Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Job 20

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
‘Υπολαβὼν δὲ Σωϕαρ ὁ Μιναῖος λέγει

‘Ypolabṑn dè Sōphar ho Minaîos légei
2
Οὐχ οὕτως ὑπελάμβανον ἀντερεῖν σε ταῦτα, καὶ οὐχὶ συνίετε μᾶλλον ἢ καὶ ἐγώ.

Ouch hoútōs hypelámbanon antereîn se taûta, kaì ouchì syníete mâllon ḕ kaì egṓ.
3
* παιδείαν ἐντροπῆς μου ἀκούσομαι, * καὶ πνεῦμα ἐκ τῆς συνέσεως ἀποκρίνεταί μοι.

* paideían entropē̂s mou akoúsomai, * kaì pneûma ek tē̂s synéseōs apokrínetaí moi.
4
* μὴ ταῦτα ἔγνως ἀπὸ τοῦ ἔτι⊥ ἀϕ’ οὗ ἐτέθη ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς;

* mḕ taûta égnōs apò toû éti⊥ aph’ hoû etéthē ánthrōpos epì tē̂s gē̂s?
5
εὐϕροσύνη γὰρ ἀσεβῶν πτῶμα ἐξαίσιον, χαρμονὴ δὲ παρανόμων ἀπώλεια,

euphrosýnē gàr asebō̂n ptō̂ma exaísion, charmonḕ dè paranómōn apṓleia,
6
ἐὰν ἀναβῇ εἰς οὐρανὸν αὐτοῦ τὰ δῶρα, ἡ δὲ θυσία αὐτοῦ νεϕῶν ἅψηται.

eàn anabē̂i eis ouranòn autoû tà dō̂ra, hē dè thysía autoû nephō̂n hápsētai.
7
ὅταν γὰρ δοκῇ ἤδη κατεστηρίχθαι, τότε εἰς τέλος ἀπολεῖται· οἱ δὲ ἰδόντες αὐτὸν ἐροῦσιν Ποῦ ἐστιν;

hótan gàr dokē̂i ḗdē katestēríchthai, tóte eis télos apoleîtai: hoi dè idóntes autòn eroûsin Poû estin?
8
ὥσπερ ἐνύπνιον ἐκπετασθὲν οὐ μὴ εὑρεθῇ, ἔπτη δὲ ὥσπερ ϕάσμα νυκτερινόν.

hṓsper enýpnion ekpetasthèn ou mḕ heurethē̂i, éptē dè hṓsper phásma nykterinón.
9
* ὀϕθαλμὸς παρέβλεψεν καὶ οὐ προσθήσει, * καὶ οὐκέτι προσνοήσει αὐτὸν ὁ τόπος αὐτοῦ.⊥

* ophthalmòs paréblepsen kaì ou prosthḗsei, * kaì oukéti prosnoḗsei autòn ho tópos autoû.⊥
10
τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ὀλέσαισαν ἥττονες, αἱ δὲ χεῖρες αὐτοῦ πυρσεύσαισαν ὀδύνας.

toùs hyioùs autoû olésaisan hḗttones, hai dè cheîres autoû pyrseúsaisan odýnas.
11
* ὀστᾶ αὐτοῦ ἐνεπλήσθησαν νεότητος αὐτοῦ, * καὶ μετ’ αὐτοῦ ἐπὶ χώματος κοιμηθήσεται.

* ostâ autoû eneplḗsthēsan neótētos autoû, * kaì met’ autoû epì chṓmatos koimēthḗsetai.
12
* ἐὰν γλυκανθῇ ἐν στόματι αὐτοῦ κακία, * κρύψει αὐτὴν ὑπὸ τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ·

* eàn glykanthē̂i en stómati autoû kakía, * krýpsei autḕn hypò tḕn glō̂ssan autoû:
13
* οὐ ϕείσεται αὐτῆς καὶ οὐκ ἐγκαταλείψει αὐτὴν * καὶ συνέξει αὐτὴν ἐν μέσῳ τοῦ λάρυγγος αὐτοῦ.⊥

* ou pheísetai autē̂s kaì ouk enkataleípsei autḕn * kaì synéxei autḕn en mésōi toû láryngos autoû.⊥
14
καὶ οὐ μὴ δυνηθῇ βοηθῆσαι ἑαυτῷ· * χολὴ ἀσπίδος ἐν γαστρὶ αὐτοῦ.⊥

kaì ou mḕ dynēthē̂i boēthē̂sai heautō̂i: * cholḕ aspídos en gastrì autoû.⊥
15
πλοῦτος ἀδίκως συναγόμενος ἐξεμεσθήσεται, ἐξ οἰκίας αὐτοῦ ἐξελκύσει αὐτὸν ἄγγελος.

