Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Lévitique 25

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν τῷ ὄρει Σινα λέγων

Kaì elálēsen kýrios pròs Mōysē̂n en tō̂i órei Sina légōn
2
Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ’Εὰν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, καὶ ἀναπαύσεται ἡ γῆ, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, σάββατα τῷ κυρίῳ.

Lálēson toîs hyioîs Israēl kaì ereîs pròs autoús ’Eàn eisélthēte eis tḕn gē̂n, hḕn egṑ dídōmi hymîn, kaì anapaúsetai hē gē̂, hḕn egṑ dídōmi hymîn, sábbata tō̂i kyríōi.
3
ἓξ ἔτη σπερεῖς τὸν ἀγρόν σου καὶ ἓξ ἔτη τεμεῖς τὴν ἄμπελόν σου καὶ συνάξεις τὸν καρπὸν αὐτῆς.

hèx étē spereîs tòn agrón sou kaì hèx étē temeîs tḕn ámpelón sou kaì synáxeis tòn karpòn autē̂s.
4
τῷ δὲ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ σάββατα ἀνάπαυσις ἔσται τῇ γῇ, σάββατα τῷ κυρίῳ· τὸν ἀγρόν σου οὐ σπερεῖς καὶ τὴν ἄμπελόν σου οὐ τεμεῖς

tō̂i dè étei tō̂i hebdómōi sábbata anápausis éstai tē̂i gē̂i, sábbata tō̂i kyríōi: tòn agrón sou ou spereîs kaì tḕn ámpelón sou ou temeîs
5
καὶ τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα τοῦ ἀγροῦ σου οὐκ ἐκθερίσεις καὶ τὴν σταϕυλὴν τοῦ ἁγιάσματός σου οὐκ ἐκτρυγήσεις· ἐνιαυτὸς ἀναπαύσεως ἔσται τῇ γῇ.

kaì tà autómata anabaínonta toû agroû sou ouk ektheríseis kaì tḕn staphylḕn toû hagiásmatós sou ouk ektrygḗseis: eniautòs anapaúseōs éstai tē̂i gē̂i.
6
καὶ ἔσται τὰ σάββατα τῆς γῆς βρώματά σοι καὶ τῷ παιδί σου καὶ τῇ παιδίσκῃ σου καὶ τῷ μισθωτῷ σου καὶ τῷ παροίκῳ τῷ προσκειμένῳ πρὸς σέ,

kaì éstai tà sábbata tē̂s gē̂s brṓmatá soi kaì tō̂i paidí sou kaì tē̂i paidískēi sou kaì tō̂i misthōtō̂i sou kaì tō̂i paroíkōi tō̂i proskeiménōi pròs sé,
7
καὶ τοῖς κτήνεσίν σου καὶ τοῖς θηρίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ σου ἔσται πᾶν τὸ γένημα αὐτοῦ εἰς βρῶσιν.

kaì toîs ktḗnesín sou kaì toîs thēríois toîs en tē̂i gē̂i sou éstai pân tò génēma autoû eis brō̂sin.
8
Καὶ ἐξαριθμήσεις σεαυτῷ ἑπτὰ ἀναπαύσεις ἐτῶν, ἑπτὰ ἔτη ἑπτάκις, καὶ ἔσονταί σοι ἑπτὰ ἑβδομάδες ἐτῶν ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη.

Kaì exarithmḗseis seautō̂i heptà anapaúseis etō̂n, heptà étē heptákis, kaì ésontaí soi heptà hebdomádes etō̂n ennéa kaì tessarákonta étē.
9
καὶ διαγγελεῖτε σάλπιγγος ϕωνῇ ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνός· τῇ ἡμέρᾳ τοῦ ἱλασμοῦ διαγγελεῖτε σάλπιγγι ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν

kaì diangeleîte sálpingos phōnē̂i en pásēi tē̂i gē̂i hymō̂n tō̂i mēnì tō̂i hebdómōi tē̂i dekátēi toû mēnós: tē̂i hēmérāi toû hilasmoû diangeleîte sálpingi en pásēi tē̂i gē̂i hymō̂n
10
καὶ ἁγιάσετε τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸν καὶ διαβοήσετε ἄϕεσιν ἐπὶ τῆς γῆς πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν· ἐνιαυτὸς ἀϕέσεως σημασία αὕτη ἔσται ὑμῖν, καὶ ἀπελεύσεται εἷς ἕκαστος εἰς τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, καὶ ἕκαστος εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἀπελεύσεσθε.

