Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Suzanne (Th) 1

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Καὶ ἦν ἀνὴρ οἰκῶν ἐν Βαβυλῶνι, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ιωακιμ.

Kaì ē̂n anḕr oikō̂n en Babylō̂ni, kaì ónoma autō̂i Iōakim.
2
καὶ ἔλαβεν γυναῖκα, ᾗ ὄνομα Σουσαννα θυγάτηρ Χελκιου, καλὴ σϕόδρα καὶ ϕοβουμένη τὸν κύριον·

kaì élaben gynaîka, hē̂i ónoma Sousanna thygátēr Chelkiou, kalḕ sphódra kaì phobouménē tòn kýrion:
3
καὶ οἱ γονεῖς αὐτῆς δίκαιοι καὶ ἐδίδαξαν τὴν θυγατέρα αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωυσῆ.

kaì hoi goneîs autē̂s díkaioi kaì edídaxan tḕn thygatéra autō̂n katà tòn nómon Mōysē̂.
4
καὶ ἦν Ιωακιμ πλούσιος σϕόδρα, καὶ ἦν αὐτῷ παράδεισος γειτνιῶν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ· καὶ πρὸς αὐτὸν προσήγοντο οἱ Ιουδαῖοι διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐνδοξότερον πάντων.

kaì ē̂n Iōakim ploúsios sphódra, kaì ē̂n autō̂i parádeisos geitniō̂n tō̂i oíkōi autoû: kaì pròs autòn prosḗgonto hoi Ioudaîoi dià tò eînai autòn endoxóteron pántōn.
5
καὶ ἀπεδείχθησαν δύο πρεσβύτεροι ἐκ τοῦ λαοῦ κριταὶ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ, περὶ ὧν ἐλάλησεν ὁ δεσπότης ὅτι ’Εξῆλθεν ἀνομία ἐκ Βαβυλῶνος ἐκ πρεσβυτέρων κριτῶν, οἳ ἐδόκουν κυβερνᾶν τὸν λαόν.

kaì apedeíchthēsan dýo presbýteroi ek toû laoû kritaì en tō̂i eniautō̂i ekeínōi, perì hō̂n elálēsen ho despótēs hóti ’Exē̂lthen anomía ek Babylō̂nos ek presbytérōn kritō̂n, hoì edókoun kybernân tòn laón.
6
οὗτοι προσεκαρτέρουν ἐν τῇ οἰκίᾳ Ιωακιμ, καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτοὺς πάντες οἱ κρινόμενοι.

hoûtoi prosekartéroun en tē̂i oikíāi Iōakim, kaì ḗrchonto pròs autoùs pántes hoi krinómenoi.
7
καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἀπέτρεχεν ὁ λαὸς μέσον ἡμέρας, εἰσεπορεύετο Σουσαννα καὶ περιεπάτει ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς.

kaì egéneto hēníka apétrechen ho laòs méson hēméras, eiseporeúeto Sousanna kaì periepátei en tō̂i paradeísōi toû andròs autē̂s.
8
καὶ ἐθεώρουν αὐτὴν οἱ δύο πρεσβύτεροι καθ’ ἡμέραν εἰσπορευομένην καὶ περιπατοῦσαν καὶ ἐγένοντο ἐν ἐπιθυμίᾳ αὐτῆς.

kaì etheṓroun autḕn hoi dýo presbýteroi kath’ hēméran eisporeuoménēn kaì peripatoûsan kaì egénonto en epithymíāi autē̂s.
9
καὶ διέστρεψαν τὸν ἑαυτῶν νοῦν καὶ ἐξέκλιναν τοὺς ὀϕθαλμοὺς αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν εἰς τὸν οὐρανὸν μηδὲ μνημονεύειν κριμάτων δικαίων.

