Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Proverbes 28

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
ϕεύγει ἀσεβὴς μηδενὸς διώκοντος, δίκαιος δὲ ὥσπερ λέων πέποιθεν.

pheúgei asebḕs mēdenòs diṓkontos, díkaios dè hṓsper léōn pépoithen.
2
δι’ ἁμαρτίας ἀσεβῶν κρίσεις ἐγείρονται, ἀνὴρ δὲ πανοῦργος κατασβέσει αὐτάς.

di’ hamartías asebō̂n kríseis egeírontai, anḕr dè panoûrgos katasbései autás.
3
ἀνδρεῖος ἐν ἀσεβείαις συκοϕαντεῖ πτωχούς. ὥσπερ ὑετὸς λάβρος καὶ ἀνωϕελής,

andreîos en asebeíais sykophanteî ptōchoús. hṓsper hyetòs lábros kaì anōphelḗs,
4
οὕτως οἱ ἐγκαταλείποντες τὸν νόμον ἐγκωμιάζουσιν ἀσέβειαν, οἱ δὲ ἀγαπῶντες τὸν νόμον περιβάλλουσιν ἑαυτοῖς τεῖχος.

hoútōs hoi enkataleípontes tòn nómon enkōmiázousin asébeian, hoi dè agapō̂ntes tòn nómon peribállousin heautoîs teîchos.
5
ἄνδρες κακοὶ οὐ νοήσουσιν κρίμα, οἱ δὲ ζητοῦντες τὸν κύριον συνήσουσιν ἐν παντί.

ándres kakoì ou noḗsousin kríma, hoi dè zētoûntes tòn kýrion synḗsousin en pantí.
6
κρείσσων πτωχὸς πορευόμενος ἐν ἀληθείᾳ πλουσίου ψευδοῦς.

kreíssōn ptōchòs poreuómenos en alētheíāi plousíou pseudoûs.
7
ϕυλάσσει νόμον υἱὸς συνετός· ὃς δὲ ποιμαίνει ἀσωτίαν, ἀτιμάζει πατέρα.

phylássei nómon hyiòs synetós: hòs dè poimaínei asōtían, atimázei patéra.
8
ὁ πληθύνων τὸν πλοῦτον αὐτοῦ μετὰ τόκων καὶ πλεονασμῶν τῷ ἐλεῶντι πτωχοὺς συνάγει αὐτόν.

ho plēthýnōn tòn ploûton autoû metà tókōn kaì pleonasmō̂n tō̂i eleō̂nti ptōchoùs synágei autón.
9
ὁ ἐκκλίνων τὸ οὖς αὐτοῦ τοῦ μὴ εἰσακοῦσαι νόμου καὶ αὐτὸς τὴν προσευχὴν αὐτοῦ ἐβδέλυκται.

ho ekklínōn tò oûs autoû toû mḕ eisakoûsai nómou kaì autòs tḕn proseuchḕn autoû ebdélyktai.
10
ὃς πλανᾷ εὐθεῖς ἐν ὁδῷ κακῇ, εἰς διαϕθορὰν αὐτὸς ἐμπεσεῖται· οἱ δὲ ἄνομοι διελεύσονται ἀγαθὰ καὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰς αὐτά.

hòs planā̂i eutheîs en hodō̂i kakē̂i, eis diaphthoràn autòs empeseîtai: hoi dè ánomoi dieleúsontai agathà kaì ouk eiseleúsontai eis autá.
11
σοϕὸς παρ’ ἑαυτῷ ἀνὴρ πλούσιος, πένης δὲ νοήμων καταγνώσεται αὐτοῦ.

sophòs par’ heautō̂i anḕr ploúsios, pénēs dè noḗmōn katagnṓsetai autoû.
12
διὰ βοήθειαν δικαίων πολλὴ γίνεται δόξα, ἐν δὲ τόποις ἀσεβῶν ἁλίσκονται ἄνθρωποι.

dià boḗtheian dikaíōn pollḕ gínetai dóxa, en dè tópois asebō̂n halískontai ánthrōpoi.
13
ὁ ἐπικαλύπτων ἀσέβειαν ἑαυτοῦ οὐκ εὐοδωθήσεται, ὁ δὲ ἐξηγούμενος ἐλέγχους ἀγαπηθήσεται.

ho epikalýptōn asébeian heautoû ouk euodōthḗsetai, ho dè exēgoúmenos elénchous agapēthḗsetai.
14
μακάριος ἀνήρ, ὃς καταπτήσσει πάντα δι’ εὐλάβειαν, ὁ δὲ σκληρὸς τὴν καρδίαν ἐμπεσεῖται κακοῖς.

makários anḗr, hòs kataptḗssei pánta di’ eulábeian, ho dè sklēròs tḕn kardían empeseîtai kakoîs.
15
λέων πεινῶν καὶ λύκος διψῶν ὃς τυραννεῖ πτωχὸς ὢν ἔθνους πενιχροῦ.

léōn peinō̂n kaì lýkos dipsō̂n hòs tyranneî ptōchòs ṑn éthnous penichroû.
16
βασιλεὺς ἐνδεὴς προσόδων μέγας συκοϕάντης, ὁ δὲ μισῶν ἀδικίαν μακρὸν χρόνον ζήσεται.

basileùs endeḕs prosódōn mégas sykophántēs, ho dè misō̂n adikían makròn chrónon zḗsetai.
17
ἄνδρα τὸν ἐν αἰτίᾳ ϕόνου ὁ ἐγγυώμενος ϕυγὰς ἔσται καὶ οὐκ ἐν ἀσϕαλείᾳ.