kaì hagiásete tò étos tò pentēkostòn eniautòn kaì diaboḗsete áphesin epì tē̂s gē̂s pâsin toîs katoikoûsin autḗn: eniautòs aphéseōs sēmasía haútē éstai hymîn, kaì apeleúsetai heîs hékastos eis tḕn ktē̂sin autoû, kaì hékastos eis tḕn patrída autoû apeleúsesthe.
11
ἀϕέσεως σημασία αὕτη, τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸς ἔσται ὑμῖν· οὐ σπερεῖτε οὐδὲ ἀμήσετε τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα αὐτῆς καὶ οὐ τρυγήσετε τὰ ἡγιασμένα αὐτῆς,

aphéseōs sēmasía haútē, tò étos tò pentēkostòn eniautòs éstai hymîn: ou spereîte oudè amḗsete tà autómata anabaínonta autē̂s kaì ou trygḗsete tà hēgiasména autē̂s,
12
ὅτι ἀϕέσεως σημασία ἐστίν, ἅγιον ἔσται ὑμῖν, ἀπὸ τῶν πεδίων ϕάγεσθε τὰ γενήματα αὐτῆς.

hóti aphéseōs sēmasía estín, hágion éstai hymîn, apò tō̂n pedíōn phágesthe tà genḗmata autē̂s.
13
’Εν τῷ ἔτει τῆς ἀϕέσεως σημασίᾳ αὐτῆς ἐπανελεύσεται ἕκαστος εἰς τὴν κτῆσιν αὐτοῦ.

’En tō̂i étei tē̂s aphéseōs sēmasíāi autē̂s epaneleúsetai hékastos eis tḕn ktē̂sin autoû.
14
ἐὰν δὲ ἀποδῷ πρᾶσιν τῷ πλησίον σου ἐὰν καὶ κτήσῃ παρὰ τοῦ πλησίον σου, μὴ θλιβέτω ἄνθρωπος τὸν πλησίον·

eàn dè apodō̂i prâsin tō̂i plēsíon sou eàn kaì ktḗsēi parà toû plēsíon sou, mḕ thlibétō ánthrōpos tòn plēsíon:
15
κατὰ ἀριθμὸν ἐτῶν μετὰ τὴν σημασίαν κτήσῃ παρὰ τοῦ πλησίον, κατὰ ἀριθμὸν ἐνιαυτῶν γενημάτων ἀποδώσεταί σοι.

katà arithmòn etō̂n metà tḕn sēmasían ktḗsēi parà toû plēsíon, katà arithmòn eniautō̂n genēmátōn apodṓsetaí soi.
16
καθότι ἂν πλεῖον τῶν ἐτῶν, πληθύνῃ τὴν ἔγκτησιν αὐτοῦ, καὶ καθότι ἂν ἔλαττον τῶν ἐτῶν, ἐλαττονώσῃ τὴν κτῆσιν αὐτοῦ· ὅτι ἀριθμὸν γενημάτων αὐτοῦ οὕτως ἀποδώσεταί σοι.

kathóti àn pleîon tō̂n etō̂n, plēthýnēi tḕn énktēsin autoû, kaì kathóti àn élatton tō̂n etō̂n, elattonṓsēi tḕn ktē̂sin autoû: hóti arithmòn genēmátōn autoû hoútōs apodṓsetaí soi.
17
μὴ θλιβέτω ἄνθρωπος τὸν πλησίον καὶ ϕοβηθήσῃ κύριον τὸν θεόν σου· ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν.

