Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Jérémie 51

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
‘Ο λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ιερεμιαν ἅπασιν τοῖς Ιουδαίοις τοῖς κατοικοῦσιν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς καθημένοις ἐν Μαγδώλῳ καὶ ἐν Ταϕνας καὶ ἐν γῇ Παθουρης λέγων

‘O lógos ho genómenos pròs Ieremian hápasin toîs Ioudaíois toîs katoikoûsin en gē̂i Aigýptōi kaì toîs kathēménois en Magdṓlōi kaì en Taphnas kaì en gē̂i Pathourēs légōn
2
Οὕτως εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ‘Υμεῖς ἑωράκατε πάντα τὰ κακά, ἃ ἐπήγαγον ἐπὶ Ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ τὰς πόλεις Ιουδα, καὶ ἰδού εἰσιν ἔρημοι ἀπὸ ἐνοίκων

Hoútōs eîpen kýrios ho theòs Israēl ‘Ymeîs heōrákate pánta tà kaká, hà epḗgagon epì Ierousalēm kaì epì tàs póleis Iouda, kaì idoú eisin érēmoi apò enoíkōn
3
ἀπὸ προσώπου πονηρίας αὐτῶν, ἧς ἐποίησαν παραπικρᾶναί με πορευθέντες θυμιᾶν θεοῖς ἑτέροις, οἷς οὐκ ἔγνωτε.

apò prosṓpou ponērías autō̂n, hē̂s epoíēsan parapikrânaí me poreuthéntes thymiân theoîs hetérois, hoîs ouk égnōte.
4
καὶ ἀπέστειλα πρὸς ὑμᾶς τοὺς παῖδάς μου τοὺς προϕήτας ὄρθρου καὶ ἀπέστειλα λέγων Μὴ ποιήσητε τὸ πρᾶγμα τῆς μολύνσεως ταύτης, ἧς ἐμίσησα.

kaì apésteila pròs hymâs toùs paîdás mou toùs prophḗtas órthrou kaì apésteila légōn Mḕ poiḗsēte tò prâgma tē̂s molýnseōs taútēs, hē̂s emísēsa.
5
καὶ οὐκ ἤκουσάν μου καὶ οὐκ ἔκλιναν τὸ οὖς αὐτῶν ἀποστρέψαι ἀπὸ τῶν κακῶν αὐτῶν πρὸς τὸ μὴ θυμιᾶν θεοῖς ἑτέροις.

kaì ouk ḗkousán mou kaì ouk éklinan tò oûs autō̂n apostrépsai apò tō̂n kakō̂n autō̂n pròs tò mḕ thymiân theoîs hetérois.
6
καὶ ἔσταξεν ἡ ὀργή μου καὶ ὁ θυμός μου καὶ ἐξεκαύθη ἐν πόλεσιν Ιουδα καὶ ἔξωθεν Ιερουσαλημ, καὶ ἐγενήθησαν εἰς ἐρήμωσιν καὶ εἰς ἄβατον ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη.

kaì éstaxen hē orgḗ mou kaì ho thymós mou kaì exekaúthē en pólesin Iouda kaì éxōthen Ierousalēm, kaì egenḗthēsan eis erḗmōsin kaì eis ábaton hōs hē hēméra haútē.
7
καὶ νῦν οὕτως εἶπεν κύριος παντοκράτωρ ῞Ινα τί ὑμεῖς ποιεῖτε κακὰ μεγάλα ἐπὶ ψυχαῖς ὑμῶν ἐκκόψαι ὑμῶν ἄνθρωπον καὶ γυναῖκα, νήπιον καὶ θηλάζοντα ἐκ μέσου Ιουδα πρὸς τὸ μὴ καταλειϕθῆναι ὑμῶν μηδένα,

kaì nŷn hoútōs eîpen kýrios pantokrátōr ῞Ina tí hymeîs poieîte kakà megála epì psychaîs hymō̂n ekkópsai hymō̂n ánthrōpon kaì gynaîka, nḗpion kaì thēlázonta ek mésou Iouda pròs tò mḕ kataleiphthē̂nai hymō̂n mēdéna,
8
παραπικρᾶναί με ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν ὑμῶν θυμιᾶν θεοῖς ἑτέροις ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, εἰς ἣν εἰσήλθατε ἐνοικεῖν ἐκεῖ, ἵνα ἐκκοπῆτε καὶ ἵνα γένησθε εἰς κατάραν καὶ εἰς ὀνειδισμὸν ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν τῆς γῆς;

