Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Josué 22

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Τότε συνεκάλεσεν ’Ιησοῦς τοὺς υἱοὺς Ρουβην καὶ τοὺς υἱοὺς Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ ϕυλῆς Μανασση

Tóte synekálesen ’Iēsoûs toùs hyioùs Roubēn kaì toùs hyioùs Gad kaì tò hḗmisy phylē̂s Manassē
2
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ‘Υμεῖς ἀκηκόατε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο ὑμῖν Μωυσῆς ὁ παῖς κυρίου, καὶ ἐπηκούσατε τῆς ϕωνῆς μου κατὰ πάντα, ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν.

kaì eîpen autoîs ‘Ymeîs akēkóate pánta, hósa eneteílato hymîn Mōysē̂s ho paîs kyríou, kaì epēkoúsate tē̂s phōnē̂s mou katà pánta, hósa eneteilámēn hymîn.
3
οὐκ ἐγκαταλελοίπατε τοὺς ἀδελϕοὺς ὑμῶν ταύτας τὰς ἡμέρας καὶ πλείους ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας· ἐϕυλάξασθε τὴν ἐντολὴν κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν.

ouk enkataleloípate toùs adelphoùs hymō̂n taútas tàs hēméras kaì pleíous héōs tē̂s sḗmeron hēméras: ephyláxasthe tḕn entolḕn kyríou toû theoû hymō̂n.
4
νῦν δὲ κατέπαυσεν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν τοὺς ἀδελϕοὺς ἡμῶν, ὃν τρόπον εἶπεν αὐτοῖς· νῦν οὖν ἀποστραϕέντες ἀπέλθατε εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, ἣν ἔδωκεν ὑμῖν Μωυσῆς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου.

nŷn dè katépausen kýrios ho theòs hēmō̂n toùs adelphoùs hēmō̂n, hòn trópon eîpen autoîs: nŷn oûn apostraphéntes apélthate eis toùs oíkous hymō̂n kaì eis tḕn gē̂n tē̂s kataschéseōs hymō̂n, hḕn édōken hymîn Mōysē̂s en tō̂i péran toû Iordánou.
5
ἀλλὰ ϕυλάξασθε ποιεῖν σϕόδρα τὰς ἐντολὰς καὶ τὸν νόμον, ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν ποιεῖν Μωυσῆς ὁ παῖς κυρίου, ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν, πορεύεσθαι πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, ϕυλάξασθαι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ προσκεῖσθαι αὐτῷ καὶ λατρεύειν αὐτῷ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν.

allà phyláxasthe poieîn sphódra tàs entolàs kaì tòn nómon, hòn eneteílato hēmîn poieîn Mōysē̂s ho paîs kyríou, agapân kýrion tòn theòn hymō̂n, poreúesthai pásais taîs hodoîs autoû, phyláxasthai tàs entolàs autoû kaì proskeîsthai autō̂i kaì latreúein autō̂i ex hólēs tē̂s dianoías hymō̂n kaì ex hólēs tē̂s psychē̂s hymō̂n.
6
καὶ ηὐλόγησεν αὐτοὺς ’Ιησοῦς καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν.

kaì ēylógēsen autoùs ’Iēsoûs kaì exapésteilen autoús, kaì eporeúthēsan eis toùs oíkous autō̂n.
7
καὶ τῷ ἡμίσει ϕυλῆς Μανασση ἔδωκεν Μωυσῆς ἐν τῇ Βασανίτιδι, καὶ τῷ ἡμίσει ἔδωκεν ’Ιησοῦς μετὰ τῶν ἀδελϕῶν αὐτοῦ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου παρὰ θάλασσαν. καὶ ἡνίκα ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς ’Ιησοῦς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούς,

kaì tō̂i hēmísei phylē̂s Manassē édōken Mōysē̂s en tē̂i Basanítidi, kaì tō̂i hēmísei édōken ’Iēsoûs metà tō̂n adelphō̂n autoû en tō̂i péran toû Iordánou parà thálassan. kaì hēníka exapésteilen autoùs ’Iēsoûs eis toùs oíkous autō̂n kaì eulógēsen autoús,
8
καὶ ἐν χρήμασιν πολλοῖς ἀπήλθοσαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, καὶ κτήνη πολλὰ σϕόδρα καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ ἱματισμὸν πολύν, καὶ διείλαντο τὴν προνομὴν τῶν ἐχθρῶν μετὰ τῶν ἀδελϕῶν αὐτῶν.

kaì en chrḗmasin polloîs apḗlthosan eis toùs oíkous autō̂n, kaì ktḗnē pollà sphódra kaì argýrion kaì chrysíon kaì sídēron kaì himatismòn polýn, kaì dieílanto tḕn pronomḕn tō̂n echthrō̂n metà tō̂n adelphō̂n autō̂n.
9
Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ ϕυλῆς υἱῶν Μανασση ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐκ Σηλω ἐν γῇ Χανααν ἀπελθεῖν εἰς γῆν Γαλααδ εἰς γῆν κατασχέσεως αὐτῶν, ἣν ἐκληρονόμησαν αὐτὴν διὰ προστάγματος κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ.