mḕ thlibétō ánthrōpos tòn plēsíon kaì phobēthḗsēi kýrion tòn theón sou: egṓ eimi kýrios ho theòs hymō̂n.
18
καὶ ποιήσετε πάντα τὰ δικαιώματά μου καὶ πάσας τὰς κρίσεις μου καὶ ϕυλάξασθε καὶ ποιήσετε αὐτὰ καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς πεποιθότες·

kaì poiḗsete pánta tà dikaiṓmatá mou kaì pásas tàs kríseis mou kaì phyláxasthe kaì poiḗsete autà kaì katoikḗsete epì tē̂s gē̂s pepoithótes:
19
καὶ δώσει ἡ γῆ τὰ ἐκϕόρια αὐτῆς, καὶ ϕάγεσθε εἰς πλησμονὴν καὶ κατοικήσετε πεποιθότες ἐπ’ αὐτῆς.

kaì dṓsei hē gē̂ tà ekphória autē̂s, kaì phágesthe eis plēsmonḕn kaì katoikḗsete pepoithótes ep’ autē̂s.
20
ἐὰν δὲ λέγητε Τί ϕαγόμεθα ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ τούτῳ, ἐὰν μὴ σπείρωμεν μηδὲ συναγάγωμεν τὰ γενήματα ἡμῶν;

eàn dè légēte Tí phagómetha en tō̂i étei tō̂i hebdómōi toútōi, eàn mḕ speírōmen mēdè synagágōmen tà genḗmata hēmō̂n?
21
καὶ ἀποστελῶ τὴν εὐλογίαν μου ὑμῖν ἐν τῷ ἔτει τῷ ἕκτῳ, καὶ ποιήσει τὰ γενήματα αὐτῆς εἰς τὰ τρία ἔτη.

kaì apostelō̂ tḕn eulogían mou hymîn en tō̂i étei tō̂i héktōi, kaì poiḗsei tà genḗmata autē̂s eis tà tría étē.
22
καὶ σπερεῖτε τὸ ἔτος τὸ ὄγδοον καὶ ϕάγεσθε ἀπὸ τῶν γενημάτων παλαιά· ἕως τοῦ ἔτους τοῦ ἐνάτου, ἕως ἂν ἔλθῃ τὸ γένημα αὐτῆς, ϕάγεσθε παλαιὰ παλαιῶν.

kaì spereîte tò étos tò ógdoon kaì phágesthe apò tō̂n genēmátōn palaiá: héōs toû étous toû enátou, héōs àn élthēi tò génēma autē̂s, phágesthe palaià palaiō̂n.
23
καὶ ἡ γῆ οὐ πραθήσεται εἰς βεβαίωσιν, ἐμὴ γάρ ἐστιν ἡ γῆ, διότι προσήλυτοι καὶ πάροικοι ὑμεῖς ἐστε ἐναντίον μου·

kaì hē gē̂ ou prathḗsetai eis bebaíōsin, emḕ gár estin hē gē̂, dióti prosḗlytoi kaì pároikoi hymeîs este enantíon mou:
24
καὶ κατὰ πᾶσαν γῆν κατασχέσεως ὑμῶν λύτρα δώσετε τῆς γῆς.

kaì katà pâsan gē̂n kataschéseōs hymō̂n lýtra dṓsete tē̂s gē̂s.
25
ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελϕός σου ὁ μετὰ σοῦ καὶ ἀποδῶται ἀπὸ τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ καὶ ἔλθῃ ὁ ἀγχιστεύων ἐγγίζων ἔγγιστα αὐτοῦ, καὶ λυτρώσεται τὴν πρᾶσιν τοῦ ἀδελϕοῦ αὐτοῦ.

