Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Job 27

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
῎Ετι δὲ προσθεὶς Ιωβ εἶπεν τῷ προοιμίῳ

῎Eti dè prostheìs Iōb eîpen tō̂i prooimíōi
2
Ζῇ κύριος, ὃς οὕτω με κέκρικεν, καὶ ὁ παντοκράτωρ ὁ πικράνας μου τὴν ψυχήν,

Zē̂i kýrios, hòs hoútō me kékriken, kaì ho pantokrátōr ho pikránas mou tḕn psychḗn,
3
ἦ μὴν ἔτι τῆς πνοῆς μου ἐνούσης, πνεῦμα δὲ θεῖον τὸ περιόν μοι ἐν ῥισίν,

ē̂ mḕn éti tē̂s pnoē̂s mou enoúsēs, pneûma dè theîon tò perión moi en rhisín,
4
μὴ λαλήσειν τὰ χείλη μου ἄνομα, οὐδὲ ἡ ψυχή μου μελετήσει ἄδικα.

mḕ lalḗsein tà cheílē mou ánoma, oudè hē psychḗ mou meletḗsei ádika.
5
μή μοι εἴη δικαίους ὑμᾶς ἀποϕῆναι, ἕως ἂν ἀποθάνω· οὐ γὰρ ἀπαλλάξω μου τὴν ἀκακίαν.

mḗ moi eíē dikaíous hymâs apophē̂nai, héōs àn apothánō: ou gàr apalláxō mou tḕn akakían.
6
δικαιοσύνῃ δὲ προσέχων οὐ μὴ προῶμαι· οὐ γὰρ σύνοιδα ἐμαυτῷ ἄτοπα πράξας.

dikaiosýnēi dè proséchōn ou mḕ proō̂mai: ou gàr sýnoida emautō̂i átopa práxas.
7
οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ εἴησαν οἱ ἐχθροί μου ὥσπερ ἡ καταστροϕὴ τῶν ἀσεβῶν, καὶ οἱ ἐπ’ ἐμὲ ἐπανιστανόμενοι ὥσπερ ἡ ἀπώλεια τῶν παρανόμων.

ou mḕn dè allà eíēsan hoi echthroí mou hṓsper hē katastrophḕ tō̂n asebō̂n, kaì hoi ep’ emè epanistanómenoi hṓsper hē apṓleia tō̂n paranómōn.
8
καὶ τίς γάρ ἐστιν ἐλπὶς ἀσεβεῖ ὅτι ἐπέχει; πεποιθὼς ἐπὶ κύριον ἆρα σωθήσεται;

kaì tís gár estin elpìs asebeî hóti epéchei? pepoithṑs epì kýrion âra sōthḗsetai?
9
ἦ τὴν δέησιν αὐτοῦ εἰσακούσεται κύριος; ἢ ἐπελθούσης αὐτῷ ἀνάγκης

ē̂ tḕn déēsin autoû eisakoúsetai kýrios? ḕ epelthoúsēs autō̂i anánkēs
10
μὴ ἔχει τινὰ παρρησίαν ἔναντι αὐτοῦ; ἢ ὡς ἐπικαλεσαμένου αὐτοῦ εἰσακούσεται αὐτοῦ;

mḕ échei tinà parrēsían énanti autoû? ḕ hōs epikalesaménou autoû eisakoúsetai autoû?
11
ἀλλὰ δὴ ἀναγγελῶ ὑμῖν τί ἐστιν ἐν χειρὶ κυρίου· ἅ ἐστιν παρὰ παντοκράτορι, οὐ ψεύσομαι.

allà dḕ anangelō̂ hymîn tí estin en cheirì kyríou: há estin parà pantokrátori, ou pseúsomai.
12
ἰδοὺ δὴ πάντες οἴδατε ὅτι κενὰ κενοῖς ἐπιβάλλετε.

idoù dḕ pántes oídate hóti kenà kenoîs epibállete.
13
αὕτη ἡ μερὶς ἀνθρώπου ἀσεβοῦς παρὰ κυρίου, κτῆμα δὲ δυναστῶν ἐλεύσεται παρὰ παντοκράτορος ἐπ’ αὐτούς.

haútē hē merìs anthrṓpou aseboûs parà kyríou, ktē̂ma dè dynastō̂n eleúsetai parà pantokrátoros ep’ autoús.
14
ἐὰν δὲ πολλοὶ γένωνται οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, εἰς σϕαγὴν ἔσονται· ἐὰν δὲ καὶ ἀνδρωθῶσιν, προσαιτήσουσιν·

eàn dè polloì génōntai hoi hyioì autoû, eis sphagḕn ésontai: eàn dè kaì andrōthō̂sin, prosaitḗsousin:
15
οἱ δὲ περιόντες αὐτοῦ ἐν θανάτῳ τελευτήσουσιν, χήρας δὲ αὐτῶν οὐθεὶς ἐλεήσει.

hoi dè perióntes autoû en thanátōi teleutḗsousin, chḗras dè autō̂n outheìs eleḗsei.
16
ἐὰν συναγάγῃ ὥσπερ γῆν ἀργύριον, ἴσα δὲ πηλῷ ἑτοιμάσῃ χρυσίον,

eàn synagágēi hṓsper gē̂n argýrion, ísa dè pēlō̂i hetoimásēi chrysíon,
17
ταῦτα πάντα δίκαιοι περιποιήσονται, τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ ἀληθινοὶ καθέξουσιν.

taûta pánta díkaioi peripoiḗsontai, tà dè chrḗmata autoû alēthinoì kathéxousin.
18
ἀπέβη δὲ ὁ οἶκος αὐτοῦ ὥσπερ σῆτες καὶ ὥσπερ ἀράχνη.

apébē dè ho oîkos autoû hṓsper sē̂tes kaì hṓsper aráchnē.
19
πλούσιος κοιμηθεὶς καὶ οὐ προσθήσει, * ὀϕθαλμοὺς αὐτοῦ διήνοιξεν καὶ οὐκ ἔστιν.⊥

ploúsios koimētheìs kaì ou prosthḗsei, * ophthalmoùs autoû diḗnoixen kaì ouk éstin.⊥
20
συνήντησαν αὐτῷ ὥσπερ ὕδωρ αἱ ὀδύναι, νυκτὶ δὲ ὑϕείλατο αὐτὸν γνόϕος·

synḗntēsan autō̂i hṓsper hýdōr hai odýnai, nyktì dè hypheílato autòn gnóphos:
21
* ἀναλήμψεται αὐτὸν καύσων καὶ ἀπελεύσεται * καὶ λικμήσει αὐτὸν ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ.

* analḗmpsetai autòn kaúsōn kaì apeleúsetai * kaì likmḗsei autòn ek toû tópou autoû.
22
* καὶ ἐπιρρίψει ἐπ’ αὐτὸν καὶ οὐ ϕείσεται· * ἐκ χειρὸς αὐτοῦ ϕυγῇ ϕεύξεται·

* kaì epirrípsei ep’ autòn kaì ou pheísetai: * ek cheiròs autoû phygē̂i pheúxetai:
23
* κροτήσει ἐπ’ αὐτοῦ χεῖρας αὐτοῦ * καὶ συριεῖ αὐτὸν ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ.⊥

* krotḗsei ep’ autoû cheîras autoû * kaì syrieî autòn ek toû tópou autoû.⊥