kaì diéstrepsan tòn heautō̂n noûn kaì exéklinan toùs ophthalmoùs autō̂n toû mḕ blépein eis tòn ouranòn mēdè mnēmoneúein krimátōn dikaíōn.
10
καὶ ἦσαν ἀμϕότεροι κατανενυγμένοι περὶ αὐτῆς καὶ οὐκ ἀνήγγειλαν ἀλλήλοις τὴν ὀδύνην αὐτῶν,

kaì ē̂san amphóteroi katanenygménoi perì autē̂s kaì ouk anḗngeilan allḗlois tḕn odýnēn autō̂n,
11
ὅτι ᾐσχύνοντο ἀναγγεῖλαι τὴν ἐπιθυμίαν αὐτῶν ὅτι ἤθελον συγγενέσθαι αὐτῇ.

hóti ēischýnonto anangeîlai tḕn epithymían autō̂n hóti ḗthelon syngenésthai autē̂i.
12
καὶ παρετηροῦσαν ϕιλοτίμως καθ’ ἡμέραν ὁρᾶν αὐτήν.

kaì paretēroûsan philotímōs kath’ hēméran horân autḗn.
13
καὶ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ Πορευθῶμεν δὴ εἰς οἶκον, ὅτι ἀρίστου ὥρα ἐστίν· καὶ ἐξελθόντες διεχωρίσθησαν ἀπ’ ἀλλήλων·

kaì eîpan héteros tō̂i hetérōi Poreuthō̂men dḕ eis oîkon, hóti arístou hṓra estín: kaì exelthóntes diechōrísthēsan ap’ allḗlōn:
14
καὶ ἀνακάμψαντες ἦλθον ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἀνετάζοντες ἀλλήλους τὴν αἰτίαν ὡμολόγησαν τὴν ἐπιθυμίαν αὐτῶν· καὶ τότε κοινῇ συνετάξαντο καιρὸν ὅτε αὐτὴν δυνήσονται εὑρεῖν μόνην.

kaì anakámpsantes ē̂lthon epì tò autò kaì anetázontes allḗlous tḕn aitían hōmológēsan tḕn epithymían autō̂n: kaì tóte koinē̂i synetáxanto kairòn hóte autḕn dynḗsontai heureîn mónēn.
15
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ παρατηρεῖν αὐτοὺς ἡμέραν εὔθετον εἰσῆλθέν ποτε καθὼς ἐχθὲς καὶ τρίτης ἡμέρας μετὰ δύο μόνων κορασίων καὶ ἐπεθύμησε λούσασθαι ἐν τῷ παραδείσῳ, ὅτι καῦμα ἦν·

kaì egéneto en tō̂i paratēreîn autoùs hēméran eútheton eisē̂lthén pote kathṑs echthès kaì trítēs hēméras metà dýo mónōn korasíōn kaì epethýmēse loúsasthai en tō̂i paradeísōi, hóti kaûma ē̂n:
16
καὶ οὐκ ἦν οὐδεὶς ἐκεῖ πλὴν οἱ δύο πρεσβύτεροι κεκρυμμένοι καὶ παρατηροῦντες αὐτήν.

kaì ouk ē̂n oudeìs ekeî plḕn hoi dýo presbýteroi kekrymménoi kaì paratēroûntes autḗn.
17
καὶ εἶπεν τοῖς κορασίοις ’Ενέγκατε δή μοι ἔλαιον καὶ σμῆγμα καὶ τὰς θύρας τοῦ παραδείσου κλείσατε, ὅπως λούσωμαι.

kaì eîpen toîs korasíois ’Enénkate dḗ moi élaion kaì smē̂gma kaì tàs thýras toû paradeísou kleísate, hópōs loúsōmai.
18
καὶ ἐποίησαν καθὼς εἶπεν καὶ ἀπέκλεισαν τὰς θύρας τοῦ παραδείσου καὶ ἐξῆλθαν κατὰ τὰς πλαγίας θύρας ἐνέγκαι τὰ προστεταγμένα αὐταῖς καὶ οὐκ εἴδοσαν τοὺς πρεσβυτέρους, ὅτι ἦσαν κεκρυμμένοι.

