Chapter 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151
Verses
1
Ψαλμὸς ᾠδῆς, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου. Psalmòs ōidē̂s, eis tḕn hēméran toû sabbátou.
2
’Αγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ κυρίῳ καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου, ὕψιστε, ’Agathòn tò exomologeîsthai tō̂i kyríōi kaì psállein tō̂i onómatí sou, hýpsiste,
3
τοῦ ἀναγγέλλειν τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα toû anangéllein tò prōì tò éleós sou kaì tḕn alḗtheián sou katà nýkta
4
ἐν δεκαχόρδῳ ψαλτηρίῳ μετ’ ᾠδῆς ἐν κιθάρᾳ. en dekachórdōi psaltēríōi met’ ōidē̂s en kithárāi.
5
ὅτι εὔϕρανάς με, κύριε, ἐν τῷ ποιήματί σου, καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου ἀγαλλιάσομαι. hóti eúphranás me, kýrie, en tō̂i poiḗmatí sou, kaì en toîs érgois tō̂n cheirō̂n sou agalliásomai.
6
ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε· σϕόδρα ἐβαθύνθησαν οἱ διαλογισμοί σου. hōs emegalýnthē tà érga sou, kýrie: sphódra ebathýnthēsan hoi dialogismoí sou.
7
ἀνὴρ ἄϕρων οὐ γνώσεται, καὶ ἀσύνετος οὐ συνήσει ταῦτα. anḕr áphrōn ou gnṓsetai, kaì asýnetos ou synḗsei taûta.
8
ἐν τῷ ἀνατεῖλαι τοὺς ἁμαρτωλοὺς ὡς χόρτον καὶ διέκυψαν πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, ὅπως ἂν ἐξολεθρευθῶσιν εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. en tō̂i anateîlai toùs hamartōloùs hōs chórton kaì diékypsan pántes hoi ergazómenoi tḕn anomían, hópōs àn exolethreuthō̂sin eis tòn aiō̂na toû aiō̂nos.
9
σὺ δὲ ὕψιστος εἰς τὸν αἰῶνα, κύριε· sỳ dè hýpsistos eis tòn aiō̂na, kýrie:
10
ὅτι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἀπολοῦνται, καὶ διασκορπισθήσονται πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, hóti idoù hoi echthroí sou apoloûntai, kaì diaskorpisthḗsontai pántes hoi ergazómenoi tḕn anomían,
11
καὶ ὑψωθήσεται ὡς μονοκέρωτος τὸ κέρας μου καὶ τὸ γῆράς μου ἐν ἐλαίῳ πίονι, kaì hypsōthḗsetai hōs monokérōtos tò kéras mou kaì tò gē̂rás mou en elaíōi píoni,
12
καὶ ἐπεῖδεν ὁ ὀϕθαλμός μου ἐν τοῖς ἐχθροῖς μου, καὶ ἐν τοῖς ἐπανιστανομένοις ἐπ’ ἐμὲ πονηρευομένοις ἀκούσεται τὸ οὖς μου. kaì epeîden ho ophthalmós mou en toîs echthroîs mou, kaì en toîs epanistanoménois ep’ emè ponēreuoménois akoúsetai tò oûs mou.
13
δίκαιος ὡς ϕοῖνιξ ἀνθήσει, ὡσεὶ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται. díkaios hōs phoînix anthḗsei, hōseì kédros hē en tō̂i Libánōi plēthynthḗsetai.
14
πεϕυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσουσιν· pephyteuménoi en tō̂i oíkōi kyríou en taîs aulaîs toû theoû hēmō̂n exanthḗsousin:
15
ἔτι πληθυνθήσονται ἐν γήρει πίονι καὶ εὐπαθοῦντες ἔσονται éti plēthynthḗsontai en gḗrei píoni kaì eupathoûntes ésontai
16
τοῦ ἀναγγεῖλαι ὅτι εὐθὴς κύριος ὁ θεός μου καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ. toû anangeîlai hóti euthḕs kýrios ho theós mou kaì ouk éstin adikía en autō̂i.