Kaì eporeúthēsan hoi hyioì Roubēn kaì hoi hyioì Gad kaì tò hḗmisy phylē̂s hyiō̂n Manassē apò tō̂n hyiō̂n Israēl ek Sēlō en gē̂i Chanaan apeltheîn eis gē̂n Galaad eis gē̂n kataschéseōs autō̂n, hḕn eklēronómēsan autḕn dià prostágmatos kyríou en cheirì Mōysē̂.
10
καὶ ἦλθον εἰς Γαλγαλα τοῦ Ιορδάνου, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χανααν, καὶ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ τὸ ἥμισυ ϕυλῆς Μανασση ἐκεῖ βωμὸν ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου, βωμὸν μέγαν τοῦ ἰδεῖν.

kaì ē̂lthon eis Galgala toû Iordánou, hḗ estin en gē̂i Chanaan, kaì ōikodómēsan hoi hyioì Gad kaì hoi hyioì Roubēn kaì tò hḗmisy phylē̂s Manassē ekeî bōmòn epì toû Iordánou, bōmòn mégan toû ideîn.
11
καὶ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ λεγόντων ’Ιδοὺ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ τὸ ἥμισυ ϕυλῆς Μανασση βωμὸν ἐϕ’ ὁρίων γῆς Χανααν ἐπὶ τοῦ Γαλααδ τοῦ Ιορδάνου ἐν τῷ πέραν υἱῶν Ισραηλ.

kaì ḗkousan hoi hyioì Israēl legóntōn ’Idoù ōikodómēsan hoi hyioì Gad kaì hoi hyioì Roubēn kaì tò hḗmisy phylē̂s Manassē bōmòn eph’ horíōn gē̂s Chanaan epì toû Galaad toû Iordánou en tō̂i péran hyiō̂n Israēl.
12
καὶ συνηθροίσθησαν πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ εἰς Σηλω ὥστε ἀναβάντες ἐκπολεμῆσαι αὐτούς.

kaì synēthroísthēsan pántes hoi hyioì Israēl eis Sēlō hṓste anabántes ekpolemē̂sai autoús.
13
καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβην καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Γαδ καὶ πρὸς τὸ ἥμισυ ϕυλῆς Μανασση εἰς γῆν Γαλααδ τόν τε Φινεες υἱὸν Ελεαζαρ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἀρχιερέως

kaì apésteilan hoi hyioì Israēl pròs toùs hyioùs Roubēn kaì pròs toùs hyioùs Gad kaì pròs tò hḗmisy phylē̂s Manassē eis gē̂n Galaad tón te Phinees hyiòn Eleazar hyioû Aarōn toû archieréōs
14
καὶ δέκα τῶν ἀρχόντων μετ’ αὐτοῦ, ἄρχων εἷς ἀπὸ οἴκου πατριᾶς ἀπὸ πασῶν ϕυλῶν Ισραηλ· ἄρχοντες οἴκων πατριῶν εἰσιν, χιλίαρχοι Ισραηλ.

kaì déka tō̂n archóntōn met’ autoû, árchōn heîs apò oíkou patriâs apò pasō̂n phylō̂n Israēl: árchontes oíkōn patriō̂n eisin, chilíarchoi Israēl.
15
καὶ παρεγένοντο πρὸς τοὺς υἱοὺς Γαδ καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβην καὶ πρὸς τοὺς ἡμίσεις ϕυλῆς Μανασση εἰς γῆν Γαλααδ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτοὺς λέγοντες

kaì paregénonto pròs toùs hyioùs Gad kaì pròs toùs hyioùs Roubēn kaì pròs toùs hēmíseis phylē̂s Manassē eis gē̂n Galaad kaì elálēsan pròs autoùs légontes
16
Τάδε λέγει πᾶσα ἡ συναγωγὴ κυρίου Τίς ἡ πλημμέλεια αὕτη, ἣν ἐπλημμελήσατε ἐναντίον τοῦ θεοῦ Ισραηλ, ἀποστραϕῆναι σήμερον ἀπὸ κυρίου οἰκοδομήσαντες ὑμῖν ἑαυτοῖς βωμὸν ἀποστάτας ὑμᾶς γενέσθαι ἀπὸ κυρίου;

