Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Proverbes 21

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
ὥσπερ ὁρμὴ ὕδατος, οὕτως καρδία βασιλέως ἐν χειρὶ θεοῦ· οὗ ἐὰν θέλων νεύσῃ, ἐκεῖ ἔκλινεν αὐτήν.

hṓsper hormḕ hýdatos, hoútōs kardía basiléōs en cheirì theoû: hoû eàn thélōn neúsēi, ekeî éklinen autḗn.
2
πᾶς ἀνὴρ ϕαίνεται ἑαυτῷ δίκαιος, κατευθύνει δὲ καρδίας κύριος.

pâs anḕr phaínetai heautō̂i díkaios, kateuthýnei dè kardías kýrios.
3
ποιεῖν δίκαια καὶ ἀληθεύειν ἀρεστὰ παρὰ θεῷ μᾶλλον ἢ θυσιῶν αἷμα.

poieîn díkaia kaì alētheúein arestà parà theō̂i mâllon ḕ thysiō̂n haîma.
4
μεγαλόϕρων ἐϕ’ ὕβρει θρασυκάρδιος, λαμπτὴρ δὲ ἀσεβῶν ἁμαρτία.

megalóphrōn eph’ hýbrei thrasykárdios, lamptḕr dè asebō̂n hamartía.
6
ὁ ἐνεργῶν θησαυρίσματα γλώσσῃ ψευδεῖ μάταια διώκει ἐπὶ παγίδας θανάτου.

ho energō̂n thēsaurísmata glṓssēi pseudeî mátaia diṓkei epì pagídas thanátou.
7
ὄλεθρος ἀσεβέσιν ἐπιξενωθήσεται· οὐ γὰρ βούλονται πράσσειν τὰ δίκαια.

ólethros asebésin epixenōthḗsetai: ou gàr boúlontai prássein tà díkaia.
8
πρὸς τοὺς σκολιοὺς σκολιὰς ὁδοὺς ἀποστέλλει ὁ θεός· ἁγνὰ γὰρ καὶ ὀρθὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ.

pròs toùs skolioùs skoliàs hodoùs apostéllei ho theós: hagnà gàr kaì orthà tà érga autoû.
9
κρεῖσσον οἰκεῖν ἐπὶ γωνίας ὑπαίθρου ἢ ἐν κεκονιαμένοις μετὰ ἀδικίας καὶ ἐν οἴκῳ κοινῷ.

kreîsson oikeîn epì gōnías hypaíthrou ḕ en kekoniaménois metà adikías kaì en oíkōi koinō̂i.
10
ψυχὴ ἀσεβοῦς οὐκ ἐλεηθήσεται ὑπ’ οὐδενὸς τῶν ἀνθρώπων.

psychḕ aseboûs ouk eleēthḗsetai hyp’ oudenòs tō̂n anthrṓpōn.
11
ζημιουμένου ἀκολάστου πανουργότερος γίνεται ὁ ἄκακος, συνίων δὲ σοϕὸς δέξεται γνῶσιν.

zēmiouménou akolástou panourgóteros gínetai ho ákakos, syníōn dè sophòs déxetai gnō̂sin.
12
συνίει δίκαιος καρδίας ἀσεβῶν καὶ ϕαυλίζει ἀσεβεῖς ἐν κακοῖς.

syníei díkaios kardías asebō̂n kaì phaulízei asebeîs en kakoîs.
13
ὃς ϕράσσει τὰ ὦτα τοῦ μὴ ἐπακοῦσαι ἀσθενοῦς, καὶ αὐτὸς ἐπικαλέσεται, καὶ οὐκ ἔσται ὁ εἰσακούων.

hòs phrássei tà ō̂ta toû mḕ epakoûsai asthenoûs, kaì autòs epikalésetai, kaì ouk éstai ho eisakoúōn.
14
δόσις λάθριος ἀνατρέπει ὀργάς, δώρων δὲ ὁ ϕειδόμενος θυμὸν ἐγείρει ἰσχυρόν.

dósis láthrios anatrépei orgás, dṓrōn dè ho pheidómenos thymòn egeírei ischyrón.
15
εὐϕροσύνη δικαίων ποιεῖν κρίμα, ὅσιος δὲ ἀκάθαρτος παρὰ κακούργοις.

euphrosýnē dikaíōn poieîn kríma, hósios dè akáthartos parà kakoúrgois.
16
ἀνὴρ πλανώμενος ἐξ ὁδοῦ δικαιοσύνης ἐν συναγωγῇ γιγάντων ἀναπαύσεται.

