Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Proverbes 17

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
κρείσσων ψωμὸς μεθ’ ἡδονῆς ἐν εἰρήνῃ ἢ οἶκος πλήρης πολλῶν ἀγαθῶν καὶ ἀδίκων θυμάτων μετὰ μάχης.

kreíssōn psōmòs meth’ hēdonē̂s en eirḗnēi ḕ oîkos plḗrēs pollō̂n agathō̂n kaì adíkōn thymátōn metà máchēs.
2
οἰκέτης νοήμων κρατήσει δεσποτῶν ἀϕρόνων, ἐν δὲ ἀδελϕοῖς διελεῖται μέρη.

oikétēs noḗmōn kratḗsei despotō̂n aphrónōn, en dè adelphoîs dieleîtai mérē.
3
ὥσπερ δοκιμάζεται ἐν καμίνῳ ἄργυρος καὶ χρυσός, οὕτως ἐκλεκταὶ καρδίαι παρὰ κυρίῳ.

hṓsper dokimázetai en kamínōi árgyros kaì chrysós, hoútōs eklektaì kardíai parà kyríōi.
4
κακὸς ὑπακούει γλώσσης παρανόμων, δίκαιος δὲ οὐ προσέχει χείλεσιν ψευδέσιν.

kakòs hypakoúei glṓssēs paranómōn, díkaios dè ou proséchei cheílesin pseudésin.
5.1
ὁ καταγελῶν πτωχοῦ παροξύνει τὸν ποιήσαντα αὐτόν,

ho katagelō̂n ptōchoû paroxýnei tòn poiḗsanta autón,
5.2
ὁ δὲ ἐπιχαίρων ἀπολλυμένῳ οὐκ ἀθῳωθήσεται·

ho dè epichaírōn apollyménōi ouk athōiōthḗsetai:
5.3
ὁ δὲ ἐπισπλαγχνιζόμενος ἐλεηθήσεται.

ho dè episplanchnizómenos eleēthḗsetai.
6
στέϕανος γερόντων τέκνα τέκνων, καύχημα δὲ τέκνων πατέρες αὐτῶν.

stéphanos geróntōn tékna téknōn, kaúchēma dè téknōn patéres autō̂n.
6A
τοῦ πιστοῦ ὅλος ὁ κόσμος τῶν χρημάτων, τοῦ δὲ ἀπίστου οὐδὲ ὀβολός.

toû pistoû hólos ho kósmos tō̂n chrēmátōn, toû dè apístou oudè obolós.
7
οὐχ ἁρμόσει ἄϕρονι χείλη πιστὰ οὐδὲ δικαίῳ χείλη ψευδῆ.

ouch harmósei áphroni cheílē pistà oudè dikaíōi cheílē pseudē̂.
8
μισθὸς χαρίτων ἡ παιδεία τοῖς χρωμένοις, οὗ δ’ ἂν ἐπιστρέψῃ, εὐοδωθήσεται.

misthòs charítōn hē paideía toîs chrōménois, hoû d’ àn epistrépsēi, euodōthḗsetai.
9
ὃς κρύπτει ἀδικήματα, ζητεῖ ϕιλίαν· ὃς δὲ μισεῖ κρύπτειν, διίστησιν ϕίλους καὶ οἰκείους.

hòs krýptei adikḗmata, zēteî philían: hòs dè miseî krýptein, diístēsin phílous kaì oikeíous.
10
συντρίβει ἀπειλὴ καρδίαν ϕρονίμου, ἄϕρων δὲ μαστιγωθεὶς οὐκ αἰσθάνεται.

syntríbei apeilḕ kardían phronímou, áphrōn dè mastigōtheìs ouk aisthánetai.
11
ἀντιλογίας ἐγείρει πᾶς κακός, ὁ δὲ κύριος ἄγγελον ἀνελεήμονα ἐκπέμψει αὐτῷ.

antilogías egeírei pâs kakós, ho dè kýrios ángelon aneleḗmona ekpémpsei autō̂i.
12
ἐμπεσεῖται μέριμνα ἀνδρὶ νοήμονι, οἱ δὲ ἄϕρονες διαλογιοῦνται κακά.

empeseîtai mérimna andrì noḗmoni, hoi dè áphrones dialogioûntai kaká.
13
ὃς ἀποδίδωσιν κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν, οὐ κινηθήσεται κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου αὐτοῦ.

hòs apodídōsin kakà antì agathō̂n, ou kinēthḗsetai kakà ek toû oíkou autoû.
14
ἐξουσίαν δίδωσιν λόγοις ἀρχὴ δικαιοσύνης, προηγεῖται δὲ τῆς ἐνδείας στάσις καὶ μάχη.

exousían dídōsin lógois archḕ dikaiosýnēs, proēgeîtai dè tē̂s endeías stásis kaì máchē.
15
ὃς δίκαιον κρίνει τὸν ἄδικον, ἄδικον δὲ τὸν δίκαιον, ἀκάθαρτος καὶ βδελυκτὸς παρὰ θεῷ.

