Chapter 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151
Verses
1
Εἰς τὸ τέλος· μὴ διαϕθείρῃς· τῷ Δαυιδ εἰς στηλογραϕίαν. Eis tò télos: mḕ diaphtheírēis: tō̂i Dauid eis stēlographían.
2
Εἰ ἀληθῶς ἄρα δικαιοσύνην λαλεῖτε; εὐθεῖα κρίνετε, οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων; Ei alēthō̂s ára dikaiosýnēn laleîte? eutheîa krínete, hoi hyioì tō̂n anthrṓpōn?
3
καὶ γὰρ ἐν καρδίᾳ ἀνομίας ἐργάζεσθε ἐν τῇ γῇ, ἀδικίαν αἱ χεῖρες ὑμῶν συμπλέκουσιν. kaì gàr en kardíāi anomías ergázesthe en tē̂i gē̂i, adikían hai cheîres hymō̂n symplékousin.
4
ἀπηλλοτριώθησαν οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ μήτρας, ἐπλανήθησαν ἀπὸ γαστρός, ἐλάλησαν ψεύδη. apēllotriṓthēsan hoi hamartōloì apò mḗtras, eplanḗthēsan apò gastrós, elálēsan pseúdē.
5
θυμὸς αὐτοῖς κατὰ τὴν ὁμοίωσιν τοῦ ὄϕεως, ὡσεὶ ἀσπίδος κωϕῆς καὶ βυούσης τὰ ὦτα αὐτῆς, thymòs autoîs katà tḕn homoíōsin toû ópheōs, hōseì aspídos kōphē̂s kaì byoúsēs tà ō̂ta autē̂s,
6
ἥτις οὐκ εἰσακούσεται ϕωνὴν ἐπᾳδόντων ϕαρμάκου τε ϕαρμακευομένου παρὰ σοϕοῦ. hḗtis ouk eisakoúsetai phōnḕn epāidóntōn pharmákou te pharmakeuoménou parà sophoû.
7
ὁ θεὸς συνέτριψεν τοὺς ὀδόντας αὐτῶν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, τὰς μύλας τῶν λεόντων συνέθλασεν κύριος. ho theòs synétripsen toùs odóntas autō̂n en tō̂i stómati autō̂n, tàs mýlas tō̂n leóntōn synéthlasen kýrios.
8
ἐξουδενωθήσονται ὡς ὕδωρ διαπορευόμενον· ἐντενεῖ τὸ τόξον αὐτοῦ, ἕως οὗ ἀσθενήσουσιν. exoudenōthḗsontai hōs hýdōr diaporeuómenon: enteneî tò tóxon autoû, héōs hoû asthenḗsousin.
9
ὡσεὶ κηρὸς ὁ τακεὶς ἀνταναιρεθήσονται· ἐπέπεσε πῦρ, καὶ οὐκ εἶδον τὸν ἥλιον. hōseì kēròs ho takeìs antanairethḗsontai: epépese pŷr, kaì ouk eîdon tòn hḗlion.
10
πρὸ τοῦ συνιέναι τὰς ἀκάνθας ὑμῶν τὴν ῥάμνον, ὡσεὶ ζῶντας ὡσεὶ ἐν ὀργῇ καταπίεται ὑμᾶς. prò toû syniénai tàs akánthas hymō̂n tḕn rhámnon, hōseì zō̂ntas hōseì en orgē̂i katapíetai hymâs.
11
εὐϕρανθήσεται δίκαιος, ὅταν ἴδῃ ἐκδίκησιν ἀσεβῶν· τὰς χεῖρας αὐτοῦ νίψεται ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἁμαρτωλοῦ. euphranthḗsetai díkaios, hótan ídēi ekdíkēsin asebō̂n: tàs cheîras autoû nípsetai en tō̂i haímati toû hamartōloû.
12
καὶ ἐρεῖ ἄνθρωπος Εἰ ἄρα ἔστιν καρπὸς τῷ δικαίῳ, ἄρα ἐστὶν ὁ θεὸς κρίνων αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ. kaì ereî ánthrōpos Ei ára éstin karpòs tō̂i dikaíōi, ára estìn ho theòs krínōn autoùs en tē̂i gē̂i.
