Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Odes 12

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Κύριε παντοκράτωρ, ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, τοῦ Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ καὶ τοῦ σπέρματος αὐτῶν τοῦ δικαίου,

Kýrie pantokrátōr, ho theòs tō̂n patérōn hēmō̂n, toû Abraam kaì Isaak kaì Iakōb kaì toû spérmatos autō̂n toû dikaíou,
2
ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν σὺν παντὶ τῷ κόσμῳ αὐτῶν,

ho poiḗsas tòn ouranòn kaì tḕn gē̂n sỳn pantì tō̂i kósmōi autō̂n,
3
ὁ πεδήσας τὴν θάλασσαν τῷ λόγῳ τοῦ προστάγματός σου, ὁ κλείσας τὴν ἄβυσσον καὶ σϕραγισάμενος τῷ ϕοβερῷ καὶ ἐνδόξῳ ὀνόματί σου·

ho pedḗsas tḕn thálassan tō̂i lógōi toû prostágmatós sou, ho kleísas tḕn ábysson kaì sphragisámenos tō̂i phoberō̂i kaì endóxōi onómatí sou:
4
ὃν πάντα ϕρίττει καὶ τρέμει ἀπὸ προσώπου δυνάμεώς σου,

hòn pánta phríttei kaì trémei apò prosṓpou dynámeṓs sou,
5
ὅτι ἄστεκτος ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς δόξης σου, καὶ ἀνυπόστατος ἡ ὀργὴ τῆς ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς ἀπειλῆς σου,

hóti ástektos hē megaloprépeia tē̂s dóxēs sou, kaì anypóstatos hē orgḕ tē̂s epì hamartōloùs apeilē̂s sou,
6
ἀμέτρητόν τε καὶ ἀνεξιχνίαστον τὸ ἔλεος τῆς ἐπαγγελίας σου,

amétrētón te kaì anexichníaston tò éleos tē̂s epangelías sou,
7
ὅτι σὺ εἶ κύριος ὕψιστος, εὔσπλαγχνος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ μετανοῶν ἐπὶ κακίαις ἀνθρώπων·

hóti sỳ eî kýrios hýpsistos, eúsplanchnos, makróthymos kaì polyéleos kaì metanoō̂n epì kakíais anthrṓpōn:
8
σὺ οὖν, κύριε ὁ θεὸς τῶν δικαίων, οὐκ ἔθου μετάνοιαν δικαίοις, τῷ Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ τοῖς οὐχ ἡμαρτηκόσιν σοι, ἀλλ’ ἔθου μετάνοιαν ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ,

sỳ oûn, kýrie ho theòs tō̂n dikaíōn, ouk éthou metánoian dikaíois, tō̂i Abraam kaì Isaak kaì Iakōb toîs ouch hēmartēkósin soi, all’ éthou metánoian emoì tō̂i hamartōlō̂i,
9
διότι ἥμαρτον ὑπὲρ ἀριθμὸν ψάμμου θαλάσσης, ἐπλήθυναν αἱ ἀνομίαι μου, κύριε, ἐπλήθυναν, καὶ οὐκ εἰμὶ ἄξιος ἀτενίσαι καὶ ἰδεῖν τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ πλήθους τῶν ἀδικιῶν μου

dióti hḗmarton hypèr arithmòn psámmou thalássēs, eplḗthynan hai anomíai mou, kýrie, eplḗthynan, kaì ouk eimì áxios atenísai kaì ideîn tò hýpsos toû ouranoû apò plḗthous tō̂n adikiō̂n mou
10
κατακαμπτόμενος πολλῷ δεσμῷ σιδήρου εἰς τὸ ἀνανεῦσαί με ὑπὲρ ἁμαρτιῶν μου, καὶ οὐκ ἔστιν μοι ἄνεσις, διότι παρώργισα τὸν θυμόν σου καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα στήσας βδελύγματα καὶ πληθύνας προσοχθίσματα.

katakamptómenos pollō̂i desmō̂i sidḗrou eis tò ananeûsaí me hypèr hamartiō̂n mou, kaì ouk éstin moi ánesis, dióti parṓrgisa tòn thymón sou kaì tò ponēròn enṓpión sou epoíēsa stḗsas bdelýgmata kaì plēthýnas prosochthísmata.
11
καὶ νῦν κλίνω γόνυ καρδίας δεόμενος τῆς παρὰ σοῦ χρηστότητος

kaì nŷn klínō góny kardías deómenos tē̂s parà soû chrēstótētos
12
‘Ημάρτηκα, κύριε, ἡμάρτηκα καὶ τὰς ἀνομίας μου ἐγὼ γινώσκω.

‘Ēmártēka, kýrie, hēmártēka kaì tàs anomías mou egṑ ginṓskō.
13
αἰτοῦμαι δεόμενός σου ῎Ανες μοι, κύριε, ἄνες μοι, μὴ συναπολέσῃς με ταῖς ἀνομίαις μου μηδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνίσας τηρήσῃς τὰ κακά μοι μηδὲ καταδικάσῃς με ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς. ὅτι σὺ εἶ, κύριε, ὁ θεὸς τῶν μετανοούντων,

aitoûmai deómenós sou ῎Anes moi, kýrie, ánes moi, mḕ synapolésēis me taîs anomíais mou mēdè eis tòn aiō̂na mēnísas tērḗsēis tà kaká moi mēdè katadikásēis me en toîs katōtátois tē̂s gē̂s. hóti sỳ eî, kýrie, ho theòs tō̂n metanooúntōn,
14
καὶ ἐν ἐμοὶ δείξῃς τὴν ἀγαθωσύνην σου· ὅτι ἀνάξιον ὄντα σώσεις με κατὰ τὸ πολὺ ἔλεός σου,

kaì en emoì deíxēis tḕn agathōsýnēn sou: hóti anáxion ónta sṓseis me katà tò polỳ éleós sou,
15
καὶ αἰνέσω σε διὰ παντὸς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς μου. ὅτι σὲ ὑμνεῖ πᾶσα ἡ δύναμις τῶν οὐρανῶν, καὶ σοῦ ἐστιν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. αμην.

kaì ainésō se dià pantòs en taîs hēmérais tē̂s zōē̂s mou. hóti sè hymneî pâsa hē dýnamis tō̂n ouranō̂n, kaì soû estin hē dóxa eis toùs aiō̂nas. amēn.