kaì epoíēsan kathṑs eîpen kaì apékleisan tàs thýras toû paradeísou kaì exē̂lthan katà tàs plagías thýras enénkai tà prostetagména autaîs kaì ouk eídosan toùs presbytérous, hóti ē̂san kekrymménoi.
19
καὶ ἐγένετο ὡς ἐξήλθοσαν τὰ κοράσια, καὶ ἀνέστησαν οἱ δύο πρεσβῦται καὶ ἐπέδραμον αὐτῇ

kaì egéneto hōs exḗlthosan tà korásia, kaì anéstēsan hoi dýo presbŷtai kaì epédramon autē̂i
20
καὶ εἶπον ’Ιδοὺ αἱ θύραι τοῦ παραδείσου κέκλεινται, καὶ οὐδεὶς θεωρεῖ ἡμᾶς, καὶ ἐν ἐπιθυμίᾳ σού ἐσμεν· διὸ συγκατάθου ἡμῖν καὶ γενοῦ μεθ’ ἡμῶν·

kaì eîpon ’Idoù hai thýrai toû paradeísou kékleintai, kaì oudeìs theōreî hēmâs, kaì en epithymíāi soú esmen: diò synkatáthou hēmîn kaì genoû meth’ hēmō̂n:
21
εἰ δὲ μή, καταμαρτυρήσομέν σου ὅτι ἦν μετὰ σοῦ νεανίσκος καὶ διὰ τοῦτο ἐξαπέστειλας τὰ κοράσια ἀπὸ σοῦ.

ei dè mḗ, katamartyrḗsomén sou hóti ē̂n metà soû neanískos kaì dià toûto exapésteilas tà korásia apò soû.
22
καὶ ἀνεστέναξεν Σουσαννα καὶ εἶπεν Στενά μοι πάντοθεν· ἐάν τε γὰρ τοῦτο πράξω, θάνατός μοί ἐστιν, ἐάν τε μὴ πράξω, οὐκ ἐκϕεύξομαι τὰς χεῖρας ὑμῶν·

kaì anesténaxen Sousanna kaì eîpen Stená moi pántothen: eán te gàr toûto práxō, thánatós moí estin, eán te mḕ práxō, ouk ekpheúxomai tàs cheîras hymō̂n:
23
αἱρετόν μοί ἐστιν μὴ πράξασαν ἐμπεσεῖν εἰς τὰς χεῖρας ὑμῶν ἢ ἁμαρτεῖν ἐνώπιον κυρίου.

hairetón moí estin mḕ práxasan empeseîn eis tàs cheîras hymō̂n ḕ hamarteîn enṓpion kyríou.
24
καὶ ἀνεβόησεν ϕωνῇ μεγάλῃ Σουσαννα, ἐβόησαν δὲ καὶ οἱ δύο πρεσβῦται κατέναντι αὐτῆς.

kaì anebóēsen phōnē̂i megálēi Sousanna, ebóēsan dè kaì hoi dýo presbŷtai katénanti autē̂s.
25
καὶ δραμὼν ὁ εἷς ἤνοιξεν τὰς θύρας τοῦ παραδείσου.

kaì dramṑn ho heîs ḗnoixen tàs thýras toû paradeísou.
26
ὡς δὲ ἤκουσαν τὴν κραυγὴν ἐν τῷ παραδείσῳ οἱ ἐκ τῆς οἰκίας, εἰσεπήδησαν διὰ τῆς πλαγίας θύρας ἰδεῖν τὸ συμβεβηκὸς αὐτῇ.

hōs dè ḗkousan tḕn kraugḕn en tō̂i paradeísōi hoi ek tē̂s oikías, eisepḗdēsan dià tē̂s plagías thýras ideîn tò symbebēkòs autē̂i.
27
ἡνίκα δὲ εἶπαν οἱ πρεσβῦται τοὺς λόγους αὐτῶν, κατῃσχύνθησαν οἱ δοῦλοι σϕόδρα, ὅτι πώποτε οὐκ ἐρρέθη λόγος τοιοῦτος περὶ Σουσαννης.

hēníka dè eîpan hoi presbŷtai toùs lógous autō̂n, katēischýnthēsan hoi doûloi sphódra, hóti pṓpote ouk erréthē lógos toioûtos perì Sousannēs.
28
Καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον ὡς συνῆλθεν ὁ λαὸς πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς Ιωακιμ, ἦλθον οἱ δύο πρεσβῦται πλήρεις τῆς ἀνόμου ἐννοίας κατὰ Σουσαννης τοῦ θανατῶσαι αὐτὴν

