Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Ecclésiaste 9

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Ὅτι σὺν πᾶν τοῦτο ἔδωκα εἰς καρδίαν μου, καὶ καρδία μου σὺν πᾶν εἶδεν τοῦτο, ὡς οἱ δίκαιοι καὶ οἱ σοϕοὶ καὶ ἐργασίαι αὐτῶν ἐν χειρὶ τοῦ θεοῦ, καί γε ἀγάπην καί γε μῖσος οὐκ ἔστιν εἰδὼς ὁ ἄνθρωπος· τὰ πάντα πρὸ προσώπου αὐτῶν,

Hóti sỳn pân toûto édōka eis kardían mou, kaì kardía mou sỳn pân eîden toûto, hōs hoi díkaioi kaì hoi sophoì kaì ergasíai autō̂n en cheirì toû theoû, kaí ge agápēn kaí ge mîsos ouk éstin eidṑs ho ánthrōpos: tà pánta prò prosṓpou autō̂n,
2
ματαιότης ἐν τοῖς πᾶσιν. συνάντημα ἓν τῷ δικαίῳ καὶ τῷ ἀσεβεῖ, τῷ ἀγαθῷ καὶ τῷ κακῷ καὶ τῷ καθαρῷ καὶ τῷ ἀκαθάρτῳ καὶ τῷ θυσιάζοντι καὶ τῷ μὴ θυσιάζοντι· ὡς ὁ ἀγαθός, ὧς ὁ ἁμαρτάνων· ὧς ὁ ὀμνύων, καθὼς ὁ τὸν ὅρκον ϕοβούμενος.

mataiótēs en toîs pâsin. synántēma hèn tō̂i dikaíōi kaì tō̂i asebeî, tō̂i agathō̂i kaì tō̂i kakō̂i kaì tō̂i katharō̂i kaì tō̂i akathártōi kaì tō̂i thysiázonti kaì tō̂i mḕ thysiázonti: hōs ho agathós, hō̂s ho hamartánōn: hō̂s ho omnýōn, kathṑs ho tòn hórkon phoboúmenos.
3
τοῦτο πονηρὸν ἐν παντὶ πεποιημένῳ ὑπὸ τὸν ἥλιον, ὅτι συνάντημα ἓν τοῖς πᾶσιν· καί γε καρδία υἱῶν τοῦ ἀνθρώπου ἐπληρώθη πονηροῦ, καὶ περιϕέρεια ἐν καρδίᾳ αὐτῶν ἐν ζωῇ αὐτῶν, καὶ ὀπίσω αὐτῶν πρὸς τοὺς νεκρούς.

toûto ponēròn en pantì pepoiēménōi hypò tòn hḗlion, hóti synántēma hèn toîs pâsin: kaí ge kardía hyiō̂n toû anthrṓpou eplērṓthē ponēroû, kaì periphéreia en kardíāi autō̂n en zōē̂i autō̂n, kaì opísō autō̂n pròs toùs nekroús.
4
ὅτι τίς ὃς κοινωνεῖ πρὸς πάντας τοὺς ζῶντας; ἔστιν ἐλπίς, ὅτι ὁ κύων ὁ ζῶν, αὐτὸς ἀγαθὸς ὑπὲρ τὸν λέοντα τὸν νεκρόν.

hóti tís hòs koinōneî pròs pántas toùs zō̂ntas? éstin elpís, hóti ho kýōn ho zō̂n, autòs agathòs hypèr tòn léonta tòn nekrón.
5
ὅτι οἱ ζῶντες γνώσονται ὅτι ἀποθανοῦνται, καὶ οἱ νεκροὶ οὔκ εἰσιν γινώσκοντες οὐδέν· καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς ἔτι μισθός, ὅτι ἐπελήσθη ἡ μνήμη αὐτῶν·

hóti hoi zō̂ntes gnṓsontai hóti apothanoûntai, kaì hoi nekroì oúk eisin ginṓskontes oudén: kaì ouk éstin autoîs éti misthós, hóti epelḗsthē hē mnḗmē autō̂n:
6
καί γε ἀγάπη αὐτῶν καί γε μῖσος αὐτῶν καί γε ζῆλος αὐτῶν ἤδη ἀπώλετο, καὶ μερὶς οὐκ ἔστιν αὐτοῖς ἔτι εἰς αἰῶνα ἐν παντὶ τῷ πεποιημένῳ ὑπὸ τὸν ἥλιον.