hòs díkaion krínei tòn ádikon, ádikon dè tòn díkaion, akáthartos kaì bdelyktòs parà theō̂i.
16
ἵνα τί ὑπῆρξεν χρήματα ἄϕρονι; κτήσασθαι γὰρ σοϕίαν ἀκάρδιος οὐ δυνήσεται.

hína tí hypē̂rxen chrḗmata áphroni? ktḗsasthai gàr sophían akárdios ou dynḗsetai.
16A.1
ὃς ὑψηλὸν ποιεῖ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον, ζητεῖ συντριβήν·

hòs hypsēlòn poieî tòn heautoû oîkon, zēteî syntribḗn:
16A.2
ὁ δὲ σκολιάζων τοῦ μαθεῖν ἐμπεσεῖται εἰς κακά.

ho dè skoliázōn toû matheîn empeseîtai eis kaká.
17
εἰς πάντα καιρὸν ϕίλος ὑπαρχέτω σοι, ἀδελϕοὶ δὲ ἐν ἀνάγκαις χρήσιμοι ἔστωσαν· τούτου γὰρ χάριν γεννῶνται.

eis pánta kairòn phílos hyparchétō soi, adelphoì dè en anánkais chrḗsimoi éstōsan: toútou gàr chárin gennō̂ntai.
18
ἀνὴρ ἄϕρων ἐπικροτεῖ καὶ ἐπιχαίρει ἑαυτῷ ὡς καὶ ὁ ἐγγυώμενος ἐγγύῃ τὸν ἑαυτοῦ ϕίλον.

anḕr áphrōn epikroteî kaì epichaírei heautō̂i hōs kaì ho engyṓmenos engýēi tòn heautoû phílon.
19
ϕιλαμαρτήμων χαίρει μάχαις,

philamartḗmōn chaírei máchais,
20.1
ὁ δὲ σκληροκάρδιος οὐ συναντᾷ ἀγαθοῖς.

ho dè sklērokárdios ou synantā̂i agathoîs.
20.2
ἀνὴρ εὐμετάβολος γλώσσῃ ἐμπεσεῖται εἰς κακά,

anḕr eumetábolos glṓssēi empeseîtai eis kaká,
21.1
καρδία δὲ ἄϕρονος ὀδύνη τῷ κεκτημένῳ αὐτήν.

kardía dè áphronos odýnē tō̂i kektēménōi autḗn.
21.2
οὐκ εὐϕραίνεται πατὴρ ἐπὶ υἱῷ ἀπαιδεύτῳ,

ouk euphraínetai patḕr epì hyiō̂i apaideútōi,
21.3
υἱὸς δὲ ϕρόνιμος εὐϕραίνει μητέρα αὐτοῦ.

hyiòs dè phrónimos euphraínei mētéra autoû.
22
καρδία εὐϕραινομένη εὐεκτεῖν ποιεῖ, ἀνδρὸς δὲ λυπηροῦ ξηραίνεται τὰ ὀστᾶ.

kardía euphrainoménē euekteîn poieî, andròs dè lypēroû xēraínetai tà ostâ.
23
λαμβάνοντος δῶρα ἐν κόλπῳ ἀδίκως οὐ κατευοδοῦνται ὁδοί, ἀσεβὴς δὲ ἐκκλίνει ὁδοὺς δικαιοσύνης.

lambánontos dō̂ra en kólpōi adíkōs ou kateuodoûntai hodoí, asebḕs dè ekklínei hodoùs dikaiosýnēs.
24
πρόσωπον συνετὸν ἀνδρὸς σοϕοῦ, οἱ δὲ ὀϕθαλμοὶ τοῦ ἄϕρονος ἐπ’ ἄκρα γῆς.

prósōpon synetòn andròs sophoû, hoi dè ophthalmoì toû áphronos ep’ ákra gē̂s.
25
ὀργὴ πατρὶ υἱὸς ἄϕρων καὶ ὀδύνη τῇ τεκούσῃ αὐτοῦ.

orgḕ patrì hyiòs áphrōn kaì odýnē tē̂i tekoúsēi autoû.
26
ζημιοῦν ἄνδρα δίκαιον οὐ καλόν, οὐδὲ ὅσιον ἐπιβουλεύειν δυνάσταις δικαίοις.

zēmioûn ándra díkaion ou kalón, oudè hósion epibouleúein dynástais dikaíois.
27
ὃς ϕείδεται ῥῆμα προέσθαι σκληρόν, ἐπιγνώμων· μακρόθυμος δὲ ἀνὴρ ϕρόνιμος.

hòs pheídetai rhē̂ma proésthai sklērón, epignṓmōn: makróthymos dè anḕr phrónimos.
28
ἀνοήτῳ ἐπερωτήσαντι σοϕίαν σοϕία λογισθήσεται, ἐνεὸν δέ τις ἑαυτὸν ποιήσας δόξει ϕρόνιμος εἶναι.

anoḗtōi eperōtḗsanti sophían sophía logisthḗsetai, eneòn dé tis heautòn poiḗsas dóxei phrónimos eînai.