ploûtos adíkōs synagómenos exemesthḗsetai, ex oikías autoû exelkýsei autòn ángelos.
16
θυμὸν δὲ δρακόντων θηλάσειεν, ἀνέλοι δὲ αὐτὸν γλῶσσα ὄϕεως.

thymòn dè drakóntōn thēláseien, anéloi dè autòn glō̂ssa ópheōs.
17
μὴ ἴδοι ἄμελξιν νομάδων μηδὲ νομὰς μέλιτος καὶ βουτύρου.

mḕ ídoi ámelxin nomádōn mēdè nomàs mélitos kaì boutýrou.
18
εἰς κενὰ καὶ μάταια ἐκοπίασεν πλοῦτον, ἐξ οὗ οὐ γεύσεται, ὥσπερ στρίϕνος ἀμάσητος ἀκατάποτος.

eis kenà kaì mátaia ekopíasen ploûton, ex hoû ou geúsetai, hṓsper stríphnos amásētos akatápotos.
19
πολλῶν γὰρ ἀδυνάτων οἴκους ἔθλασεν, δίαιταν δὲ ἥρπασεν καὶ οὐκ ἔστησεν.

pollō̂n gàr adynátōn oíkous éthlasen, díaitan dè hḗrpasen kaì ouk éstēsen.
20
οὐκ ἔστιν αὐτοῦ σωτηρία τοῖς ὑπάρχουσιν, * ἐν ἐπιθυμίᾳ αὐτοῦ οὐ σωθήσεται.

ouk éstin autoû sōtēría toîs hypárchousin, * en epithymíāi autoû ou sōthḗsetai.
21
* οὐκ ἔστιν ὑπόλειμμα τοῖς βρώμασιν αὐτοῦ·⊥ διὰ τοῦτο οὐκ ἀνθήσει αὐτοῦ τὰ ἀγαθά.

* ouk éstin hypóleimma toîs brṓmasin autoû:⊥ dià toûto ouk anthḗsei autoû tà agathá.
22
ὅταν δὲ δοκῇ ἤδη πεπληρῶσθαι, θλιβήσεται, πᾶσα δὲ ἀνάγκη ἐπ’ αὐτὸν ἐπελεύσεται.

hótan dè dokē̂i ḗdē peplērō̂sthai, thlibḗsetai, pâsa dè anánkē ep’ autòn epeleúsetai.
23
* εἴ πως πληρώσαι γαστέρα αὐτοῦ, ⊥ ἐπαποστείλαι ἐπ’ αὐτὸν θυμὸν ὀργῆς, νίψαι ἐπ’ αὐτὸν ὀδύνας·

* eí pōs plērṓsai gastéra autoû, ⊥ epaposteílai ep’ autòn thymòn orgē̂s, nípsai ep’ autòn odýnas:
24
καὶ οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸς σιδήρου, τρώσαι αὐτὸν τόξον χάλκειον·

kaì ou mḕ sōthē̂i ek cheiròs sidḗrou, trṓsai autòn tóxon chálkeion:
25
διεξέλθοι δὲ διὰ σώματος αὐτοῦ βέλος, ἀστραπαὶ δὲ ἐν διαίταις αὐτοῦ περιπατήσαισαν· * ἐπ’ αὐτῷ ϕόβοι.⊥

diexélthoi dè dià sṓmatos autoû bélos, astrapaì dè en diaítais autoû peripatḗsaisan: * ep’ autō̂i phóboi.⊥
26
πᾶν δὲ σκότος αὐτῷ ὑπομείναι· κατέδεται αὐτὸν πῦρ ἄκαυστον, κακώσαι δὲ αὐτοῦ ἐπήλυτος τὸν οἶκον.

pân dè skótos autō̂i hypomeínai: katédetai autòn pŷr ákauston, kakṓsai dè autoû epḗlytos tòn oîkon.
27
ἀνακαλύψαι δὲ αὐτοῦ ὁ οὐρανὸς τὰς ἀνομίας, γῆ δὲ ἐπανασταίη αὐτῷ.

anakalýpsai dè autoû ho ouranòs tàs anomías, gē̂ dè epanastaíē autō̂i.
28
ἑλκύσαι τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀπώλεια εἰς τέλος, ἡμέρα ὀργῆς ἐπέλθοι αὐτῷ.

helkýsai tòn oîkon autoû apṓleia eis télos, hēméra orgē̂s epélthoi autō̂i.
29
αὕτη ἡ μερὶς ἀνθρώπου ἀσεβοῦς παρὰ κυρίου καὶ κτῆμα ὑπαρχόντων αὐτῷ παρὰ τοῦ ἐπισκόπου.

haútē hē merìs anthrṓpou aseboûs parà kyríou kaì ktē̂ma hyparchóntōn autō̂i parà toû episkópou.