Táde légei pâsa hē synagōgḕ kyríou Tís hē plēmméleia haútē, hḕn eplēmmelḗsate enantíon toû theoû Israēl, apostraphē̂nai sḗmeron apò kyríou oikodomḗsantes hymîn heautoîs bōmòn apostátas hymâs genésthai apò kyríou?
17
μὴ μικρὸν ἡμῖν τὸ ἁμάρτημα Φογωρ; ὅτι οὐκ ἐκαθαρίσθημεν ἀπ’ αὐτοῦ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, καὶ ἐγενήθη πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ κυρίου.

mḕ mikròn hēmîn tò hamártēma Phogōr? hóti ouk ekatharísthēmen ap’ autoû héōs tē̂s hēméras taútēs, kaì egenḗthē plēgḕ en tē̂i synagōgē̂i kyríou.
18
καὶ ὑμεῖς ἀποστραϕήσεσθε σήμερον ἀπὸ κυρίου; καὶ ἔσται ἐὰν ἀποστῆτε σήμερον ἀπὸ κυρίου, καὶ αὔριον ἐπὶ πάντα Ισραηλ ἔσται ἡ ὀργή.

kaì hymeîs apostraphḗsesthe sḗmeron apò kyríou? kaì éstai eàn apostē̂te sḗmeron apò kyríou, kaì aúrion epì pánta Israēl éstai hē orgḗ.
19
καὶ νῦν εἰ μικρὰ ὑμῖν ἡ γῆ τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, διάβητε εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως κυρίου, οὗ κατασκηνοῖ ἐκεῖ ἡ σκηνὴ κυρίου, καὶ κατακληρονομήσατε ἐν ἡμῖν· καὶ μὴ ἀποστάται ἀπὸ θεοῦ γενήθητε καὶ μὴ ἀπόστητε ἀπὸ κυρίου διὰ τὸ οἰκοδομῆσαι ὑμᾶς βωμὸν ἔξω τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν.

kaì nŷn ei mikrà hymîn hē gē̂ tē̂s kataschéseōs hymō̂n, diábēte eis tḕn gē̂n tē̂s kataschéseōs kyríou, hoû kataskēnoî ekeî hē skēnḕ kyríou, kaì kataklēronomḗsate en hēmîn: kaì mḕ apostátai apò theoû genḗthēte kaì mḕ apóstēte apò kyríou dià tò oikodomē̂sai hymâs bōmòn éxō toû thysiastēríou kyríou toû theoû hēmō̂n.
20
οὐκ ἰδοὺ Αχαρ ὁ τοῦ Ζαρα πλημμελείᾳ ἐπλημμέλησεν ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος καὶ ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν Ισραηλ ἐγενήθη ὀργή; καὶ οὗτος εἷς μόνος ἦν· μὴ μόνος οὗτος ἀπέθανεν τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ;

ouk idoù Achar ho toû Zara plēmmeleíāi eplēmmélēsen apò toû anathématos kaì epì pâsan synagōgḕn Israēl egenḗthē orgḗ? kaì hoûtos heîs mónos ē̂n: mḕ mónos hoûtos apéthanen tē̂i heautoû hamartíāi?
21
Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ ϕυλῆς Μανασση καὶ ἐλάλησαν τοῖς χιλιάρχοις Ισραηλ λέγοντες

Kaì apekríthēsan hoi hyioì Roubēn kaì hoi hyioì Gad kaì tò hḗmisy phylē̂s Manassē kaì elálēsan toîs chiliárchois Israēl légontes
22
‘Ο θεὸς θεός ἐστιν κύριος, καὶ ὁ θεὸς θεὸς κύριος αὐτὸς οἶδεν, καὶ Ισραηλ αὐτὸς γνώσεται· εἰ ἐν ἀποστασίᾳ ἐπλημμελήσαμεν ἔναντι τοῦ κυρίου, μὴ ῥύσαιτο ἡμᾶς ἐν ταύτῃ·

‘O theòs theós estin kýrios, kaì ho theòs theòs kýrios autòs oîden, kaì Israēl autòs gnṓsetai: ei en apostasíāi eplēmmelḗsamen énanti toû kyríou, mḕ rhýsaito hēmâs en taútēi:
23
καὶ εἰ ᾠκοδομήσαμεν αὑτοῖς βωμὸν ὥστε ἀποστῆναι ἀπὸ κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ὥστε ἀναβιβάσαι ἐπ’ αὐτὸν θυσίαν ὁλοκαυτωμάτων ἢ ὥστε ποιῆσαι ἐπ’ αὐτοῦ θυσίαν σωτηρίου, κύριος ἐκζητήσει.