eàn dè pénētai ho adelphós sou ho metà soû kaì apodō̂tai apò tē̂s kataschéseōs autoû kaì élthēi ho anchisteúōn engízōn éngista autoû, kaì lytrṓsetai tḕn prâsin toû adelphoû autoû.
26
ἐὰν δὲ μὴ ᾖ τινι ὁ ἀγχιστεύων καὶ εὐπορηθῇ τῇ χειρὶ καὶ εὑρεθῇ αὐτῷ τὸ ἱκανὸν λύτρα αὐτοῦ,

eàn dè mḕ ē̂i tini ho anchisteúōn kaì euporēthē̂i tē̂i cheirì kaì heurethē̂i autō̂i tò hikanòn lýtra autoû,
27
καὶ συλλογιεῖται τὰ ἔτη τῆς πράσεως αὐτοῦ καὶ ἀποδώσει ὃ ὑπερέχει τῷ ἀνθρώπῳ, ᾧ ἀπέδοτο ἑαυτὸν αὐτῷ, καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν κατάσχεσιν αὐτοῦ.

kaì syllogieîtai tà étē tē̂s práseōs autoû kaì apodṓsei hò hyperéchei tō̂i anthrṓpōi, hō̂i apédoto heautòn autō̂i, kaì apeleúsetai eis tḕn katáschesin autoû.
28
ἐὰν δὲ μὴ εὐπορηθῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ τὸ ἱκανὸν ὥστε ἀποδοῦναι αὐτῷ, καὶ ἔσται ἡ πρᾶσις τῷ κτησαμένῳ αὐτὰ ἕως τοῦ ἕκτου ἔτους τῆς ἀϕέσεως· καὶ ἐξελεύσεται τῇ ἀϕέσει, καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν κατάσχεσιν αὐτοῦ.

eàn dè mḕ euporēthē̂i hē cheìr autoû tò hikanòn hṓste apodoûnai autō̂i, kaì éstai hē prâsis tō̂i ktēsaménōi autà héōs toû héktou étous tē̂s aphéseōs: kaì exeleúsetai tē̂i aphései, kaì apeleúsetai eis tḕn katáschesin autoû.
29
’Εὰν δέ τις ἀποδῶται οἰκίαν οἰκητὴν ἐν πόλει τετειχισμένῃ, καὶ ἔσται ἡ λύτρωσις αὐτῆς, ἕως πληρωθῇ ἐνιαυτὸς ἡμερῶν, ἔσται ἡ λύτρωσις αὐτῆς.

’Eàn dé tis apodō̂tai oikían oikētḕn en pólei teteichisménēi, kaì éstai hē lýtrōsis autē̂s, héōs plērōthē̂i eniautòs hēmerō̂n, éstai hē lýtrōsis autē̂s.
30
ἐὰν δὲ μὴ λυτρωθῇ, ἕως ἂν πληρωθῇ αὐτῆς ἐνιαυτὸς ὅλος, κυρωθήσεται ἡ οἰκία ἡ οὖσα ἐν πόλει τῇ ἐχούσῃ τεῖχος βεβαίως τῷ κτησαμένῳ αὐτὴν εἰς τὰς γενεὰς αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐξελεύσεται ἐν τῇ ἀϕέσει.

eàn dè mḕ lytrōthē̂i, héōs àn plērōthē̂i autē̂s eniautòs hólos, kyrōthḗsetai hē oikía hē oûsa en pólei tē̂i echoúsēi teîchos bebaíōs tō̂i ktēsaménōi autḕn eis tàs geneàs autoû kaì ouk exeleúsetai en tē̂i aphései.
31
αἱ δὲ οἰκίαι αἱ ἐν ἐπαύλεσιν, αἷς οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς τεῖχος κύκλῳ, πρὸς τὸν ἀγρὸν τῆς γῆς λογισθήτωσαν· λυτρωταὶ διὰ παντὸς ἔσονται καὶ ἐν τῇ ἀϕέσει ἐξελεύσονται.

