Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Michée 4

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἔσται ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμϕανὲς τὸ ὄρος τοῦ κυρίου, ἕτοιμον ἐπὶ τὰς κορυϕὰς τῶν ὀρέων, καὶ μετεωρισθήσεται ὑπεράνω τῶν βουνῶν· καὶ σπεύσουσιν πρὸς αὐτὸ λαοί,

Kaì éstai ep’ eschátōn tō̂n hēmerō̂n emphanès tò óros toû kyríou, hétoimon epì tàs koryphàs tō̂n oréōn, kaì meteōristhḗsetai hyperánō tō̂n bounō̂n: kaì speúsousin pròs autò laoí,
2
καὶ πορεύσονται ἔθνη πολλὰ καὶ ἐροῦσιν Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τὸ ὄρος κυρίου καὶ εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ Ιακωβ, καὶ δείξουσιν ἡμῖν τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, καὶ πορευσόμεθα ἐν ταῖς τρίβοις αὐτοῦ· ὅτι ἐκ Σιων ἐξελεύσεται νόμος καὶ λόγος κυρίου ἐξ Ιερουσαλημ.

kaì poreúsontai éthnē pollà kaì eroûsin Deûte anabō̂men eis tò óros kyríou kaì eis tòn oîkon toû theoû Iakōb, kaì deíxousin hēmîn tḕn hodòn autoû, kaì poreusómetha en taîs tríbois autoû: hóti ek Siōn exeleúsetai nómos kaì lógos kyríou ex Ierousalēm.
3
καὶ κρινεῖ ἀνὰ μέσον λαῶν πολλῶν καὶ ἐξελέγξει ἔθνη ἰσχυρὰ ἕως εἰς γῆν μακράν, καὶ κατακόψουσιν τὰς ῥομϕαίας αὐτῶν εἰς ἄροτρα καὶ τὰ δόρατα αὐτῶν εἰς δρέπανα, καὶ οὐκέτι μὴ ἀντάρῃ ἔθνος ἐπ’ ἔθνος ῥομϕαίαν, καὶ οὐκέτι μὴ μάθωσιν πολεμεῖν.

kaì krineî anà méson laō̂n pollō̂n kaì exelénxei éthnē ischyrà héōs eis gē̂n makrán, kaì katakópsousin tàs rhomphaías autō̂n eis árotra kaì tà dórata autō̂n eis drépana, kaì oukéti mḕ antárēi éthnos ep’ éthnos rhomphaían, kaì oukéti mḕ máthōsin polemeîn.
4
καὶ ἀναπαύσεται ἕκαστος ὑποκάτω ἀμπέλου αὐτοῦ καὶ ἕκαστος ὑποκάτω συκῆς αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκϕοβῶν, διότι τὸ στόμα κυρίου παντοκράτορος ἐλάλησεν ταῦτα.

kaì anapaúsetai hékastos hypokátō ampélou autoû kaì hékastos hypokátō sykē̂s autoû, kaì ouk éstai ho ekphobō̂n, dióti tò stóma kyríou pantokrátoros elálēsen taûta.
5
ὅτι πάντες οἱ λαοὶ πορεύσονται ἕκαστος τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, ἡμεῖς δὲ πορευσόμεθα ἐν ὀνόματι κυρίου θεοῦ ἡμῶν εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ἐπέκεινα.

hóti pántes hoi laoì poreúsontai hékastos tḕn hodòn autoû, hēmeîs dè poreusómetha en onómati kyríou theoû hēmō̂n eis tòn aiō̂na kaì epékeina.
6
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει κύριος, συνάξω τὴν συντετριμμένην καὶ τὴν ἐξωσμένην εἰσδέξομαι καὶ οὓς ἀπωσάμην·

en tē̂i hēmérāi ekeínēi, légei kýrios, synáxō tḕn syntetrimménēn kaì tḕn exōsménēn eisdéxomai kaì hoùs apōsámēn:
7
καὶ θήσομαι τὴν συντετριμμένην εἰς ὑπόλειμμα καὶ τὴν ἀπωσμένην εἰς ἔθνος ἰσχυρόν, καὶ βασιλεύσει κύριος ἐπ’ αὐτοὺς ἐν ὄρει Σιων ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως εἰς τὸν αἰῶνα.