parapikrânaí me en toîs érgois tō̂n cheirō̂n hymō̂n thymiân theoîs hetérois en gē̂i Aigýptōi, eis hḕn eisḗlthate enoikeîn ekeî, hína ekkopē̂te kaì hína génēsthe eis katáran kaì eis oneidismòn en pâsin toîs éthnesin tē̂s gē̂s?
9
μὴ ἐπιλέλησθε ὑμεῖς τῶν κακῶν τῶν πατέρων ὑμῶν καὶ τῶν κακῶν τῶν βασιλέων Ιουδα καὶ τῶν κακῶν τῶν ἀρχόντων ὑμῶν καὶ τῶν κακῶν τῶν γυναικῶν ὑμῶν, ὧν ἐποίησαν ἐν γῇ Ιουδα καὶ ἔξωθεν Ιερουσαλημ;

mḕ epilélēsthe hymeîs tō̂n kakō̂n tō̂n patérōn hymō̂n kaì tō̂n kakō̂n tō̂n basiléōn Iouda kaì tō̂n kakō̂n tō̂n archóntōn hymō̂n kaì tō̂n kakō̂n tō̂n gynaikō̂n hymō̂n, hō̂n epoíēsan en gē̂i Iouda kaì éxōthen Ierousalēm?
10
καὶ οὐκ ἐπαύσαντο ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ οὐκ ἀντείχοντο τῶν προσταγμάτων μου, ὧν ἔδωκα κατὰ πρόσωπον τῶν πατέρων αὐτῶν.

kaì ouk epaúsanto héōs tē̂s hēméras taútēs kaì ouk anteíchonto tō̂n prostagmátōn mou, hō̂n édōka katà prósōpon tō̂n patérōn autō̂n.
11
διὰ τοῦτο οὕτως εἶπεν κύριος ’Ιδοὺ ἐγὼ ἐϕίστημι τὸ πρόσωπόν μου

dià toûto hoútōs eîpen kýrios ’Idoù egṑ ephístēmi tò prósōpón mou
12
τοῦ ἀπολέσαι πάντας τοὺς καταλοίπους τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ πεσοῦνται· ἐν ῥομϕαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐκλείψουσιν ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου καὶ ἔσονται εἰς ὀνειδισμὸν καὶ εἰς ἀπώλειαν καὶ εἰς κατάραν.

toû apolésai pántas toùs kataloípous toùs en Aigýptōi, kaì pesoûntai: en rhomphaíāi kaì en limō̂i ekleípsousin apò mikroû héōs megálou kaì ésontai eis oneidismòn kaì eis apṓleian kaì eis katáran.
13
καὶ ἐπισκέψομαι ἐπὶ τοὺς καθημένους ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ὡς ἐπεσκεψάμην ἐπὶ Ιερουσαλημ ἐν ῥομϕαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανάτῳ,

kaì episképsomai epì toùs kathēménous en gē̂i Aigýptōi hōs epeskepsámēn epì Ierousalēm en rhomphaíāi kaì en limō̂i kaì en thanátōi,
14
καὶ οὐκ ἔσται σεσῳσμένος οὐθεὶς τῶν ἐπιλοίπων Ιουδα τῶν παροικούντων ἐν γῇ Αἰγύπτῳ τοῦ ἐπιστρέψαι εἰς γῆν Ιουδα, ἐϕ’ ἣν αὐτοὶ ἐλπίζουσιν ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν τοῦ ἐπιστρέψαι ἐκεῖ· οὐ μὴ ἐπιστρέψωσιν ἀλλ’ ἢ ἀνασεσῳσμένοι.

kaì ouk éstai sesōisménos outheìs tō̂n epiloípōn Iouda tō̂n paroikoúntōn en gē̂i Aigýptōi toû epistrépsai eis gē̂n Iouda, eph’ hḕn autoì elpízousin taîs psychaîs autō̂n toû epistrépsai ekeî: ou mḕ epistrépsōsin all’ ḕ anasesōisménoi.
15
καὶ ἀπεκρίθησαν τῷ Ιερεμια πάντες οἱ ἄνδρες οἱ γνόντες ὅτι θυμιῶσιν αἱ γυναῖκες αὐτῶν θεοῖς ἑτέροις καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκες, συναγωγὴ μεγάλη, καὶ πᾶς ὁ λαὸς οἱ καθήμενοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν Παθουρη λέγοντες

kaì apekríthēsan tō̂i Ieremia pántes hoi ándres hoi gnóntes hóti thymiō̂sin hai gynaîkes autō̂n theoîs hetérois kaì pâsai hai gynaîkes, synagōgḕ megálē, kaì pâs ho laòs hoi kathḗmenoi en gē̂i Aigýptōi en Pathourē légontes
16
‘Ο λόγος, ὃν ἐλάλησας πρὸς ἡμᾶς τῷ ὀνόματι κυρίου, οὐκ ἀκούσομέν σου,