hai dè oikíai hai en epaúlesin, haîs ouk éstin en autaîs teîchos kýklōi, pròs tòn agròn tē̂s gē̂s logisthḗtōsan: lytrōtaì dià pantòs ésontai kaì en tē̂i aphései exeleúsontai.
32
καὶ αἱ πόλεις τῶν Λευιτῶν οἰκίαι τῶν πόλεων αὐτῶν κατασχέσεως λυτρωταὶ διὰ παντὸς ἔσονται τοῖς Λευίταις·

kaì hai póleis tō̂n Leuitō̂n oikíai tō̂n póleōn autō̂n kataschéseōs lytrōtaì dià pantòs ésontai toîs Leuítais:
33
καὶ ὃς ἂν λυτρωσάμενος παρὰ τῶν Λευιτῶν, καὶ ἐξελεύσεται ἡ διάπρασις αὐτῶν οἰκιῶν πόλεως κατασχέσεως αὐτῶν ἐν τῇ ἀϕέσει, ὅτι οἰκίαι τῶν πόλεων τῶν Λευιτῶν κατάσχεσις αὐτῶν ἐν μέσῳ υἱῶν Ισραηλ.

kaì hòs àn lytrōsámenos parà tō̂n Leuitō̂n, kaì exeleúsetai hē diáprasis autō̂n oikiō̂n póleōs kataschéseōs autō̂n en tē̂i aphései, hóti oikíai tō̂n póleōn tō̂n Leuitō̂n katáschesis autō̂n en mésōi hyiō̂n Israēl.
34
καὶ οἱ ἀγροὶ οἱ ἀϕωρισμένοι ταῖς πόλεσιν αὐτῶν οὐ πραθήσονται, ὅτι κατάσχεσις αἰωνία τοῦτο αὐτῶν ἐστιν.

kaì hoi agroì hoi aphōrisménoi taîs pólesin autō̂n ou prathḗsontai, hóti katáschesis aiōnía toûto autō̂n estin.
35
’Εὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελϕός σου καὶ ἀδυνατήσῃ ταῖς χερσὶν παρὰ σοί, ἀντιλήμψῃ αὐτοῦ ὡς προσηλύτου καὶ παροίκου, καὶ ζήσεται ὁ ἀδελϕός σου μετὰ σοῦ.

’Eàn dè pénētai ho adelphós sou kaì adynatḗsēi taîs chersìn parà soí, antilḗmpsēi autoû hōs prosēlýtou kaì paroíkou, kaì zḗsetai ho adelphós sou metà soû.
36
οὐ λήμψῃ παρ’ αὐτοῦ τόκον οὐδὲ ἐπὶ πλήθει καὶ ϕοβηθήσῃ τὸν θεόν σου – ἐγὼ κύριος –, καὶ ζήσεται ὁ ἀδελϕός σου μετὰ σοῦ.

ou lḗmpsēi par’ autoû tókon oudè epì plḗthei kaì phobēthḗsēi tòn theón sou – egṑ kýrios –, kaì zḗsetai ho adelphós sou metà soû.
37
τὸ ἀργύριόν σου οὐ δώσεις αὐτῷ ἐπὶ τόκῳ καὶ ἐπὶ πλεονασμὸν οὐ δώσεις αὐτῷ τὰ βρώματά σου.

tò argýrión sou ou dṓseis autō̂i epì tókōi kaì epì pleonasmòn ou dṓseis autō̂i tà brṓmatá sou.
38
ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου δοῦναι ὑμῖν τὴν γῆν Χανααν ὥστε εἶναι ὑμῶν θεός.

egṑ kýrios ho theòs hymō̂n ho exagagṑn hymâs ek gē̂s Aigýptou doûnai hymîn tḕn gē̂n Chanaan hṓste eînai hymō̂n theós.
39
’Εὰν δὲ ταπεινωθῇ ὁ ἀδελϕός σου παρὰ σοὶ καὶ πραθῇ σοι, οὐ δουλεύσει σοι δουλείαν οἰκέτου·

’Eàn dè tapeinōthē̂i ho adelphós sou parà soì kaì prathē̂i soi, ou douleúsei soi douleían oikétou:
40
ὡς μισθωτὸς ἢ πάροικος ἔσται σοι, ἕως τοῦ ἔτους τῆς ἀϕέσεως ἐργᾶται παρὰ σοί.

