Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Siracide 14

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ὠλίσθησεν ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ οὐ κατενύγη ἐν λύπῃ ἁμαρτιῶν·

makários anḗr, hòs ouk ōlísthēsen en tō̂i stómati autoû kaì ou katenýgē en lýpēi hamartiō̂n:
2
μακάριος οὗ οὐ κατέγνω ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ὃς οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ.

makários hoû ou katégnō hē psychḕ autoû, kaì hòs ouk épesen apò tē̂s elpídos autoû.
3
’Ανδρὶ μικρολόγῳ οὐ καλὸς ὁ πλοῦτος, καὶ ἀνθρώπῳ βασκάνῳ ἵνα τί χρήματα;

’Andrì mikrológōi ou kalòs ho ploûtos, kaì anthrṓpōi baskánōi hína tí chrḗmata?
4
ὁ συνάγων ἀπὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ συνάγει ἄλλοις, καὶ ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ τρυϕήσουσιν ἕτεροι.

ho synágōn apò tē̂s psychē̂s autoû synágei állois, kaì en toîs agathoîs autoû tryphḗsousin héteroi.
5
ὁ πονηρὸς ἑαυτῷ τίνι ἀγαθὸς ἔσται; καὶ οὐ μὴ εὐϕρανθήσεται ἐν τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ.

ho ponēròs heautō̂i tíni agathòs éstai? kaì ou mḕ euphranthḗsetai en toîs chrḗmasin autoû.
6
τοῦ βασκαίνοντος ἑαυτὸν οὐκ ἔστιν πονηρότερος, καὶ τοῦτο ἀνταπόδομα τῆς κακίας αὐτοῦ·

toû baskaínontos heautòn ouk éstin ponēróteros, kaì toûto antapódoma tē̂s kakías autoû:
7
κἂν εὖ ποιῇ, ἐν λήθῃ ποιεῖ, καὶ ἐπ’ ἐσχάτων ἐκϕαίνει τὴν κακίαν αὐτοῦ.

kàn eû poiē̂i, en lḗthēi poieî, kaì ep’ eschátōn ekphaínei tḕn kakían autoû.
8
πονηρὸς ὁ βασκαίνων ὀϕθαλμῷ, ἀποστρέϕων πρόσωπον καὶ ὑπερορῶν ψυχάς.

ponēròs ho baskaínōn ophthalmō̂i, apostréphōn prósōpon kaì hyperorō̂n psychás.
9
πλεονέκτου ὀϕθαλμὸς οὐκ ἐμπίπλαται μερίδι, καὶ ἀδικία πονηρὰ ἀναξηραίνει ψυχήν.

pleonéktou ophthalmòs ouk empíplatai merídi, kaì adikía ponērà anaxēraínei psychḗn.
10
ὀϕθαλμὸς πονηρὸς ϕθονερὸς ἐπ’ ἄρτῳ καὶ ἐλλιπὴς ἐπὶ τῆς τραπέζης αὐτοῦ.

ophthalmòs ponēròs phthoneròs ep’ ártōi kaì ellipḕs epì tē̂s trapézēs autoû.
11
Τέκνον, καθὼς ἐὰν ἔχῃς, εὖ ποίει σεαυτὸν καὶ προσϕορὰς κυρίῳ ἀξίως πρόσαγε·

Téknon, kathṑs eàn échēis, eû poíei seautòn kaì prosphoràs kyríōi axíōs prósage:
12
μνήσθητι ὅτι θάνατος οὐ χρονιεῖ καὶ διαθήκη ᾅδου οὐχ ὑπεδείχθη σοι·

mnḗsthēti hóti thánatos ou chronieî kaì diathḗkē hā́idou ouch hypedeíchthē soi:
13
πρίν σε τελευτῆσαι εὖ ποίει ϕίλῳ καὶ κατὰ τὴν ἰσχύν σου ἔκτεινον καὶ δὸς αὐτῷ.

prín se teleutē̂sai eû poíei phílōi kaì katà tḕn ischýn sou ékteinon kaì dòs autō̂i.
14
μὴ ἀϕυστερήσῃς ἀπὸ ἀγαθῆς ἡμέρας, καὶ μερὶς ἐπιθυμίας ἀγαθῆς μή σε παρελθάτω.