kaì ei ōikodomḗsamen hautoîs bōmòn hṓste apostē̂nai apò kyríou toû theoû hēmō̂n hṓste anabibásai ep’ autòn thysían holokautōmátōn ḕ hṓste poiē̂sai ep’ autoû thysían sōtēríou, kýrios ekzētḗsei.
24
ἀλλ’ ἕνεκεν εὐλαβείας ῥήματος ἐποιήσαμεν τοῦτο λέγοντες ῞Ινα μὴ εἴπωσιν αὔριον τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν Τί ὑμῖν κυρίῳ τῷ θεῷ Ισραηλ;

all’ héneken eulabeías rhḗmatos epoiḗsamen toûto légontes ῞Ina mḕ eípōsin aúrion tà tékna hymō̂n toîs téknois hēmō̂n Tí hymîn kyríōi tō̂i theō̂i Israēl?
25
καὶ ὅρια ἔθηκεν κύριος ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν τὸν Ιορδάνην, καὶ οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς κυρίου. καὶ ἀπαλλοτριώσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν τοὺς υἱοὺς ἡμῶν, ἵνα μὴ σέβωνται κύριον.

kaì hória éthēken kýrios anà méson hēmō̂n kaì hymō̂n tòn Iordánēn, kaì ouk éstin hymîn merìs kyríou. kaì apallotriṓsousin hoi hyioì hymō̂n toùs hyioùs hēmō̂n, hína mḕ sébōntai kýrion.
26
καὶ εἴπαμεν ποιῆσαι οὕτως τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν βωμὸν τοῦτον οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν,

kaì eípamen poiē̂sai hoútōs toû oikodomē̂sai tòn bōmòn toûton ouch héneken karpōmátōn oudè héneken thysiō̂n,
27
ἀλλ’ ἵνα ᾖ τοῦτο μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν γενεῶν ἡμῶν μεθ’ ἡμᾶς τοῦ λατρεύειν λατρείαν κυρίῳ ἐναντίον αὐτοῦ ἐν τοῖς καρπώμασιν ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις τῶν σωτηρίων ἡμῶν· καὶ οὐκ ἐροῦσιν τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν αὔριον Οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς κυρίου.

all’ hína ē̂i toûto martýrion anà méson hēmō̂n kaì hymō̂n kaì anà méson tō̂n geneō̂n hēmō̂n meth’ hēmâs toû latreúein latreían kyríōi enantíon autoû en toîs karpṓmasin hēmō̂n kaì en taîs thysíais hēmō̂n kaì en taîs thysíais tō̂n sōtēríōn hēmō̂n: kaì ouk eroûsin tà tékna hymō̂n toîs téknois hēmō̂n aúrion Ouk éstin hymîn merìs kyríou.
28
καὶ εἴπαμεν ’Εὰν γένηταί ποτε καὶ λαλήσωσιν πρὸς ἡμᾶς καὶ ταῖς γενεαῖς ἡμῶν αὔριον, καὶ ἐροῦσιν ῎Ιδετε ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου, ὃ ἐποίησαν οἱ πατέρες ἡμῶν οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν, ἀλλὰ μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν ἡμῶν.

kaì eípamen ’Eàn génētaí pote kaì lalḗsōsin pròs hēmâs kaì taîs geneaîs hēmō̂n aúrion, kaì eroûsin ῎Idete homoíōma toû thysiastēríou kyríou, hò epoíēsan hoi patéres hēmō̂n ouch héneken karpōmátōn oudè héneken thysiō̂n, allà martýrión estin anà méson hymō̂n kaì anà méson hēmō̂n kaì anà méson tō̂n hyiō̂n hēmō̂n.
29
μὴ γένοιτο οὖν ἡμᾶς ἀποστραϕῆναι ἀπὸ κυρίου ἐν ταῖς σήμερον ἡμέραις ἀποστῆναι ἀπὸ κυρίου ὥστε οἰκοδομῆσαι ἡμᾶς θυσιαστήριον τοῖς καρπώμασιν καὶ ταῖς θυσίαις σαλαμιν καὶ τῇ θυσίᾳ τοῦ σωτηρίου πλὴν τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου, ὅ ἐστιν ἐναντίον τῆς σκηνῆς αὐτοῦ.