‘O lógos, hòn elálēsas pròs hēmâs tō̂i onómati kyríou, ouk akoúsomén sou,
17
ὅτι ποιοῦντες ποιήσομεν πάντα τὸν λόγον, ὃς ἐξελεύσεται ἐκ τοῦ στόματος ἡμῶν, θυμιᾶν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ σπένδειν αὐτῇ σπονδάς, καθὰ ἐποιήσαμεν ἡμεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν καὶ οἱ βασιλεῖς ἡμῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν ἐν πόλεσιν Ιουδα καὶ ἔξωθεν Ιερουσαλημ καὶ ἐπλήσθημεν ἄρτων καὶ ἐγενόμεθα χρηστοὶ καὶ κακὰ οὐκ εἴδομεν·

hóti poioûntes poiḗsomen pánta tòn lógon, hòs exeleúsetai ek toû stómatos hēmō̂n, thymiân tē̂i basilíssēi toû ouranoû kaì spéndein autē̂i spondás, kathà epoiḗsamen hēmeîs kaì hoi patéres hēmō̂n kaì hoi basileîs hēmō̂n kaì hoi árchontes hēmō̂n en pólesin Iouda kaì éxōthen Ierousalēm kaì eplḗsthēmen ártōn kaì egenómetha chrēstoì kaì kakà ouk eídomen:
18
καὶ ὡς διελίπομεν θυμιῶντες τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ, ἠλαττώθημεν πάντες καὶ ἐν ῥομϕαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐξελίπομεν.

kaì hōs dielípomen thymiō̂ntes tē̂i basilíssēi toû ouranoû, ēlattṓthēmen pántes kaì en rhomphaíāi kaì en limō̂i exelípomen.
19
καὶ ὅτι ἡμεῖς θυμιῶμεν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐσπείσαμεν αὐτῇ σπονδάς, μὴ ἄνευ τῶν ἀνδρῶν ἡμῶν ἐποιήσαμεν αὐτῇ χαυῶνας καὶ ἐσπείσαμεν σπονδὰς αὐτῇ;

kaì hóti hēmeîs thymiō̂men tē̂i basilíssēi toû ouranoû kaì espeísamen autē̂i spondás, mḕ áneu tō̂n andrō̂n hēmō̂n epoiḗsamen autē̂i chauō̂nas kaì espeísamen spondàs autē̂i?
20
καὶ εἶπεν Ιερεμιας παντὶ τῷ λαῷ, τοῖς δυνατοῖς καὶ ταῖς γυναιξὶν καὶ παντὶ τῷ λαῷ τοῖς ἀποκριθεῖσιν αὐτῷ λόγους, λέγων

kaì eîpen Ieremias pantì tō̂i laō̂i, toîs dynatoîs kaì taîs gynaixìn kaì pantì tō̂i laō̂i toîs apokritheîsin autō̂i lógous, légōn
21
Οὐχὶ τοῦ θυμιάματος, οὗ ἐθυμιάσατε ἐν ταῖς πόλεσιν Ιουδα καὶ ἔξωθεν Ιερουσαλημ ὑμεῖς καὶ οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ οἱ βασιλεῖς ὑμῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ὑμῶν καὶ ὁ λαὸς τῆς γῆς, ἐμνήσθη κύριος, καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ;