Kaì egéneto tē̂i epaúrion hōs synē̂lthen ho laòs pròs tòn ándra autē̂s Iōakim, ē̂lthon hoi dýo presbŷtai plḗreis tē̂s anómou ennoías katà Sousannēs toû thanatō̂sai autḕn
29
καὶ εἶπαν ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ ’Αποστείλατε ἐπὶ Σουσανναν θυγατέρα Χελκιου, ἥ ἐστιν γυνὴ Ιωακιμ· οἱ δὲ ἀπέστειλαν.

kaì eîpan émprosthen toû laoû ’Aposteílate epì Sousannan thygatéra Chelkiou, hḗ estin gynḕ Iōakim: hoi dè apésteilan.
30
καὶ ἦλθεν αὐτὴ καὶ οἱ γονεῖς αὐτῆς καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς καὶ πάντες οἱ συγγενεῖς αὐτῆς·

kaì ē̂lthen autḕ kaì hoi goneîs autē̂s kaì tà tékna autē̂s kaì pántes hoi syngeneîs autē̂s:
31
ἡ δὲ Σουσαννα ἦν τρυϕερὰ σϕόδρα καὶ καλὴ τῷ εἴδει.

hē dè Sousanna ē̂n trypherà sphódra kaì kalḕ tō̂i eídei.
32
οἱ δὲ παράνομοι ἐκέλευσαν ἀποκαλυϕθῆναι αὐτήν, ἦν γὰρ κατακεκαλυμμένη, ὅπως ἐμπλησθῶσιν τοῦ κάλλους αὐτῆς·

hoi dè paránomoi ekéleusan apokalyphthē̂nai autḗn, ē̂n gàr katakekalymménē, hópōs emplēsthō̂sin toû kállous autē̂s:
33
ἔκλαιον δὲ οἱ παρ’ αὐτῆς καὶ πάντες οἱ ἰδόντες αὐτήν.

éklaion dè hoi par’ autē̂s kaì pántes hoi idóntes autḗn.
34
ἀναστάντες δὲ οἱ δύο πρεσβῦται ἐν μέσῳ τῷ λαῷ ἔθηκαν τὰς χεῖρας ἐπὶ τὴν κεϕαλὴν αὐτῆς·

anastántes dè hoi dýo presbŷtai en mésōi tō̂i laō̂i éthēkan tàs cheîras epì tḕn kephalḕn autē̂s:
35
ἡ δὲ κλαίουσα ἀνέβλεψεν εἰς τὸν οὐρανόν, ὅτι ἦν ἡ καρδία αὐτῆς πεποιθυῖα ἐπὶ τῷ κυρίῳ.

hē dè klaíousa anéblepsen eis tòn ouranón, hóti ē̂n hē kardía autē̂s pepoithyîa epì tō̂i kyríōi.
36
εἶπαν δὲ οἱ πρεσβῦται Περιπατούντων ἡμῶν ἐν τῷ παραδείσῳ μόνων εἰσῆλθεν αὕτη μετὰ δύο παιδισκῶν καὶ ἀπέκλεισεν τὰς θύρας τοῦ παραδείσου καὶ ἀπέλυσεν τὰς παιδίσκας·

eîpan dè hoi presbŷtai Peripatoúntōn hēmō̂n en tō̂i paradeísōi mónōn eisē̂lthen haútē metà dýo paidiskō̂n kaì apékleisen tàs thýras toû paradeísou kaì apélysen tàs paidískas:
37
καὶ ἦλθεν πρὸς αὐτὴν νεανίσκος, ὃς ἦν κεκρυμμένος, καὶ ἀνέπεσε μετ’ αὐτῆς.

