Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Proverbes 13

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
υἱὸς πανοῦργος ὑπήκοος πατρί, υἱὸς δὲ ἀνήκοος ἐν ἀπωλείᾳ.

hyiòs panoûrgos hypḗkoos patrí, hyiòs dè anḗkoos en apōleíāi.
2
ἀπὸ καρπῶν δικαιοσύνης ϕάγεται ἀγαθός, ψυχαὶ δὲ παρανόμων ὀλοῦνται ἄωροι.

apò karpō̂n dikaiosýnēs phágetai agathós, psychaì dè paranómōn oloûntai áōroi.
3
ὃς ϕυλάσσει τὸ ἑαυτοῦ στόμα, τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν· ὁ δὲ προπετὴς χείλεσιν πτοήσει ἑαυτόν.

hòs phylássei tò heautoû stóma, tēreî tḕn heautoû psychḗn: ho dè propetḕs cheílesin ptoḗsei heautón.
4
ἐν ἐπιθυμίαις ἐστὶν πᾶς ἀεργός, χεῖρες δὲ ἀνδρείων ἐν ἐπιμελείᾳ.

en epithymíais estìn pâs aergós, cheîres dè andreíōn en epimeleíāi.
5
λόγον ἄδικον μισεῖ δίκαιος, ἀσεβὴς δὲ αἰσχύνεται καὶ οὐχ ἕξει παρρησίαν.

lógon ádikon miseî díkaios, asebḕs dè aischýnetai kaì ouch héxei parrēsían.
6
δικαιοσύνη ϕυλάσσει ἀκάκους, τοὺς δὲ ἀσεβεῖς ϕαύλους ποιεῖ ἁμαρτία.

dikaiosýnē phylássei akákous, toùs dè asebeîs phaúlous poieî hamartía.
7
εἰσὶν οἱ πλουτίζοντες ἑαυτοὺς μηδὲν ἔχοντες, καὶ εἰσὶν οἱ ταπεινοῦντες ἑαυτοὺς ἐν πολλῷ πλούτῳ.

eisìn hoi ploutízontes heautoùs mēdèn échontes, kaì eisìn hoi tapeinoûntes heautoùs en pollō̂i ploútōi.
8
λύτρον ἀνδρὸς ψυχῆς ὁ ἴδιος πλοῦτος, πτωχὸς δὲ οὐχ ὑϕίσταται ἀπειλήν.

lýtron andròs psychē̂s ho ídios ploûtos, ptōchòs dè ouch hyphístatai apeilḗn.
9
ϕῶς δικαίοις διὰ παντός, ϕῶς δὲ ἀσεβῶν σβέννυται.

phō̂s dikaíois dià pantós, phō̂s dè asebō̂n sbénnytai.
9A
ψυχαὶ δόλιαι πλανῶνται ἐν ἁμαρτίαις, δίκαιοι δὲ οἰκτίρουσιν καὶ ἐλεῶσιν.

psychaì dóliai planō̂ntai en hamartíais, díkaioi dè oiktírousin kaì eleō̂sin.
10
κακὸς μεθ’ ὕβρεως πράσσει κακά, οἱ δὲ ἑαυτῶν ἐπιγνώμονες σοϕοί.

kakòs meth’ hýbreōs prássei kaká, hoi dè heautō̂n epignṓmones sophoí.
11
ὕπαρξις ἐπισπουδαζομένη μετὰ ἀνομίας ἐλάσσων γίνεται, ὁ δὲ συνάγων ἑαυτῷ μετ’ εὐσεβείας πληθυνθήσεται· δίκαιος οἰκτίρει καὶ κιχρᾷ.

hýparxis epispoudazoménē metà anomías elássōn gínetai, ho dè synágōn heautō̂i met’ eusebeías plēthynthḗsetai: díkaios oiktírei kaì kichrā̂i.
12
κρείσσων ἐναρχόμενος βοηθῶν καρδίᾳ τοῦ ἐπαγγελλομένου καὶ εἰς ἐλπίδα ἄγοντος· δένδρον γὰρ ζωῆς ἐπιθυμία ἀγαθή.

kreíssōn enarchómenos boēthō̂n kardíāi toû epangelloménou kaì eis elpída ágontos: déndron gàr zōē̂s epithymía agathḗ.
13
ὃς καταϕρονεῖ πράγματος, καταϕρονηθήσεται ὑπ’ αὐτοῦ· ὁ δὲ ϕοβούμενος ἐντολήν, οὗτος ὑγιαίνει.