Ouchì toû thymiámatos, hoû ethymiásate en taîs pólesin Iouda kaì éxōthen Ierousalēm hymeîs kaì hoi patéres hymō̂n kaì hoi basileîs hymō̂n kaì hoi árchontes hymō̂n kaì ho laòs tē̂s gē̂s, emnḗsthē kýrios, kaì anébē epì tḕn kardían autoû?
22
καὶ οὐκ ἠδύνατο κύριος ἔτι ϕέρειν ἀπὸ προσώπου πονηρίας πραγμάτων ὑμῶν ἀπὸ τῶν βδελυγμάτων, ὧν ἐποιήσατε· καὶ ἐγενήθη ἡ γῆ ὑμῶν εἰς ἐρήμωσιν καὶ εἰς ἄβατον καὶ εἰς ἀρὰν ὡς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ

kaì ouk ēdýnato kýrios éti phérein apò prosṓpou ponērías pragmátōn hymō̂n apò tō̂n bdelygmátōn, hō̂n epoiḗsate: kaì egenḗthē hē gē̂ hymō̂n eis erḗmōsin kaì eis ábaton kaì eis aràn hōs en tē̂i hēmérāi taútēi
23
ἀπὸ προσώπου ὧν ἐθυμιᾶτε καὶ ὧν ἡμάρτετε τῷ κυρίῳ καὶ οὐκ ἠκούσατε τῆς ϕωνῆς κυρίου καὶ ἐν τοῖς προστάγμασιν αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς μαρτυρίοις αὐτοῦ οὐκ ἐπορεύθητε, καὶ ἐπελάβετο ὑμῶν τὰ κακὰ ταῦτα.

apò prosṓpou hō̂n ethymiâte kaì hō̂n hēmártete tō̂i kyríōi kaì ouk ēkoúsate tē̂s phōnē̂s kyríou kaì en toîs prostágmasin autoû kaì en tō̂i nómōi autoû kaì en toîs martyríois autoû ouk eporeúthēte, kaì epelábeto hymō̂n tà kakà taûta.
24
καὶ εἶπεν Ιερεμιας τῷ λαῷ καὶ ταῖς γυναιξίν ’Ακούσατε τὸν λόγον κυρίου·

kaì eîpen Ieremias tō̂i laō̂i kaì taîs gynaixín ’Akoúsate tòn lógon kyríou:
25
οὕτως εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ ‘Υμεῖς γυναῖκες τῷ στόματι ὑμῶν ἐλαλήσατε καὶ ταῖς χερσὶν ὑμῶν ἐπληρώσατε λέγουσαι Ποιοῦσαι ποιήσομεν τὰς ὁμολογίας ἡμῶν, ἃς ὡμολογήσαμεν, θυμιᾶν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐρανοῦ καὶ σπένδειν αὐτῇ σπονδάς· ἐμμείνασαι ἐνεμείνατε ταῖς ὁμολογίαις ὑμῶν καὶ ποιοῦσαι ἐποιήσατε.

hoútōs eîpen kýrios ho theòs Israēl ‘Ymeîs gynaîkes tō̂i stómati hymō̂n elalḗsate kaì taîs chersìn hymō̂n eplērṓsate légousai Poioûsai poiḗsomen tàs homologías hēmō̂n, hàs hōmologḗsamen, thymiân tē̂i basilíssēi toû ouranoû kaì spéndein autē̂i spondás: emmeínasai enemeínate taîs homologíais hymō̂n kaì poioûsai epoiḗsate.
26
διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον κυρίου, πᾶς Ιουδα οἱ καθήμενοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ’Ιδοὺ ὤμοσα τῷ ὀνόματί μου τῷ μεγάλῳ, εἶπεν κύριος, ἐὰν γένηται ἔτι ὄνομά μου ἐν τῷ στόματι παντὸς Ιουδα εἰπεῖν Ζῇ κύριος κύριος, ἐπὶ πάσῃ γῇ Αἰγύπτῳ.

dià toûto akoúsate lógon kyríou, pâs Iouda hoi kathḗmenoi en gē̂i Aigýptōi ’Idoù ṓmosa tō̂i onómatí mou tō̂i megálōi, eîpen kýrios, eàn génētai éti ónomá mou en tō̂i stómati pantòs Iouda eipeîn Zē̂i kýrios kýrios, epì pásēi gē̂i Aigýptōi.
27
ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐγρήγορα ἐπ’ αὐτοὺς τοῦ κακῶσαι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀγαθῶσαι, καὶ ἐκλείψουσιν πᾶς Ιουδα οἱ κατοικοῦντες ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν ῥομϕαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ, ἕως ἂν ἐκλίπωσιν.

hóti idoù egṑ egrḗgora ep’ autoùs toû kakō̂sai autoùs kaì ouk agathō̂sai, kaì ekleípsousin pâs Iouda hoi katoikoûntes en gē̂i Aigýptōi en rhomphaíāi kaì en limō̂i, héōs àn eklípōsin.
28
καὶ οἱ σεσῳσμένοι ἀπὸ ῥομϕαίας ἐπιστρέψουσιν εἰς γῆν Ιουδα ὀλίγοι ἀριθμῷ, καὶ γνώσονται οἱ κατάλοιποι Ιουδα οἱ καταστάντες ἐν γῇ Αἰγύπτῳ κατοικῆσαι ἐκεῖ, λόγος τίνος ἐμμενεῖ.

