Chapter 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151
Verses
1
Συνέσεως τῷ Ασαϕ. ῞Ινα τί ἀπώσω, ὁ θεός, εἰς τέλος, ὠργίσθη ὁ θυμός σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου; Synéseōs tō̂i Asaph. ῞Ina tí apṓsō, ho theós, eis télos, ōrgísthē ho thymós sou epì próbata nomē̂s sou?
2
μνήσθητι τῆς συναγωγῆς σου, ἧς ἐκτήσω ἀπ’ ἀρχῆς· ἐλυτρώσω ῥάβδον κληρονομίας σου, ὄρος Σιων τοῦτο, ὃ κατεσκήνωσας ἐν αὐτῷ. mnḗsthēti tē̂s synagōgē̂s sou, hē̂s ektḗsō ap’ archē̂s: elytrṓsō rhábdon klēronomías sou, óros Siōn toûto, hò kateskḗnōsas en autō̂i.
3
ἔπαρον τὰς χεῖράς σου ἐπὶ τὰς ὑπερηϕανίας αὐτῶν εἰς τέλος, ὅσα ἐπονηρεύσατο ὁ ἐχθρὸς ἐν τοῖς ἁγίοις σου. éparon tàs cheîrás sou epì tàs hyperēphanías autō̂n eis télos, hósa eponēreúsato ho echthròs en toîs hagíois sou.
4
καὶ ἐνεκαυχήσαντο οἱ μισοῦντές σε ἐν μέσῳ τῆς ἑορτῆς σου, ἔθεντο τὰ σημεῖα αὐτῶν σημεῖα καὶ οὐκ ἔγνωσαν. kaì enekauchḗsanto hoi misoûntés se en mésōi tē̂s heortē̂s sou, éthento tà sēmeîa autō̂n sēmeîa kaì ouk égnōsan.
5
ὡς εἰς τὴν εἴσοδον ὑπεράνω, hōs eis tḕn eísodon hyperánō,
6
ὡς ἐν δρυμῷ ξύλων ἀξίναις ἐξέκοψαν τὰς θύρας αὐτῆς, ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐν πελέκει καὶ λαξευτηρίῳ κατέρραξαν αὐτήν. hōs en drymō̂i xýlōn axínais exékopsan tàs thýras autē̂s, epì tò autò en pelékei kaì laxeutēríōi katérraxan autḗn.
7
ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου, εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου. enepýrisan en pyrì tò hagiastḗrión sou, eis tḕn gē̂n ebebḗlōsan tò skḗnōma toû onómatós sou.
8
εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν ἡ συγγένεια αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό Δεῦτε καὶ κατακαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς. eîpan en tē̂i kardíāi autō̂n hē syngéneia autō̂n epì tò autó Deûte kaì katakaúsōmen pásas tàs heortàs toû theoû apò tē̂s gē̂s.
9
τὰ σημεῖα ἡμῶν οὐκ εἴδομεν, οὐκ ἔστιν ἔτι προϕήτης, καὶ ἡμᾶς οὐ γνώσεται ἔτι. tà sēmeîa hēmō̂n ouk eídomen, ouk éstin éti prophḗtēs, kaì hēmâs ou gnṓsetai éti.
10
ἕως πότε, ὁ θεός, ὀνειδιεῖ ὁ ἐχθρός, παροξυνεῖ ὁ ὑπεναντίος τὸ ὄνομά σου εἰς τέλος; héōs póte, ho theós, oneidieî ho echthrós, paroxyneî ho hypenantíos tò ónomá sou eis télos?
11
ἵνα τί ἀποστρέϕεις τὴν χεῖρά σου καὶ τὴν δεξιάν σου ἐκ μέσου τοῦ κόλπου σου εἰς τέλος; hína tí apostrépheis tḕn cheîrá sou kaì tḕn dexián sou ek mésou toû kólpou sou eis télos?
12
ὁ δὲ θεὸς βασιλεὺς ἡμῶν πρὸ αἰῶνος, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς. ho dè theòs basileùs hēmō̂n prò aiō̂nos, eirgásato sōtērían en mésōi tē̂s gē̂s.