mḕ génoito oûn hēmâs apostraphē̂nai apò kyríou en taîs sḗmeron hēmérais apostē̂nai apò kyríou hṓste oikodomē̂sai hēmâs thysiastḗrion toîs karpṓmasin kaì taîs thysíais salamin kaì tē̂i thysíāi toû sōtēríou plḕn toû thysiastēríou kyríou, hó estin enantíon tē̂s skēnē̂s autoû.
30
Καὶ ἀκούσας Φινεες ὁ ἱερεὺς καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς Ισραηλ, οἳ ἦσαν μετ’ αὐτοῦ, τοὺς λόγους, οὓς ἐλάλησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ καὶ τὸ ἥμισυ ϕυλῆς Μανασση, καὶ ἤρεσεν αὐτοῖς.

Kaì akoúsas Phinees ho hiereùs kaì pántes hoi árchontes tē̂s synagōgē̂s Israēl, hoì ē̂san met’ autoû, toùs lógous, hoùs elálēsan hoi hyioì Roubēn kaì hoi hyioì Gad kaì tò hḗmisy phylē̂s Manassē, kaì ḗresen autoîs.
31
καὶ εἶπεν Φινεες ὁ ἱερεὺς τοῖς υἱοῖς Ρουβην καὶ τοῖς υἱοῖς Γαδ καὶ τῷ ἡμίσει ϕυλῆς Μανασση Σήμερον ἐγνώκαμεν ὅτι μεθ’ ἡμῶν κύριος, διότι οὐκ ἐπλημμελήσατε ἐναντίον κυρίου πλημμέλειαν καὶ ὅτι ἐρρύσασθε τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐκ χειρὸς κυρίου.

kaì eîpen Phinees ho hiereùs toîs hyioîs Roubēn kaì toîs hyioîs Gad kaì tō̂i hēmísei phylē̂s Manassē Sḗmeron egnṓkamen hóti meth’ hēmō̂n kýrios, dióti ouk eplēmmelḗsate enantíon kyríou plēmméleian kaì hóti errýsasthe toùs hyioùs Israēl ek cheiròs kyríou.
32
καὶ ἀπέστρεψεν Φινεες ὁ ἱερεὺς καὶ οἱ ἄρχοντες ἀπὸ τῶν υἱῶν Ρουβην καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Γαδ καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμίσους ϕυλῆς Μανασση ἐκ γῆς Γαλααδ εἰς γῆν Χανααν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς τοὺς λόγους,

kaì apéstrepsen Phinees ho hiereùs kaì hoi árchontes apò tō̂n hyiō̂n Roubēn kaì apò tō̂n hyiō̂n Gad kaì apò toû hēmísous phylē̂s Manassē ek gē̂s Galaad eis gē̂n Chanaan pròs toùs hyioùs Israēl kaì apekríthēsan autoîs toùs lógous,
33
καὶ ἤρεσεν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ. καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ, καὶ εὐλόγησαν τὸν θεὸν υἱῶν Ισραηλ καὶ εἶπαν μηκέτι ἀναβῆναι πρὸς αὐτοὺς εἰς πόλεμον ἐξολεθρεῦσαι τὴν γῆν τῶν υἱῶν Ρουβην καὶ τῶν υἱῶν Γαδ καὶ τοῦ ἡμίσους ϕυλῆς Μανασση. καὶ κατῴκησαν ἐπ’ αὐτῆς.

kaì ḗresen toîs hyioîs Israēl. kaì elálēsan pròs toùs hyioùs Israēl, kaì eulógēsan tòn theòn hyiō̂n Israēl kaì eîpan mēkéti anabē̂nai pròs autoùs eis pólemon exolethreûsai tḕn gē̂n tō̂n hyiō̂n Roubēn kaì tō̂n hyiō̂n Gad kaì toû hēmísous phylē̂s Manassē. kaì katṓikēsan ep’ autē̂s.
34
καὶ ἐπωνόμασεν ’Ιησοῦς τὸν βωμὸν τῶν Ρουβην καὶ τῶν Γαδ καὶ τοῦ ἡμίσους ϕυλῆς Μανασση καὶ εἶπεν ὅτι Μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον αὐτῶν ὅτι κύριος ὁ θεὸς αὐτῶν ἐστιν.

kaì epōnómasen ’Iēsoûs tòn bōmòn tō̂n Roubēn kaì tō̂n Gad kaì toû hēmísous phylē̂s Manassē kaì eîpen hóti Martýrión estin anà méson autō̂n hóti kýrios ho theòs autō̂n estin.