Chapter 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151
Verses
1
Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς κληρονομούσης· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ. Eis tò télos, hypèr tē̂s klēronomoúsēs: psalmòs tō̂i Dauid.
2
Τὰ ῥήματά μου ἐνώτισαι, κύριε, σύνες τῆς κραυγῆς μου· Tà rhḗmatá mou enṓtisai, kýrie, sýnes tē̂s kraugē̂s mou:
3
πρόσχες τῇ ϕωνῇ τῆς δεήσεώς μου, ὁ βασιλεύς μου καὶ ὁ θεός μου. ὅτι πρὸς σὲ προσεύξομαι, κύριε· prósches tē̂i phōnē̂i tē̂s deḗseṓs mou, ho basileús mou kaì ho theós mou. hóti pròs sè proseúxomai, kýrie:
4
τὸ πρωὶ εἰσακούσῃ τῆς ϕωνῆς μου, τὸ πρωὶ παραστήσομαί σοι καὶ ἐπόψομαι. tò prōì eisakoúsēi tē̂s phōnē̂s mou, tò prōì parastḗsomaí soi kaì epópsomai.
5
ὅτι οὐχὶ θεὸς θέλων ἀνομίαν σὺ εἶ, οὐδὲ παροικήσει σοι πονηρευόμενος· hóti ouchì theòs thélōn anomían sỳ eî, oudè paroikḗsei soi ponēreuómenos:
6
οὐ διαμενοῦσιν παράνομοι κατέναντι τῶν ὀϕθαλμῶν σου, ἐμίσησας πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν. ou diamenoûsin paránomoi katénanti tō̂n ophthalmō̂n sou, emísēsas pántas toùs ergazoménous tḕn anomían.
7
ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος· ἄνδρα αἱμάτων καὶ δόλιον βδελύσσεται κύριος. apoleîs pántas toùs laloûntas tò pseûdos: ándra haimátōn kaì dólion bdelýssetai kýrios.
8
ἐγὼ δὲ ἐν τῷ πλήθει τοῦ ἐλέους σου εἰσελεύσομαι εἰς τὸν οἶκόν σου, προσκυνήσω πρὸς ναὸν ἅγιόν σου ἐν ϕόβῳ σου. egṑ dè en tō̂i plḗthei toû eléous sou eiseleúsomai eis tòn oîkón sou, proskynḗsō pròs naòn hágión sou en phóbōi sou.
9
κύριε, ὁδήγησόν με ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου, κατεύθυνον ἐνώπιόν μου τὴν ὁδόν σου. kýrie, hodḗgēsón me en tē̂i dikaiosýnēi sou héneka tō̂n echthrō̂n mou, kateúthynon enṓpión mou tḕn hodón sou.
10
ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλήθεια, ἡ καρδία αὐτῶν ματαία· τάϕος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν. hóti ouk éstin en tō̂i stómati autō̂n alḗtheia, hē kardía autō̂n mataía: táphos aneōigménos ho lárynx autō̂n, taîs glṓssais autō̂n edolioûsan.
11
κρῖνον αὐτούς, ὁ θεός· ἀποπεσάτωσαν ἀπὸ τῶν διαβουλίων αὐτῶν· κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν ἔξωσον αὐτούς, ὅτι παρεπίκρανάν σε, κύριε. krînon autoús, ho theós: apopesátōsan apò tō̂n diaboulíōn autō̂n: katà tò plē̂thos tō̂n asebeiō̂n autō̂n éxōson autoús, hóti parepíkranán se, kýrie.
12
καὶ εὐϕρανθήτωσαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ· εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται, καὶ κατασκηνώσεις ἐν αὐτοῖς, καὶ καυχήσονται ἐν σοὶ πάντες οἱ ἀγαπῶντες τὸ ὄνομά σου. kaì euphranthḗtōsan pántes hoi elpízontes epì sé: eis aiō̂na agalliásontai, kaì kataskēnṓseis en autoîs, kaì kauchḗsontai en soì pántes hoi agapō̂ntes tò ónomá sou.
13
ὅτι σὺ εὐλογήσεις δίκαιον· κύριε, ὡς ὅπλῳ εὐδοκίας ἐστεϕάνωσας ἡμᾶς. hóti sỳ eulogḗseis díkaion: kýrie, hōs hóplōi eudokías estephánōsas hēmâs.