kaì ē̂lthen pròs autḕn neanískos, hòs ē̂n kekrymménos, kaì anépese met’ autē̂s.
38
ἡμεῖς δὲ ὄντες ἐν τῇ γωνίᾳ τοῦ παραδείσου ἰδόντες τὴν ἀνομίαν ἐδράμομεν ἐπ’ αὐτούς·

hēmeîs dè óntes en tē̂i gōníāi toû paradeísou idóntes tḕn anomían edrámomen ep’ autoús:
39
καὶ ἰδόντες συγγινομένους αὐτοὺς ἐκείνου μὲν οὐκ ἠδυνήθημεν ἐγκρατεῖς γενέσθαι διὰ τὸ ἰσχύειν αὐτὸν ὑπὲρ ἡμᾶς καὶ ἀνοίξαντα τὰς θύρας ἐκπεπηδηκέναι,

kaì idóntes synginoménous autoùs ekeínou mèn ouk ēdynḗthēmen enkrateîs genésthai dià tò ischýein autòn hypèr hēmâs kaì anoíxanta tàs thýras ekpepēdēkénai,
40
ταύτης δὲ ἐπιλαβόμενοι ἐπηρωτῶμεν, τίς ἦν ὁ νεανίσκος,

taútēs dè epilabómenoi epērōtō̂men, tís ē̂n ho neanískos,
41
καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἀναγγεῖλαι ἡμῖν. ταῦτα μαρτυροῦμεν. καὶ ἐπίστευσεν αὐτοῖς ἡ συναγωγὴ ὡς πρεσβυτέροις τοῦ λαοῦ καὶ κριταῖς καὶ κατέκριναν αὐτὴν ἀποθανεῖν.

kaì ouk ēthélēsen anangeîlai hēmîn. taûta martyroûmen. kaì epísteusen autoîs hē synagōgḕ hōs presbytérois toû laoû kaì kritaîs kaì katékrinan autḕn apothaneîn.
42
ἀνεβόησεν δὲ ϕωνῇ μεγάλῃ Σουσαννα καὶ εἶπεν ‘Ο θεὸς ὁ αἰώνιος ὁ τῶν κρυπτῶν γνώστης ὁ εἰδὼς τὰ πάντα πρὶν γενέσεως αὐτῶν,

anebóēsen dè phōnē̂i megálēi Sousanna kaì eîpen ‘O theòs ho aiṓnios ho tō̂n kryptō̂n gnṓstēs ho eidṑs tà pánta prìn genéseōs autō̂n,
43
σὺ ἐπίστασαι ὅτι ψευδῆ μου κατεμαρτύρησαν· καὶ ἰδοὺ ἀποθνῄσκω μὴ ποιήσασα μηδὲν ὧν οὗτοι ἐπονηρεύσαντο κατ’ ἐμοῦ.

sỳ epístasai hóti pseudē̂ mou katemartýrēsan: kaì idoù apothnḗiskō mḕ poiḗsasa mēdèn hō̂n hoûtoi eponēreúsanto kat’ emoû.
44
Καὶ εἰσήκουσεν κύριος τῆς ϕωνῆς αὐτῆς.

Kaì eisḗkousen kýrios tē̂s phōnē̂s autē̂s.
45
καὶ ἀπαγομένης αὐτῆς ἀπολέσθαι ἐξήγειρεν ὁ θεὸς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον παιδαρίου νεωτέρου, ᾧ ὄνομα Δανιηλ,

kaì apagoménēs autē̂s apolésthai exḗgeiren ho theòs tò pneûma tò hágion paidaríou neōtérou, hō̂i ónoma Daniēl,
46
καὶ ἐβόησεν ϕωνῇ μεγάλῃ Καθαρὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ αἵματος ταύτης.

kaì ebóēsen phōnē̂i megálēi Katharòs egṑ apò toû haímatos taútēs.
47
ἐπέστρεψεν δὲ πᾶς ὁ λαὸς πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπαν Τίς ὁ λόγος οὗτος, ὃν σὺ λελάληκας;

epéstrepsen dè pâs ho laòs pròs autòn kaì eîpan Tís ho lógos hoûtos, hòn sỳ lelálēkas?
48
ὁ δὲ στὰς ἐν μέσῳ αὐτῶν εἶπεν Οὕτως μωροί, οἱ υἱοὶ Ισραηλ; οὐκ ἀνακρίναντες οὐδὲ τὸ σαϕὲς ἐπιγνόντες κατεκρίνατε θυγατέρα Ισραηλ;

ho dè stàs en mésōi autō̂n eîpen Hoútōs mōroí, hoi hyioì Israēl? ouk anakrínantes oudè tò saphès epignóntes katekrínate thygatéra Israēl?
49
ἀναστρέψατε εἰς τὸ κριτήριον· ψευδῆ γὰρ οὗτοι κατεμαρτύρησαν αὐτῆς.

