Chapter 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151
Verses
1
Ψαλμὸς τῷ Ασαϕ. θεὸς θεῶν κύριος ἐλάλησεν καὶ ἐκάλεσεν τὴν γῆν ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου καὶ μέχρι δυσμῶν. Psalmòs tō̂i Asaph. theòs theō̂n kýrios elálēsen kaì ekálesen tḕn gē̂n apò anatolō̂n hēlíou kaì méchri dysmō̂n.
2
ἐκ Σιων ἡ εὐπρέπεια τῆς ὡραιότητος αὐτοῦ, ὁ θεὸς ἐμϕανῶς ἥξει, ek Siōn hē euprépeia tē̂s hōraiótētos autoû, ho theòs emphanō̂s hḗxei,
3
ὁ θεὸς ἡμῶν, καὶ οὐ παρασιωπήσεται· πῦρ ἐναντίον αὐτοῦ καυθήσεται, καὶ κύκλῳ αὐτοῦ καταιγὶς σϕόδρα. ho theòs hēmō̂n, kaì ou parasiōpḗsetai: pŷr enantíon autoû kauthḗsetai, kaì kýklōi autoû kataigìs sphódra.
4
προσκαλέσεται τὸν οὐρανὸν ἄνω καὶ τὴν γῆν διακρῖναι τὸν λαὸν αὐτοῦ· proskalésetai tòn ouranòn ánō kaì tḕn gē̂n diakrînai tòn laòn autoû:
5
συναγάγετε αὐτῷ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ τοὺς διατιθεμένους τὴν διαθήκην αὐτοῦ ἐπὶ θυσίαις, synagágete autō̂i toùs hosíous autoû toùs diatitheménous tḕn diathḗkēn autoû epì thysíais,
6
καὶ ἀναγγελοῦσιν οἱ οὐρανοὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, ὅτι ὁ θεὸς κριτής ἐστιν. διάψαλμα. kaì anangeloûsin hoi ouranoì tḕn dikaiosýnēn autoû, hóti ho theòs kritḗs estin. diápsalma.
7
῎Ακουσον, λαός μου, καὶ λαλήσω σοι, Ισραηλ, καὶ διαμαρτύρομαί σοι· ὁ θεὸς ὁ θεός σού εἰμι ἐγώ. ῎Akouson, laós mou, kaì lalḗsō soi, Israēl, kaì diamartýromaí soi: ho theòs ho theós soú eimi egṓ.
8
οὐκ ἐπὶ ταῖς θυσίαις σου ἐλέγξω σε, τὰ δὲ ὁλοκαυτώματά σου ἐνώπιόν μού ἐστιν διὰ παντός· ouk epì taîs thysíais sou elénxō se, tà dè holokautṓmatá sou enṓpión moú estin dià pantós:
9
οὐ δέξομαι ἐκ τοῦ οἴκου σου μόσχους οὐδὲ ἐκ τῶν ποιμνίων σου χιμάρους. ou déxomai ek toû oíkou sou móschous oudè ek tō̂n poimníōn sou chimárous.
10
ὅτι ἐμά ἐστιν πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ, κτήνη ἐν τοῖς ὄρεσιν καὶ βόες· hóti emá estin pánta tà thēría toû drymoû, ktḗnē en toîs óresin kaì bóes:
11
ἔγνωκα πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὡραιότης ἀγροῦ μετ’ ἐμοῦ ἐστιν. égnōka pánta tà peteinà toû ouranoû, kaì hōraiótēs agroû met’ emoû estin.
12
ἐὰν πεινάσω, οὐ μή σοι εἴπω· ἐμὴ γάρ ἐστιν ἡ οἰκουμένη καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς. eàn peinásō, ou mḗ soi eípō: emḕ gár estin hē oikouménē kaì tò plḗrōma autē̂s.
13
μὴ ϕάγομαι κρέα ταύρων ἢ αἷμα τράγων πίομαι; mḕ phágomai kréa taúrōn ḕ haîma trágōn píomai?
14
θῦσον τῷ θεῷ θυσίαν αἰνέσεως καὶ ἀπόδος τῷ ὑψίστῳ τὰς εὐχάς σου· thŷson tō̂i theō̂i thysían ainéseōs kaì apódos tō̂i hypsístōi tàs euchás sou:
15
καὶ ἐπικάλεσαί με ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως, καὶ ἐξελοῦμαί σε, καὶ δοξάσεις με. διάψαλμα. kaì epikálesaí me en hēmérāi thlípseōs, kaì exeloûmaí se, kaì doxáseis me. diápsalma.
16
τῷ δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ θεός ῞Ινα τί σὺ διηγῇ τὰ δικαιώματά μου καὶ ἀναλαμβάνεις τὴν διαθήκην μου διὰ στόματός σου; tō̂i dè hamartōlō̂i eîpen ho theós ῞Ina tí sỳ diēgē̂i tà dikaiṓmatá mou kaì analambáneis tḕn diathḗkēn mou dià stómatós sou?
17
σὺ δὲ ἐμίσησας παιδείαν καὶ ἐξέβαλες τοὺς λόγους μου εἰς τὰ ὀπίσω. sỳ dè emísēsas paideían kaì exébales toùs lógous mou eis tà opísō.
18
εἰ ἐθεώρεις κλέπτην, συνέτρεχες αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχῶν τὴν μερίδα σου ἐτίθεις· ei etheṓreis kléptēn, synétreches autō̂i, kaì metà moichō̂n tḕn merída sou etítheis:
19
τὸ στόμα σου ἐπλεόνασεν κακίαν, καὶ ἡ γλῶσσά σου περιέπλεκεν δολιότητα· tò stóma sou epleónasen kakían, kaì hē glō̂ssá sou periépleken doliótēta:
20
καθήμενος κατὰ τοῦ ἀδελϕοῦ σου κατελάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρός σου ἐτίθεις σκάνδαλον. kathḗmenos katà toû adelphoû sou kateláleis kaì katà toû hyioû tē̂s mētrós sou etítheis skándalon.
21
ταῦτα ἐποίησας, καὶ ἐσίγησα· ὑπέλαβες ἀνομίαν ὅτι ἔσομαί σοι ὅμοιος· ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου. taûta epoíēsas, kaì esígēsa: hypélabes anomían hóti ésomaí soi hómoios: elénxō se kaì parastḗsō katà prósōpón sou.
22
σύνετε δὴ ταῦτα, οἱ ἐπιλανθανόμενοι τοῦ θεοῦ, μήποτε ἁρπάσῃ καὶ μὴ ᾖ ὁ ῥυόμενος· sýnete dḕ taûta, hoi epilanthanómenoi toû theoû, mḗpote harpásēi kaì mḕ ē̂i ho rhyómenos:
23
θυσία αἰνέσεως δοξάσει με, καὶ ἐκεῖ ὁδός, ᾗ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ. thysía ainéseōs doxásei me, kaì ekeî hodós, hē̂i deíxō autō̂i tò sōtḗrion toû theoû.