kaì thḗsomai tḕn syntetrimménēn eis hypóleimma kaì tḕn apōsménēn eis éthnos ischyrón, kaì basileúsei kýrios ep’ autoùs en órei Siōn apò toû nŷn kaì héōs eis tòn aiō̂na.
8
καὶ σύ, πύργος ποιμνίου αὐχμώδης, θύγατερ Σιων, ἐπὶ σὲ ἥξει καὶ εἰσελεύσεται ἡ ἀρχὴ ἡ πρώτη, βασιλεία ἐκ Βαβυλῶνος τῇ θυγατρὶ Ιερουσαλημ.

kaì sý, pýrgos poimníou auchmṓdēs, thýgater Siōn, epì sè hḗxei kaì eiseleúsetai hē archḕ hē prṓtē, basileía ek Babylō̂nos tē̂i thygatrì Ierousalēm.
9
Καὶ νῦν ἵνα τί ἔγνως κακά; μὴ βασιλεὺς οὐκ ἦν σοι; ἢ ἡ βουλή σου ἀπώλετο ὅτι κατεκράτησάν σου ὠδῖνες ὡς τικτούσης;

Kaì nŷn hína tí égnōs kaká? mḕ basileùs ouk ē̂n soi? ḕ hē boulḗ sou apṓleto hóti katekrátēsán sou ōdînes hōs tiktoúsēs?
10
ὤδινε καὶ ἀνδρίζου καὶ ἔγγιζε, θύγατερ Σιων, ὡς τίκτουσα· διότι νῦν ἐξελεύσῃ ἐκ πόλεως καὶ κατασκηνώσεις ἐν πεδίῳ καὶ ἥξεις ἕως Βαβυλῶνος· ἐκεῖθεν ῥύσεταί σε καὶ ἐκεῖθεν λυτρώσεταί σε κύριος ὁ θεός σου ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν σου.

ṓdine kaì andrízou kaì éngize, thýgater Siōn, hōs tíktousa: dióti nŷn exeleúsēi ek póleōs kaì kataskēnṓseis en pedíōi kaì hḗxeis héōs Babylō̂nos: ekeîthen rhýsetaí se kaì ekeîthen lytrṓsetaí se kýrios ho theós sou ek cheiròs echthrō̂n sou.
11
καὶ νῦν ἐπισυνήχθη ἐπὶ σὲ ἔθνη πολλὰ οἱ λέγοντες ’Επιχαρούμεθα, καὶ ἐπόψονται ἐπὶ Σιων οἱ ὀϕθαλμοὶ ἡμῶν.

kaì nŷn episynḗchthē epì sè éthnē pollà hoi légontes ’Epicharoúmetha, kaì epópsontai epì Siōn hoi ophthalmoì hēmō̂n.
12
αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὸν λογισμὸν κυρίου καὶ οὐ συνῆκαν τὴν βουλὴν αὐτοῦ, ὅτι συνήγαγεν αὐτοὺς ὡς δράγματα ἅλωνος.

autoì dè ouk égnōsan tòn logismòn kyríou kaì ou synē̂kan tḕn boulḕn autoû, hóti synḗgagen autoùs hōs drágmata hálōnos.
13
ἀνάστηθι καὶ ἀλόα αὐτούς, θύγατερ Σιων, ὅτι τὰ κέρατά σου θήσομαι σιδηρᾶ καὶ τὰς ὁπλάς σου θήσομαι χαλκᾶς, καὶ κατατήξεις ἐν αὐτοῖς ἔθνη καὶ λεπτυνεῖς λαοὺς πολλοὺς καὶ ἀναθήσεις τῷ κυρίῳ τὸ πλῆθος αὐτῶν καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτῶν τῷ κυρίῳ πάσης τῆς γῆς.

anástēthi kaì alóa autoús, thýgater Siōn, hóti tà kératá sou thḗsomai sidērâ kaì tàs hoplás sou thḗsomai chalkâs, kaì katatḗxeis en autoîs éthnē kaì leptyneîs laoùs polloùs kaì anathḗseis tō̂i kyríōi tò plē̂thos autō̂n kaì tḕn ischỳn autō̂n tō̂i kyríōi pásēs tē̂s gē̂s.
14
νῦν ἐμϕραχθήσεται θυγάτηρ Εϕραιμ ἐν ϕραγμῷ, συνοχὴν ἔταξεν ἐϕ’ ἡμᾶς, ἐν ῥάβδῳ πατάξουσιν ἐπὶ σιαγόνα τὰς ϕυλὰς τοῦ Ισραηλ.

nŷn emphrachthḗsetai thygátēr Ephraim en phragmō̂i, synochḕn étaxen eph’ hēmâs, en rhábdōi patáxousin epì siagóna tàs phylàs toû Israēl.