hōs misthōtòs ḕ pároikos éstai soi, héōs toû étous tē̂s aphéseōs ergâtai parà soí.
41
καὶ ἐξελεύσεται τῇ ἀϕέσει καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν γενεὰν αὐτοῦ, εἰς τὴν κατάσχεσιν τὴν πατρικὴν ἀποδραμεῖται,

kaì exeleúsetai tē̂i aphései kaì tà tékna autoû met’ autoû kaì apeleúsetai eis tḕn geneàn autoû, eis tḕn katáschesin tḕn patrikḕn apodrameîtai,
42
διότι οἰκέται μού εἰσιν οὗτοι, οὓς ἐξήγαγον ἐκ γῆς Αἰγύπτου, οὐ πραθήσεται ἐν πράσει οἰκέτου·

dióti oikétai moú eisin hoûtoi, hoùs exḗgagon ek gē̂s Aigýptou, ou prathḗsetai en prásei oikétou:
43
οὐ κατατενεῖς αὐτὸν ἐν τῷ μόχθῳ καὶ ϕοβηθήσῃ κύριον τὸν θεόν σου.

ou katateneîs autòn en tō̂i móchthōi kaì phobēthḗsēi kýrion tòn theón sou.
44
καὶ παῖς καὶ παιδίσκη, ὅσοι ἂν γένωνταί σοι ἀπὸ τῶν ἐθνῶν, ὅσοι κύκλῳ σού εἰσιν, ἀπ’ αὐτῶν κτήσεσθε δοῦλον καὶ δούλην.

kaì paîs kaì paidískē, hósoi àn génōntaí soi apò tō̂n ethnō̂n, hósoi kýklōi soú eisin, ap’ autō̂n ktḗsesthe doûlon kaì doúlēn.
45
καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν παροίκων τῶν ὄντων ἐν ὑμῖν, ἀπὸ τούτων κτήσεσθε καὶ ἀπὸ τῶν συγγενῶν αὐτῶν, ὅσοι ἂν γένωνται ἐν τῇ γῇ ὑμῶν· ἔστωσαν ὑμῖν εἰς κατάσχεσιν.

kaì apò tō̂n hyiō̂n tō̂n paroíkōn tō̂n óntōn en hymîn, apò toútōn ktḗsesthe kaì apò tō̂n syngenō̂n autō̂n, hósoi àn génōntai en tē̂i gē̂i hymō̂n: éstōsan hymîn eis katáschesin.
46
καὶ καταμεριεῖτε αὐτοὺς τοῖς τέκνοις ὑμῶν μεθ’ ὑμᾶς, καὶ ἔσονται ὑμῖν κατόχιμοι εἰς τὸν αἰῶνα· τῶν ἀδελϕῶν ὑμῶν τῶν υἱῶν Ισραηλ ἕκαστος τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ οὐ κατατενεῖ αὐτὸν ἐν τοῖς μόχθοις.

kaì katamerieîte autoùs toîs téknois hymō̂n meth’ hymâs, kaì ésontai hymîn katóchimoi eis tòn aiō̂na: tō̂n adelphō̂n hymō̂n tō̂n hyiō̂n Israēl hékastos tòn adelphòn autoû ou katateneî autòn en toîs móchthois.
47
’Εὰν δὲ εὕρῃ ἡ χεὶρ τοῦ προσηλύτου ἢ τοῦ παροίκου τοῦ παρὰ σοὶ καὶ ἀπορηθεὶς ὁ ἀδελϕός σου πραθῇ τῷ προσηλύτῳ ἢ τῷ παροίκῳ τῷ παρὰ σοὶ ἐκ γενετῆς προσηλύτῳ,