ándra tòn en aitíāi phónou ho engyṓmenos phygàs éstai kaì ouk en asphaleíāi.
17A
παίδευε υἱόν, καὶ ἀγαπήσει σε καὶ δώσει κόσμον τῇ σῇ ψυχῇ· οὐ μὴ ὑπακούσῃς ἔθνει παρανόμῳ.

paídeue hyión, kaì agapḗsei se kaì dṓsei kósmon tē̂i sē̂i psychē̂i: ou mḕ hypakoúsēis éthnei paranómōi.
18
ὁ πορευόμενος δικαίως βεβοήθηται, ὁ δὲ σκολιαῖς ὁδοῖς πορευόμενος ἐμπλακήσεται.

ho poreuómenos dikaíōs beboḗthētai, ho dè skoliaîs hodoîs poreuómenos emplakḗsetai.
19
ὁ ἐργαζόμενος τὴν ἑαυτοῦ γῆν πλησθήσεται ἄρτων, ὁ δὲ διώκων σχολὴν πλησθήσεται πενίας.

ho ergazómenos tḕn heautoû gē̂n plēsthḗsetai ártōn, ho dè diṓkōn scholḕn plēsthḗsetai penías.
20
ἀνὴρ ἀξιόπιστος πολλὰ εὐλογηθήσεται, ὁ δὲ κακὸς οὐκ ἀτιμώρητος ἔσται.

anḕr axiópistos pollà eulogēthḗsetai, ho dè kakòs ouk atimṓrētos éstai.
21
ὃς οὐκ αἰσχύνεται πρόσωπα δικαίων, οὐκ ἀγαθός· ὁ τοιοῦτος ψωμοῦ ἄρτου ἀποδώσεται ἄνδρα.

hòs ouk aischýnetai prósōpa dikaíōn, ouk agathós: ho toioûtos psōmoû ártou apodṓsetai ándra.
22
σπεύδει πλουτεῖν ἀνὴρ βάσκανος καὶ οὐκ οἶδεν ὅτι ἐλεήμων κρατήσει αὐτοῦ.

speúdei plouteîn anḕr báskanos kaì ouk oîden hóti eleḗmōn kratḗsei autoû.
23
ὁ ἐλέγχων ἀνθρώπου ὁδοὺς χάριτας ἕξει μᾶλλον τοῦ γλωσσοχαριτοῦντος.

ho elénchōn anthrṓpou hodoùs cháritas héxei mâllon toû glōssocharitoûntos.
24
ὃς ἀποβάλλεται πατέρα ἢ μητέρα καὶ δοκεῖ μὴ ἁμαρτάνειν, οὗτος κοινωνός ἐστιν ἀνδρὸς ἀσεβοῦς.

hòs apobálletai patéra ḕ mētéra kaì dokeî mḕ hamartánein, hoûtos koinōnós estin andròs aseboûs.
25
ἄπληστος ἀνὴρ κρίνει εἰκῇ· ὃς δὲ πέποιθεν ἐπὶ κύριον, ἐν ἐπιμελείᾳ ἔσται.

áplēstos anḕr krínei eikē̂i: hòs dè pépoithen epì kýrion, en epimeleíāi éstai.
26
ὃς πέποιθεν θρασείᾳ καρδίᾳ, ὁ τοιοῦτος ἄϕρων· ὃς δὲ πορεύεται σοϕίᾳ, σωθήσεται.

hòs pépoithen thraseíāi kardíāi, ho toioûtos áphrōn: hòs dè poreúetai sophíāi, sōthḗsetai.
27
ὃς δίδωσιν πτωχοῖς, οὐκ ἐνδεηθήσεται· ὃς δὲ ἀποστρέϕει τὸν ὀϕθαλμὸν αὐτοῦ, ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ ἔσται.

hòs dídōsin ptōchoîs, ouk endeēthḗsetai: hòs dè apostréphei tòn ophthalmòn autoû, en pollē̂i aporíāi éstai.
28
ἐν τόποις ἀσεβῶν στένουσι δίκαιοι, ἐν δὲ τῇ ἐκείνων ἀπωλείᾳ πληθυνθήσονται δίκαιοι.

en tópois asebō̂n sténousi díkaioi, en dè tē̂i ekeínōn apōleíāi plēthynthḗsontai díkaioi.