Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Odes 10

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
0
’Ωιδὴ Ησαιου.

’Ōidḕ Ēsaiou.
1
῎Αισω δὴ τῷ ἠγαπημένῳ ᾆσμα τοῦ ἀγαπητοῦ τῷ ἀμπελῶνί μου· ἀμπελὼν ἐγένετο τῷ ἠγαπημένῳ ἐν κέρατι ἐν τόπῳ πίονι,

῎Aisō dḕ tō̂i ēgapēménōi ā̂isma toû agapētoû tō̂i ampelō̂ní mou: ampelṑn egéneto tō̂i ēgapēménōi en kérati en tópōi píoni,
2
καὶ ϕραγμὸν περιέθηκα καὶ ἐϕύτευσα ἄμπελον ἐν σωρηκ καὶ ᾠκοδόμησα πύργον ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ προλήνιον ὤρυξα ἐν αὐτῷ· καὶ ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι σταϕυλήν, ἐποίησεν δὲ ἀκάνθας.

kaì phragmòn periéthēka kaì ephýteusa ámpelon en sōrēk kaì ōikodómēsa pýrgon en mésōi autē̂s kaì prolḗnion ṓryxa en autō̂i: kaì émeina toû poiē̂sai staphylḗn, epoíēsen dè akánthas.
3
καὶ νῦν, ἄνθρωπος τοῦ Ιουδα καὶ οἱ ἐνοικοῦντες ἐν Ιερουσαλημ, κρίνατε ἐν ἐμοὶ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀμπελῶνός μου.

kaì nŷn, ánthrōpos toû Iouda kaì hoi enoikoûntes en Ierousalēm, krínate en emoì kaì anà méson toû ampelō̂nós mou.
4
τί ποιήσω τῷ ἀμπελῶνί μου ἔτι καὶ οὐκ ἐποίησα αὐτῷ; διότι ἔμεινα, ἵνα ποιήσῃ σταϕυλήν, ἐποίησεν δὲ ἀκάνθας.

tí poiḗsō tō̂i ampelō̂ní mou éti kaì ouk epoíēsa autō̂i? dióti émeina, hína poiḗsēi staphylḗn, epoíēsen dè akánthas.
5
νῦν δὲ ἀναγγελῶ ὑμῖν τί ποιήσω τῷ ἀμπελῶνί μου· ἀϕελῶ τὸν ϕραγμὸν αὐτοῦ, καὶ ἔσται εἰς διαρπαγήν, καὶ καθελῶ τὸν τοῖχον αὐτοῦ, καὶ ἔσται εἰς καταπάτημα,

nŷn dè anangelō̂ hymîn tí poiḗsō tō̂i ampelō̂ní mou: aphelō̂ tòn phragmòn autoû, kaì éstai eis diarpagḗn, kaì kathelō̂ tòn toîchon autoû, kaì éstai eis katapátēma,
6
καὶ ἀνήσω τὸν ἀμπελῶνά μου, καὶ οὐ μὴ τμηθῇ οὐδὲ μὴ σκαϕῇ, καὶ ἀναβήσεται εἰς αὐτὸν ὡσεὶ εἰς χέρσον ἄκανθαι, καὶ ταῖς νεϕέλαις ἐντελοῦμαι τοῦ μὴ βρέξαι εἰς αὐτὸν ὑετόν.

kaì anḗsō tòn ampelō̂ná mou, kaì ou mḕ tmēthē̂i oudè mḕ skaphē̂i, kaì anabḗsetai eis autòn hōseì eis chérson ákanthai, kaì taîs nephélais enteloûmai toû mḕ bréxai eis autòn hyetón.
7
ὁ γὰρ ἀμπελὼν κυρίου σαβαωθ οἶκος Ισραηλ ἐστὶν καὶ ἄνθρωπος τοῦ Ιουδα νεόϕυτον ἠγαπημένον, καὶ ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι κρίσιν, ἐποίησεν δὲ ἀνομίαν καὶ οὐ δικαιοσύνην, ἀλλὰ κραυγήν.

ho gàr ampelṑn kyríou sabaōth oîkos Israēl estìn kaì ánthrōpos toû Iouda neóphyton ēgapēménon, kaì émeina toû poiē̂sai krísin, epoíēsen dè anomían kaì ou dikaiosýnēn, allà kraugḗn.
8
οὐαὶ οἱ συνάπτοντες οἰκίαν πρὸς οἰκίαν καὶ ἀγρὸν πρὸς ἀγρὸν ἐγγίζοντες, ἵνα τοῦ πλησίον ἀϕέλωνται· μὴ οἰκήσετε μόνοι ἐπὶ τῆς γῆς;

ouaì hoi synáptontes oikían pròs oikían kaì agròn pròs agròn engízontes, hína toû plēsíon aphélōntai: mḕ oikḗsete mónoi epì tē̂s gē̂s?
9
ἠκούσθη γὰρ ταῦτα πάντα εἰς τὰ ὦτα κυρίου σαβαωθ.

ēkoústhē gàr taûta pánta eis tà ō̂ta kyríou sabaōth.