13
σὺ ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνάμει σου τὴν θάλασσαν, σὺ συνέτριψας τὰς κεϕαλὰς τῶν δρακόντων ἐπὶ τοῦ ὕδατος. sỳ ekrataíōsas en tē̂i dynámei sou tḕn thálassan, sỳ synétripsas tàs kephalàs tō̂n drakóntōn epì toû hýdatos.
14
σὺ συνέθλασας τὰς κεϕαλὰς τοῦ δράκοντος, ἔδωκας αὐτὸν βρῶμα λαοῖς τοῖς Αἰθίοψιν. sỳ synéthlasas tàs kephalàs toû drákontos, édōkas autòn brō̂ma laoîs toîs Aithíopsin.
15
σὺ διέρρηξας πηγὰς καὶ χειμάρρους, σὺ ἐξήρανας ποταμοὺς Ηθαμ. sỳ diérrēxas pēgàs kaì cheimárrous, sỳ exḗranas potamoùs Ētham.
16
σή ἐστιν ἡ ἡμέρα, καὶ σή ἐστιν ἡ νύξ, σὺ κατηρτίσω ϕαῦσιν καὶ ἥλιον. sḗ estin hē hēméra, kaì sḗ estin hē nýx, sỳ katērtísō phaûsin kaì hḗlion.
17
σὺ ἐποίησας πάντα τὰ ὅρια τῆς γῆς· θέρος καὶ ἔαρ, σὺ ἔπλασας αὐτά. sỳ epoíēsas pánta tà hória tē̂s gē̂s: théros kaì éar, sỳ éplasas autá.
18
μνήσθητι ταύτης· ἐχθρὸς ὠνείδισεν τὸν κύριον, καὶ λαὸς ἄϕρων παρώξυνεν τὸ ὄνομά σου. mnḗsthēti taútēs: echthròs ōneídisen tòn kýrion, kaì laòs áphrōn parṓxynen tò ónomá sou.
19
μὴ παραδῷς τοῖς θηρίοις ψυχὴν ἐξομολογουμένην σοι, τῶν ψυχῶν τῶν πενήτων σου μὴ ἐπιλάθῃ εἰς τέλος. mḕ paradō̂is toîs thēríois psychḕn exomologouménēn soi, tō̂n psychō̂n tō̂n penḗtōn sou mḕ epiláthēi eis télos.
20
ἐπίβλεψον εἰς τὴν διαθήκην σου, ὅτι ἐπληρώθησαν οἱ ἐσκοτισμένοι τῆς γῆς οἴκων ἀνομιῶν. epíblepson eis tḕn diathḗkēn sou, hóti eplērṓthēsan hoi eskotisménoi tē̂s gē̂s oíkōn anomiō̂n.
21
μὴ ἀποστραϕήτω τεταπεινωμένος κατῃσχυμμένος· πτωχὸς καὶ πένης αἰνέσουσιν τὸ ὄνομά σου. mḕ apostraphḗtō tetapeinōménos katēischymménos: ptōchòs kaì pénēs ainésousin tò ónomá sou.
22
ἀνάστα, ὁ θεός, δίκασον τὴν δίκην σου· μνήσθητι τῶν ὀνειδισμῶν σου τῶν ὑπὸ ἄϕρονος ὅλην τὴν ἡμέραν. anásta, ho theós, díkason tḕn díkēn sou: mnḗsthēti tō̂n oneidismō̂n sou tō̂n hypò áphronos hólēn tḕn hēméran.
23
μὴ ἐπιλάθῃ τῆς ϕωνῆς τῶν ἱκετῶν σου· ἡ ὑπερηϕανία τῶν μισούντων σε ἀνέβη διὰ παντὸς πρὸς σέ. mḕ epiláthēi tē̂s phōnē̂s tō̂n hiketō̂n sou: hē hyperēphanía tō̂n misoúntōn se anébē dià pantòs pròs sé.