kaí ge agápē autō̂n kaí ge mîsos autō̂n kaí ge zē̂los autō̂n ḗdē apṓleto, kaì merìs ouk éstin autoîs éti eis aiō̂na en pantì tō̂i pepoiēménōi hypò tòn hḗlion.
7
Δεῦρο ϕάγε ἐν εὐϕροσύνῃ ἄρτον σου καὶ πίε ἐν καρδίᾳ ἀγαθῇ οἶνόν σου, ὅτι ἤδη εὐδόκησεν ὁ θεὸς τὰ ποιήματά σου.

Deûro pháge en euphrosýnēi árton sou kaì píe en kardíāi agathē̂i oînón sou, hóti ḗdē eudókēsen ho theòs tà poiḗmatá sou.
8
ἐν παντὶ καιρῷ ἔστωσαν ἱμάτιά σου λευκά, καὶ ἔλαιον ἐπὶ κεϕαλήν σου μὴ ὑστερησάτω.

en pantì kairō̂i éstōsan himátiá sou leuká, kaì élaion epì kephalḗn sou mḕ hysterēsátō.
9
ἰδὲ ζωὴν μετὰ γυναικός, ἧς ἠγάπησας, πάσας ἡμέρας ζωῆς ματαιότητός σου τὰς δοθείσας σοι ὑπὸ τὸν ἥλιον, πάσας ἡμέρας ματαιότητός σου, ὅτι αὐτὸ μερίς σου ἐν τῇ ζωῇ σου καὶ ἐν τῷ μόχθῳ σου, ᾧ σὺ μοχθεῖς ὑπὸ τὸν ἥλιον.

idè zōḕn metà gynaikós, hē̂s ēgápēsas, pásas hēméras zōē̂s mataiótētós sou tàs dotheísas soi hypò tòn hḗlion, pásas hēméras mataiótētós sou, hóti autò merís sou en tē̂i zōē̂i sou kaì en tō̂i móchthōi sou, hō̂i sỳ mochtheîs hypò tòn hḗlion.
10
πάντα, ὅσα ἂν εὕρῃ ἡ χείρ σου τοῦ ποιῆσαι, ὡς ἡ δύναμίς σου ποίησον, ὅτι οὐκ ἔστιν ποίημα καὶ λογισμὸς καὶ γνῶσις καὶ σοϕία ἐν ᾅδῃ, ὅπου σὺ πορεύῃ ἐκεῖ.

pánta, hósa àn heúrēi hē cheír sou toû poiē̂sai, hōs hē dýnamís sou poíēson, hóti ouk éstin poíēma kaì logismòs kaì gnō̂sis kaì sophía en hā́idēi, hópou sỳ poreúēi ekeî.
11
Ἐπέστρεψα καὶ εἶδον ὑπὸ τὸν ἥλιον ὅτι οὐ τοῖς κούϕοις ὁ δρόμος καὶ οὐ τοῖς δυνατοῖς ὁ πόλεμος καί γε οὐ τοῖς σοϕοῖς ἄρτος καί γε οὐ τοῖς συνετοῖς πλοῦτος καί γε οὐ τοῖς γινώσκουσιν χάρις, ὅτι καιρὸς καὶ ἀπάντημα συναντήσεται τοῖς πᾶσιν αὐτοῖς.