anastrépsate eis tò kritḗrion: pseudē̂ gàr hoûtoi katemartýrēsan autē̂s.
50
καὶ ἀνέστρεψεν πᾶς ὁ λαὸς μετὰ σπουδῆς. καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ πρεσβύτεροι Δεῦρο κάθισον ἐν μέσῳ ἡμῶν καὶ ἀνάγγειλον ἡμῖν· ὅτι σοὶ δέδωκεν ὁ θεὸς τὸ πρεσβεῖον.

kaì anéstrepsen pâs ho laòs metà spoudē̂s. kaì eîpan autō̂i hoi presbýteroi Deûro káthison en mésōi hēmō̂n kaì anángeilon hēmîn: hóti soì dédōken ho theòs tò presbeîon.
51
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Δανιηλ Διαχωρίσατε αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων μακράν, καὶ ἀνακρινῶ αὐτούς.

kaì eîpen pròs autoùs Daniēl Diachōrísate autoùs ap’ allḗlōn makrán, kaì anakrinō̂ autoús.
52
ὡς δὲ διεχωρίσθησαν εἷς ἀπὸ τοῦ ἑνός, ἐκάλεσεν τὸν ἕνα αὐτῶν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Πεπαλαιωμένε ἡμερῶν κακῶν, νῦν ἥκασιν αἱ ἁμαρτίαι σου, ἃς ἐποίεις τὸ πρότερον

hōs dè diechōrísthēsan heîs apò toû henós, ekálesen tòn héna autō̂n kaì eîpen pròs autón Pepalaiōméne hēmerō̂n kakō̂n, nŷn hḗkasin hai hamartíai sou, hàs epoíeis tò próteron
53
κρίνων κρίσεις ἀδίκους καὶ τοὺς μὲν ἀθῴους κατακρίνων ἀπολύων δὲ τοὺς αἰτίους, λέγοντος τοῦ κυρίου ’Αθῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖς·

krínōn kríseis adíkous kaì toùs mèn athṓious katakrínōn apolýōn dè toùs aitíous, légontos toû kyríou ’Athō̂ion kaì díkaion ouk apokteneîs:
54
νῦν οὖν ταύτην εἴπερ εἶδες, εἰπόν ‘Υπὸ τί δένδρον εἶδες αὐτοὺς ὁμιλοῦντας ἀλλήλοις; ὁ δὲ εἶπεν ‘Υπὸ σχῖνον.

nŷn oûn taútēn eíper eîdes, eipón ‘Ypò tí déndron eîdes autoùs homiloûntas allḗlois? ho dè eîpen ‘Ypò schînon.
55
εἶπεν δὲ Δανιηλ ’Ορθῶς ἔψευσαι εἰς τὴν σεαυτοῦ κεϕαλήν· ἤδη γὰρ ἄγγελος τοῦ θεοῦ λαβὼν ϕάσιν παρὰ τοῦ θεοῦ σχίσει σε μέσον.

eîpen dè Daniēl ’Orthō̂s épseusai eis tḕn seautoû kephalḗn: ḗdē gàr ángelos toû theoû labṑn phásin parà toû theoû schísei se méson.
56
καὶ μεταστήσας αὐτὸν ἐκέλευσεν προσαγαγεῖν τὸν ἕτερον· καὶ εἶπεν αὐτῷ Σπέρμα Χανααν καὶ οὐκ Ιουδα, τὸ κάλλος ἐξηπάτησέν σε, καὶ ἡ ἐπιθυμία διέστρεψεν τὴν καρδίαν σου·

