs apò epikalýmmatos: thymòs gàr ep’ anómous epeleúsetai, kaì tóte gnṓsontai poû estin autō̂n hē hýlē.