hòs kataphroneî prágmatos, kataphronēthḗsetai hyp’ autoû: ho dè phoboúmenos entolḗn, hoûtos hygiaínei.
13A
υἱῷ δολίῳ οὐδὲν ἔσται ἀγαθόν, οἰκέτῃ δὲ σοϕῷ εὔοδοι ἔσονται πράξεις, καὶ κατευθυνθήσεται ἡ ὁδὸς αὐτοῦ.

hyiō̂i dolíōi oudèn éstai agathón, oikétēi dè sophō̂i eúodoi ésontai práxeis, kaì kateuthynthḗsetai hē hodòs autoû.
14
νόμος σοϕοῦ πηγὴ ζωῆς, ὁ δὲ ἄνους ὑπὸ παγίδος θανεῖται.

nómos sophoû pēgḕ zōē̂s, ho dè ánous hypò pagídos thaneîtai.
15
σύνεσις ἀγαθὴ δίδωσιν χάριν, τὸ δὲ γνῶναι νόμον διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς, ὁδοὶ δὲ καταϕρονούντων ἐν ἀπωλείᾳ.

sýnesis agathḕ dídōsin chárin, tò dè gnō̂nai nómon dianoías estìn agathē̂s, hodoì dè kataphronoúntōn en apōleíāi.
16
πᾶς πανοῦργος πράσσει μετὰ γνώσεως, ὁ δὲ ἄϕρων ἐξεπέτασεν ἑαυτοῦ κακίαν.

pâs panoûrgos prássei metà gnṓseōs, ho dè áphrōn exepétasen heautoû kakían.
17
βασιλεὺς θρασὺς ἐμπεσεῖται εἰς κακά, ἄγγελος δὲ πιστὸς ῥύσεται αὐτόν.

basileùs thrasỳs empeseîtai eis kaká, ángelos dè pistòs rhýsetai autón.
18
πενίαν καὶ ἀτιμίαν ἀϕαιρεῖται παιδεία, ὁ δὲ ϕυλάσσων ἐλέγχους δοξασθήσεται.

penían kaì atimían aphaireîtai paideía, ho dè phylássōn elénchous doxasthḗsetai.
19
ἐπιθυμίαι εὐσεβῶν ἡδύνουσιν ψυχήν, ἔργα δὲ ἀσεβῶν μακρὰν ἀπὸ γνώσεως. ἐπιθυμίαι εὐσεβῶν ἡδύνουσιν ψυχήν, ἔργα δὲ ἀσεβῶν μακρὰν ἀπὸ γνώσεως.

epithymíai eusebō̂n hēdýnousin psychḗn, érga dè asebō̂n makràn apò gnṓseōs. epithymíai eusebō̂n hēdýnousin psychḗn, érga dè asebō̂n makràn apò gnṓseōs.
20
ὁ συμπορευόμενος σοϕοῖς σοϕὸς ἔσται, ὁ δὲ συμπορευόμενος ἄϕροσι γνωσθήσεται.

ho symporeuómenos sophoîs sophòs éstai, ho dè symporeuómenos áphrosi gnōsthḗsetai.
21
ἁμαρτάνοντας καταδιώξεται κακά, τοὺς δὲ δικαίους καταλήμψεται ἀγαθά.

hamartánontas katadiṓxetai kaká, toùs dè dikaíous katalḗmpsetai agathá.
22
ἀγαθὸς ἀνὴρ κληρονομήσει υἱοὺς υἱῶν, θησαυρίζεται δὲ δικαίοις πλοῦτος ἀσεβὼν.

agathòs anḕr klēronomḗsei hyioùs hyiō̂n, thēsaurízetai dè dikaíois ploûtos asebṑn.
23
δίκαιοι ποιήσουσιν ἐν πλούτῳ ἔτη πολλά, ἄδικοι δὲ ἀπολοῦνται συντόμως.

díkaioi poiḗsousin en ploútōi étē pollá, ádikoi dè apoloûntai syntómōs.
24
ὃς ϕείδεται τῆς βακτηρίας, μισεῖ τὸν υἱὸν αὐτοῦ· ὁ δὲ ἀγαπῶν ἐπιμελῶς παιδεύει.

hòs pheídetai tē̂s baktērías, miseî tòn hyiòn autoû: ho dè agapō̂n epimelō̂s paideúei.
25
δίκαιος ἔσθων ἐμπιπλᾷ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, ψυχαὶ δὲ ἀσεβῶν ἐνδεεῖς.

díkaios ésthōn empiplā̂i tḕn psychḕn autoû, psychaì dè asebō̂n endeeîs.