mḕ aphysterḗsēis apò agathē̂s hēméras, kaì merìs epithymías agathē̂s mḗ se parelthátō.
15
οὐχὶ ἑτέρῳ καταλείψεις τοὺς πόνους σου καὶ τοὺς κόπους σου εἰς διαίρεσιν κλήρου;

ouchì hetérōi kataleípseis toùs pónous sou kaì toùs kópous sou eis diaíresin klḗrou?
16
δὸς καὶ λαβὲ καὶ ἀπάτησον τὴν ψυχήν σου, ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν ᾅδου ζητῆσαι τρυϕήν.

dòs kaì labè kaì apátēson tḕn psychḗn sou, hóti ouk éstin en hā́idou zētē̂sai tryphḗn.
17
πᾶσα σὰρξ ὡς ἱμάτιον παλαιοῦται· ἡ γὰρ διαθήκη ἀπ’ αἰῶνος θανάτῳ ἀποθανῇ.

pâsa sàrx hōs himátion palaioûtai: hē gàr diathḗkē ap’ aiō̂nos thanátōi apothanē̂i.
18
ὡς ϕύλλον θάλλον ἐπὶ δένδρου δασέος, τὰ μὲν καταβάλλει, ἄλλα δὲ ϕύει, οὕτως γενεὰ σαρκὸς καὶ αἵματος, ἡ μὲν τελευτᾷ, ἑτέρα δὲ γεννᾶται.

hōs phýllon thállon epì déndrou daséos, tà mèn katabállei, álla dè phýei, hoútōs geneà sarkòs kaì haímatos, hē mèn teleutā̂i, hetéra dè gennâtai.
19
πᾶν ἔργον σηπόμενον ἐκλείπει, καὶ ὁ ἐργαζόμενος αὐτὸ μετ’ αὐτοῦ ἀπελεύσεται.

pân érgon sēpómenon ekleípei, kaì ho ergazómenos autò met’ autoû apeleúsetai.
20
Μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐν σοϕίᾳ μελετήσει καὶ ὃς ἐν συνέσει αὐτοῦ διαλεχθήσεται,

Makários anḗr, hòs en sophíāi meletḗsei kaì hòs en synései autoû dialechthḗsetai,
21
ὁ διανοούμενος τὰς ὁδοὺς αὐτῆς ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς ἀποκρύϕοις αὐτῆς ἐννοηθήσεται.

ho dianooúmenos tàs hodoùs autē̂s en kardíāi autoû kaì en toîs apokrýphois autē̂s ennoēthḗsetai.
22
ἔξελθε ὀπίσω αὐτῆς ὡς ἰχνευτὴς καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῆς ἐνέδρευε.

éxelthe opísō autē̂s hōs ichneutḕs kaì en taîs hodoîs autē̂s enédreue.
23
ὁ παρακύπτων διὰ τῶν θυρίδων αὐτῆς καὶ ἐπὶ τῶν θυρωμάτων αὐτῆς ἀκροάσεται,

ho parakýptōn dià tō̂n thyrídōn autē̂s kaì epì tō̂n thyrōmátōn autē̂s akroásetai,
24
ὁ καταλύων σύνεγγυς τοῦ οἴκου αὐτῆς καὶ πήξει πάσσαλον ἐν τοῖς τοίχοις αὐτῆς,

ho katalýōn sýnengys toû oíkou autē̂s kaì pḗxei pássalon en toîs toíchois autē̂s,
25
στήσει τὴν σκηνὴν αὐτοῦ κατὰ χεῖρας αὐτῆς καὶ καταλύσει ἐν καταλύματι ἀγαθῶν,

stḗsei tḕn skēnḕn autoû katà cheîras autē̂s kaì katalýsei en katalýmati agathō̂n,
26
θήσει τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐν τῇ σκέπῃ αὐτῆς καὶ ὑπὸ τοὺς κλάδους αὐτῆς αὐλισθήσεται,

thḗsei tà tékna autoû en tē̂i sképēi autē̂s kaì hypò toùs kládous autē̂s aulisthḗsetai,
27
σκεπασθήσεται ὑπ’ αὐτῆς ἀπὸ καύματος καὶ ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆς καταλύσει.

skepasthḗsetai hyp’ autē̂s apò kaúmatos kaì en tē̂i dóxēi autē̂s katalýsei.