Epéstrepsa kaì eîdon hypò tòn hḗlion hóti ou toîs koúphois ho drómos kaì ou toîs dynatoîs ho pólemos kaí ge ou toîs sophoîs ártos kaí ge ou toîs synetoîs ploûtos kaí ge ou toîs ginṓskousin cháris, hóti kairòs kaì apántēma synantḗsetai toîs pâsin autoîs.
12
ὅτι καί γε οὐκ ἔγνω ὁ ἄνθρωπος τὸν καιρὸν αὐτοῦ· ὡς οἱ ἰχθύες οἱ θηρευόμενοι ἐν ἀμϕιβλήστρῳ κακῷ καὶ ὡς ὄρνεα τὰ θηρευόμενα ἐν παγίδι, ὡς αὐτὰ παγιδεύονται οἱ υἱοὶ τοῦ ἀνθρώπου εἰς καιρὸν πονηρόν, ὅταν ἐπιπέσῃ ἐπ’ αὐτοὺς ἄϕνω.

hóti kaí ge ouk égnō ho ánthrōpos tòn kairòn autoû: hōs hoi ichthýes hoi thēreuómenoi en amphiblḗstrōi kakō̂i kaì hōs órnea tà thēreuómena en pagídi, hōs autà pagideúontai hoi hyioì toû anthrṓpou eis kairòn ponērón, hótan epipésēi ep’ autoùs áphnō.
13
Καί γε τοῦτο εἶδον σοϕίαν ὑπὸ τὸν ἥλιον, καὶ μεγάλη ἐστὶν πρός με·

Kaí ge toûto eîdon sophían hypò tòn hḗlion, kaì megálē estìn prós me:
14
πόλις μικρὰ καὶ ἄνδρες ἐν αὐτῇ ὀλίγοι, καὶ ἔλθῃ ἐπ’ αὐτὴν βασιλεὺς μέγας καὶ κυκλώσῃ αὐτὴν καὶ οἰκοδομήσῃ ἐπ’ αὐτὴν χάρακας μεγάλους·

pólis mikrà kaì ándres en autē̂i olígoi, kaì élthēi ep’ autḕn basileùs mégas kaì kyklṓsēi autḕn kaì oikodomḗsēi ep’ autḕn chárakas megálous:
15
καὶ εὕρῃ ἐν αὐτῇ ἄνδρα πένητα σοϕόν, καὶ διασώσει αὐτὸς τὴν πόλιν ἐν τῇ σοϕίᾳ αὐτοῦ· καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἐμνήσθη σὺν τοῦ ἀνδρὸς τοῦ πένητος ἐκείνου.

kaì heúrēi en autē̂i ándra pénēta sophón, kaì diasṓsei autòs tḕn pólin en tē̂i sophíāi autoû: kaì ánthrōpos ouk emnḗsthē sỳn toû andròs toû pénētos ekeínou.
16
καὶ εἶπα ἐγώ Ἀγαθὴ σοϕία ὑπὲρ δύναμιν· καὶ σοϕία τοῦ πένητος ἐξουδενωμένη, καὶ λόγοι αὐτοῦ οὔκ εἰσιν ἀκουόμενοι.

kaì eîpa egṓ Agathḕ sophía hypèr dýnamin: kaì sophía toû pénētos exoudenōménē, kaì lógoi autoû oúk eisin akouómenoi.
17
λόγοι σοϕῶν ἐν ἀναπαύσει ἀκούονται ὑπὲρ κραυγὴν ἐξουσιαζόντων ἐν ἀϕροσύναις.

lógoi sophō̂n en anapaúsei akoúontai hypèr kraugḕn exousiazóntōn en aphrosýnais.
18
ἀγαθὴ σοϕία ὑπὲρ σκεύη πολέμου, καὶ ἁμαρτάνων εἷς ἀπολέσει ἀγαθωσύνην πολλήν.

agathḕ sophía hypèr skeúē polémou, kaì hamartánōn heîs apolései agathōsýnēn pollḗn.