Chapter 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151
Verses
1
Τῷ Δαυιδ, ὁπότε ἠλλοίωσεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐναντίον Αβιμελεχ, καὶ ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ ἀπῆλθεν. Tō̂i Dauid, hopóte ēlloíōsen tò prósōpon autoû enantíon Abimelech, kaì apélysen autón, kaì apē̂lthen.
2
Εὐλογήσω τὸν κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, διὰ παντὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου. Eulogḗsō tòn kýrion en pantì kairō̂i, dià pantòs hē aínesis autoû en tō̂i stómatí mou.
3
ἐν τῷ κυρίῳ ἐπαινεσθήσεται ἡ ψυχή μου· ἀκουσάτωσαν πραεῖς καὶ εὐϕρανθήτωσαν. en tō̂i kyríōi epainesthḗsetai hē psychḗ mou: akousátōsan praeîs kaì euphranthḗtōsan.
4
μεγαλύνατε τὸν κύριον σὺν ἐμοί, καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό. megalýnate tòn kýrion sỳn emoí, kaì hypsṓsōmen tò ónoma autoû epì tò autó.
5
ἐξεζήτησα τὸν κύριον, καὶ ἐπήκουσέν μου καὶ ἐκ πασῶν τῶν παροικιῶν μου ἐρρύσατό με. exezḗtēsa tòn kýrion, kaì epḗkousén mou kaì ek pasō̂n tō̂n paroikiō̂n mou errýsató me.
6
προσέλθατε πρὸς αὐτὸν καὶ ϕωτίσθητε, καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῇ. prosélthate pròs autòn kaì phōtísthēte, kaì tà prósōpa hymō̂n ou mḕ kataischynthē̂i.
7
οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέκραξεν, καὶ ὁ κύριος εἰσήκουσεν αὐτοῦ καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν. hoûtos ho ptōchòs ekékraxen, kaì ho kýrios eisḗkousen autoû kaì ek pasō̂n tō̂n thlípseōn autoû ésōsen autón.
8
παρεμβαλεῖ ἄγγελος κυρίου κύκλῳ τῶν ϕοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύσεται αὐτούς. parembaleî ángelos kyríou kýklōi tō̂n phobouménōn autòn kaì rhýsetai autoús.
9
γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ’ αὐτόν. geúsasthe kaì ídete hóti chrēstòs ho kýrios: makários anḗr, hòs elpízei ep’ autón.
10
ϕοβήθητε τὸν κύριον, οἱ ἅγιοι αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς ϕοβουμένοις αὐτόν. phobḗthēte tòn kýrion, hoi hágioi autoû, hóti ouk éstin hystérēma toîs phobouménois autón.
11
πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ. διάψαλμα. ploúsioi eptṓcheusan kaì epeínasan, hoi dè ekzētoûntes tòn kýrion ouk elattōthḗsontai pantòs agathoû. diápsalma.
12
δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· ϕόβον κυρίου διδάξω ὑμᾶς. deûte, tékna, akoúsaté mou: phóbon kyríou didáxō hymâs.
13
τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ θέλων ζωὴν ἀγαπῶν ἡμέρας ἰδεῖν ἀγαθάς; tís estin ánthrōpos ho thélōn zōḕn agapō̂n hēméras ideîn agathás?
14
παῦσον τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον. paûson tḕn glō̂ssán sou apò kakoû kaì cheílē sou toû mḕ lalē̂sai dólon.
15
ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν, ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτήν. ékklinon apò kakoû kaì poíēson agathón, zḗtēson eirḗnēn kaì díōxon autḗn.
16
ὀϕθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ δικαίους, καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν. ophthalmoì kyríou epì dikaíous, kaì ō̂ta autoû eis déēsin autō̂n.
17
πρόσωπον δὲ κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακὰ τοῦ ἐξολεθρεῦσαι ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν. prósōpon dè kyríou epì poioûntas kakà toû exolethreûsai ek gē̂s tò mnēmósynon autō̂n.
18
ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ κύριος εἰσήκουσεν αὐτῶν καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐρρύσατο αὐτούς. ekékraxan hoi díkaioi, kaì ho kýrios eisḗkousen autō̂n kaì ek pasō̂n tō̂n thlípseōn autō̂n errýsato autoús.
19
ἐγγὺς κύριος τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύματι σώσει. engỳs kýrios toîs syntetrimménois tḕn kardían kaì toùs tapeinoùs tō̂i pneúmati sṓsei.
20
πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων, καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ῥύσεται αὐτούς. pollaì hai thlípseis tō̂n dikaíōn, kaì ek pasō̂n autō̂n rhýsetai autoús.
21
κύριος ϕυλάσσει πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται. kýrios phylássei pánta tà ostâ autō̂n, hèn ex autō̂n ou syntribḗsetai.
22
θάνατος ἁμαρτωλῶν πονηρός, καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον πλημμελήσουσιν. thánatos hamartōlō̂n ponērós, kaì hoi misoûntes tòn díkaion plēmmelḗsousin.
23
λυτρώσεται κύριος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ πλημμελήσωσιν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ’ αὐτόν. lytrṓsetai kýrios psychàs doúlōn autoû, kaì ou mḕ plēmmelḗsōsin pántes hoi elpízontes ep’ autón.