kaì metastḗsas autòn ekéleusen prosagageîn tòn héteron: kaì eîpen autō̂i Spérma Chanaan kaì ouk Iouda, tò kállos exēpátēsén se, kaì hē epithymía diéstrepsen tḕn kardían sou:
57
οὕτως ἐποιεῖτε θυγατράσιν Ισραηλ, καὶ ἐκεῖναι ϕοβούμεναι ὡμίλουν ὑμῖν, ἀλλ’ οὐ θυγάτηρ Ιουδα ὑπέμεινεν τὴν ἀνομίαν ὑμῶν·

hoútōs epoieîte thygatrásin Israēl, kaì ekeînai phoboúmenai hōmíloun hymîn, all’ ou thygátēr Iouda hypémeinen tḕn anomían hymō̂n:
58
νῦν οὖν λέγε μοι ‘Υπὸ τί δένδρον κατέλαβες αὐτοὺς ὁμιλοῦντας ἀλλήλοις; ὁ δὲ εἶπεν ‘Υπὸ πρῖνον.

nŷn oûn lége moi ‘Ypò tí déndron katélabes autoùs homiloûntas allḗlois? ho dè eîpen ‘Ypò prînon.
59
εἶπεν δὲ αὐτῷ Δανιηλ ’Ορθῶς ἔψευσαι καὶ σὺ εἰς τὴν σεαυτοῦ κεϕαλήν· μένει γὰρ ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ τὴν ῥομϕαίαν ἔχων πρίσαι σε μέσον, ὅπως ἐξολεθρεύσῃ ὑμᾶς.

eîpen dè autō̂i Daniēl ’Orthō̂s épseusai kaì sỳ eis tḕn seautoû kephalḗn: ménei gàr ho ángelos toû theoû tḕn rhomphaían échōn prísai se méson, hópōs exolethreúsēi hymâs.
60
καὶ ἀνεβόησεν πᾶσα ἡ συναγωγὴ ϕωνῇ μεγάλῃ καὶ εὐλόγησαν τῷ θεῷ τῷ σῴζοντι τοὺς ἐλπίζοντας ἐπ’ αὐτόν.

kaì anebóēsen pâsa hē synagōgḕ phōnē̂i megálēi kaì eulógēsan tō̂i theō̂i tō̂i sṓizonti toùs elpízontas ep’ autón.
61
καὶ ἀνέστησαν ἐπὶ τοὺς δύο πρεσβύτας, ὅτι συνέστησεν αὐτοὺς Δανιηλ ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν ψευδομαρτυρήσαντας, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὃν τρόπον ἐπονηρεύσαντο τῷ πλησίον,

kaì anéstēsan epì toùs dýo presbýtas, hóti synéstēsen autoùs Daniēl ek toû stómatos autō̂n pseudomartyrḗsantas, kaì epoíēsan autoîs hòn trópon eponēreúsanto tō̂i plēsíon,
62
ποιῆσαι κατὰ τὸν νόμον Μωυσῆ, καὶ ἀπέκτειναν αὐτούς· καὶ ἐσώθη αἷμα ἀναίτιον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.

poiē̂sai katà tòn nómon Mōysē̂, kaì apékteinan autoús: kaì esṓthē haîma anaítion en tē̂i hēmérāi ekeínēi.
63
Χελκιας δὲ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ᾔνεσαν τὸν θεὸν περὶ τῆς θυγατρὸς αὐτῶν Σουσαννας μετὰ Ιωακιμ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ τῶν συγγενῶν πάντων, ὅτι οὐχ εὑρέθη ἐν αὐτῇ ἄσχημον πρᾶγμα.

Chelkias dè kaì hē gynḕ autoû ḗinesan tòn theòn perì tē̂s thygatròs autō̂n Sousannas metà Iōakim toû andròs autē̂s kaì tō̂n syngenō̂n pántōn, hóti ouch heuréthē en autē̂i áschēmon prâgma.
64
καὶ Δανιηλ ἐγένετο μέγας ἐνώπιον τοῦ λαοῦ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐπέκεινα.

kaì Daniēl egéneto mégas enṓpion toû laoû apò tē̂s hēméras ekeínēs kaì epékeina.