kaì hoi sesōisménoi apò rhomphaías epistrépsousin eis gē̂n Iouda olígoi arithmō̂i, kaì gnṓsontai hoi katáloipoi Iouda hoi katastántes en gē̂i Aigýptōi katoikē̂sai ekeî, lógos tínos emmeneî.
29
καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον ὅτι ἐπισκέψομαι ἐγὼ ἐϕ’ ὑμᾶς εἰς πονηρά·

kaì toûto hymîn tò sēmeîon hóti episképsomai egṑ eph’ hymâs eis ponērá:
30
οὕτως εἶπεν κύριος ’Ιδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὸν Ουαϕρη βασιλέα Αἰγύπτου εἰς χεῖρας ἐχθροῦ αὐτοῦ καὶ εἰς χεῖρας ζητούντων τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καθὰ ἔδωκα τὸν Σεδεκιαν βασιλέα Ιουδα εἰς χεῖρας Ναβουχοδονοσορ βασιλέως Βαβυλῶνος ἐχθροῦ αὐτοῦ καὶ ζητοῦντος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ.

hoútōs eîpen kýrios ’Idoù egṑ dídōmi tòn Ouaphrē basiléa Aigýptou eis cheîras echthroû autoû kaì eis cheîras zētoúntōn tḕn psychḕn autoû, kathà édōka tòn Sedekian basiléa Iouda eis cheîras Nabouchodonosor basiléōs Babylō̂nos echthroû autoû kaì zētoûntos tḕn psychḕn autoû.
31
‘Ο λόγος, ὃν ἐλάλησεν Ιερεμιας ὁ προϕήτης πρὸς Βαρουχ υἱὸν Νηριου, ὅτε ἔγραϕεν τοὺς λόγους τούτους ἐν τῷ βιβλίῳ ἀπὸ στόματος Ιερεμιου ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετάρτῳ τῷ Ιωακιμ υἱῷ Ιωσια βασιλέως Ιουδα

‘O lógos, hòn elálēsen Ieremias ho prophḗtēs pròs Barouch hyiòn Nēriou, hóte égraphen toùs lógous toútous en tō̂i biblíōi apò stómatos Ieremiou en tō̂i eniautō̂i tō̂i tetártōi tō̂i Iōakim hyiō̂i Iōsia basiléōs Iouda
32
Οὕτως εἶπεν κύριος ἐπὶ σοί, Βαρουχ

Hoútōs eîpen kýrios epì soí, Barouch
33
῞Οτι εἶπας Οἴμμοι οἴμμοι, ὅτι προσέθηκεν κύριος κόπον ἐπὶ πόνον μοι, ἐκοιμήθην ἐν στεναγμοῖς, ἀνάπαυσιν οὐχ εὗρον,

῞Oti eîpas Oímmoi oímmoi, hóti proséthēken kýrios kópon epì pónon moi, ekoimḗthēn en stenagmoîs, anápausin ouch heûron,
34
εἰπὸν αὐτῷ Οὕτως εἶπεν κύριος ’Ιδοὺ οὓς ἐγὼ ᾠκοδόμησα, ἐγὼ καθαιρῶ, καὶ οὓς ἐγὼ ἐϕύτευσα, ἐγὼ ἐκτίλλω·

eipòn autō̂i Hoútōs eîpen kýrios ’Idoù hoùs egṑ ōikodómēsa, egṑ kathairō̂, kaì hoùs egṑ ephýteusa, egṑ ektíllō:
35
καὶ σὺ ζητεῖς σεαυτῷ μεγάλα; μὴ ζητήσῃς, ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, λέγει κύριος, καὶ δώσω τὴν ψυχήν σου εἰς εὕρεμα ἐν παντὶ τόπῳ, οὗ ἐὰν βαδίσῃς ἐκεῖ.

kaì sỳ zēteîs seautō̂i megála? mḕ zētḗsēis, hóti idoù egṑ epágō kakà epì pâsan sárka, légei kýrios, kaì dṓsō tḕn psychḗn sou eis heúrema en pantì tópōi, hoû eàn badísēis ekeî.