anḕr planṓmenos ex hodoû dikaiosýnēs en synagōgē̂i gigántōn anapaúsetai.
17
ἀνὴρ ἐνδεὴς ἀγαπᾷ εὐϕροσύνην ϕιλῶν οἶνον καὶ ἔλαιον εἰς πλοῦτον·

anḕr endeḕs agapā̂i euphrosýnēn philō̂n oînon kaì élaion eis ploûton:
18
περικάθαρμα δὲ δικαίου ἄνομος.

perikátharma dè dikaíou ánomos.
19
κρεῖσσον οἰκεῖν ἐν γῇ ἐρήμῳ ἢ μετὰ γυναικὸς μαχίμου καὶ γλωσσώδους καὶ ὀργίλου.

kreîsson oikeîn en gē̂i erḗmōi ḕ metà gynaikòs machímou kaì glōssṓdous kaì orgílou.
20
θησαυρὸς ἐπιθυμητὸς ἀναπαύσεται ἐπὶ στόματος σοϕοῦ, ἄϕρονες δὲ ἄνδρες καταπίονται αὐτόν.

thēsauròs epithymētòs anapaúsetai epì stómatos sophoû, áphrones dè ándres katapíontai autón.
21
ὁδὸς δικαιοσύνης καὶ ἐλεημοσύνης εὑρήσει ζωὴν καὶ δόξαν.

hodòs dikaiosýnēs kaì eleēmosýnēs heurḗsei zōḕn kaì dóxan.
22
πόλεις ὀχυρὰς ἐπέβη σοϕὸς καὶ καθεῖλεν τὸ ὀχύρωμα, ἐϕ’ ᾧ ἐπεποίθεισαν οἱ ἀσεβεῖς.

póleis ochyràs epébē sophòs kaì katheîlen tò ochýrōma, eph’ hō̂i epepoítheisan hoi asebeîs.
23
ὃς ϕυλάσσει τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ τὴν γλῶσσαν, διατηρεῖ ἐκ θλίψεως τὴν ψυχὴν αὐτοῦ.

hòs phylássei tò stóma autoû kaì tḕn glō̂ssan, diatēreî ek thlípseōs tḕn psychḕn autoû.
24
θρασὺς καὶ αὐθάδης καὶ ἀλαζὼν λοιμὸς καλεῖται· ὃς δὲ μνησικακεῖ, παράνομος.

thrasỳs kaì authádēs kaì alazṑn loimòs kaleîtai: hòs dè mnēsikakeî, paránomos.
25
ἐπιθυμίαι ὀκνηρὸν ἀποκτείνουσιν· οὐ γὰρ προαιροῦνται αἱ χεῖρες αὐτοῦ ποιεῖν τι.

epithymíai oknēròn apokteínousin: ou gàr proairoûntai hai cheîres autoû poieîn ti.
26
ἀσεβὴς ἐπιθυμεῖ ὅλην τὴν ἡμέραν ἐπιθυμίας κακάς, ὁ δὲ δίκαιος ἐλεᾷ καὶ οἰκτίρει ἀϕειδῶς.

asebḕs epithymeî hólēn tḕn hēméran epithymías kakás, ho dè díkaios eleā̂i kaì oiktírei apheidō̂s.
27
θυσίαι ἀσεβῶν βδέλυγμα κυρίῳ· καὶ γὰρ παρανόμως προσϕέρουσιν αὐτάς.

thysíai asebō̂n bdélygma kyríōi: kaì gàr paranómōs prosphérousin autás.
28
μάρτυς ψευδὴς ἀπολεῖται, ἀνὴρ δὲ ὑπήκοος ϕυλασσόμενος λαλήσει.

mártys pseudḕs apoleîtai, anḕr dè hypḗkoos phylassómenos lalḗsei.
29
ἀσεβὴς ἀνὴρ ἀναιδῶς ὑϕίσταται προσώπῳ, ὁ δὲ εὐθὴς αὐτὸς συνίει τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ.

asebḕs anḕr anaidō̂s hyphístatai prosṓpōi, ho dè euthḕs autòs syníei tàs hodoùs autoû.
30
οὐκ ἔστιν σοϕία, οὐκ ἔστιν ἀνδρεία, οὐκ ἔστιν βουλὴ πρὸς τὸν ἀσεβῆ.

ouk éstin sophía, ouk éstin andreía, ouk éstin boulḕ pròs tòn asebē̂.
31
ἵππος ἑτοιμάζεται εἰς ἡμέραν πολέμου, παρὰ δὲ κυρίου ἡ βοήθεια.

híppos hetoimázetai eis hēméran polémou, parà dè kyríou hē boḗtheia.