’Eàn dè heúrēi hē cheìr toû prosēlýtou ḕ toû paroíkou toû parà soì kaì aporētheìs ho adelphós sou prathē̂i tō̂i prosēlýtōi ḕ tō̂i paroíkōi tō̂i parà soì ek genetē̂s prosēlýtōi,
48
μετὰ τὸ πραθῆναι αὐτῷ λύτρωσις ἔσται αὐτῷ· εἷς τῶν ἀδελϕῶν αὐτοῦ λυτρώσεται αὐτόν,

metà tò prathē̂nai autō̂i lýtrōsis éstai autō̂i: heîs tō̂n adelphō̂n autoû lytrṓsetai autón,
49
ἀδελϕὸς πατρὸς αὐτοῦ ἢ υἱὸς ἀδελϕοῦ πατρὸς λυτρώσεται αὐτὸν ἢ ἀπὸ τῶν οἰκείων τῶν σαρκῶν αὐτοῦ ἐκ τῆς ϕυλῆς αὐτοῦ λυτρώσεται αὐτόν· ἐὰν δὲ εὐπορηθεὶς ταῖς χερσὶν λυτρώσηται ἑαυτόν,

adelphòs patròs autoû ḕ hyiòs adelphoû patròs lytrṓsetai autòn ḕ apò tō̂n oikeíōn tō̂n sarkō̂n autoû ek tē̂s phylē̂s autoû lytrṓsetai autón: eàn dè euporētheìs taîs chersìn lytrṓsētai heautón,
50
καὶ συλλογιεῖται πρὸς τὸν κεκτημένον αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἔτους, οὗ ἀπέδοτο ἑαυτὸν αὐτῷ, ἕως τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς ἀϕέσεως, καὶ ἔσται τὸ ἀργύριον τῆς πράσεως αὐτοῦ ὡς μισθίου· ἔτος ἐξ ἔτους ἔσται μετ’ αὐτοῦ.

kaì syllogieîtai pròs tòn kektēménon autòn apò toû étous, hoû apédoto heautòn autō̂i, héōs toû eniautoû tē̂s aphéseōs, kaì éstai tò argýrion tē̂s práseōs autoû hōs misthíou: étos ex étous éstai met’ autoû.
51
ἐὰν δέ τινι πλεῖον τῶν ἐτῶν ᾖ, πρὸς ταῦτα ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἀργυρίου τῆς πράσεως αὐτοῦ·

eàn dé tini pleîon tō̂n etō̂n ē̂i, pròs taûta apodṓsei tà lýtra autoû apò toû argyríou tē̂s práseōs autoû:
52
ἐὰν δὲ ὀλίγον καταλειϕθῇ ἀπὸ τῶν ἐτῶν εἰς τὸν ἐνιαυτὸν τῆς ἀϕέσεως, καὶ συλλογιεῖται αὐτῷ κατὰ τὰ ἔτη αὐτοῦ, καὶ ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτοῦ.

eàn dè olígon kataleiphthē̂i apò tō̂n etō̂n eis tòn eniautòn tē̂s aphéseōs, kaì syllogieîtai autō̂i katà tà étē autoû, kaì apodṓsei tà lýtra autoû.
53
ὡς μισθωτὸς ἐνιαυτὸν ἐξ ἐνιαυτοῦ ἔσται μετ’ αὐτοῦ· οὐ κατατενεῖς αὐτὸν ἐν τῷ μόχθῳ ἐνώπιόν σου.

hōs misthōtòs eniautòn ex eniautoû éstai met’ autoû: ou katateneîs autòn en tō̂i móchthōi enṓpión sou.
54
ἐὰν δὲ μὴ λυτρῶται κατὰ ταῦτα, ἐξελεύσεται ἐν τῷ ἔτει τῆς ἀϕέσεως αὐτὸς καὶ τὰ παιδία αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ.

eàn dè mḕ lytrō̂tai katà taûta, exeleúsetai en tō̂i étei tē̂s aphéseōs autòs kaì tà paidía autoû met’ autoû.
55
ὅτι ἐμοὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ οἰκέται, παῖδές μου οὗτοί εἰσιν, οὓς ἐξήγαγον ἐκ γῆς Αἰγύπτου· ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν.

hóti emoì hoi hyioì Israēl oikétai, paîdés mou hoûtoí eisin, hoùs exḗgagon ek gē̂s Aigýptou: egṑ kýrios ho theòs hymō̂n.