Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Tobie 8

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
῞Οτε δὲ συνετέλεσαν δειπνοῦντες, εἰσήγαγον Τωβιαν πρὸς αὐτήν.

῞Ote dè synetélesan deipnoûntes, eisḗgagon Tōbian pròs autḗn.

2
ὁ δὲ πορευόμενος ἐμνήσθη τῶν λόγων Ραϕαηλ καὶ ἔλαβεν τὴν τέϕραν τῶν θυμιαμάτων καὶ ἐπέθηκεν τὴν καρδίαν τοῦ ἰχθύος καὶ τὸ ἧπαρ καὶ ἐκάπνισεν.

ho dè poreuómenos emnḗsthē tō̂n lógōn Raphaēl kaì élaben tḕn téphran tō̂n thymiamátōn kaì epéthēken tḕn kardían toû ichthýos kaì tò hē̂par kaì ekápnisen.

3
ὅτε δὲ ὠσϕράνθη τὸ δαιμόνιον τῆς ὀσμῆς, ἔϕυγεν εἰς τὰ ἀνώτατα Αἰγύπτου, καὶ ἔδησεν αὐτὸ ὁ ἄγγελος.

hóte dè ōsphránthē tò daimónion tē̂s osmē̂s, éphygen eis tà anṓtata Aigýptou, kaì édēsen autò ho ángelos.

4
ὡς δὲ συνεκλείσθησαν ἀμϕότεροι, ἀνέστη Τωβιας ἀπὸ τῆς κλίνης καὶ εἶπεν ’Ανάστηθι, ἀδελϕή, καὶ προσευξώμεθα, ἵνα ἡμᾶς ἐλεήσῃ ὁ κύριος.

hōs dè synekleísthēsan amphóteroi, anéstē Tōbias apò tē̂s klínēs kaì eîpen ’Anástēthi, adelphḗ, kaì proseuxṓmetha, hína hēmâs eleḗsēi ho kýrios.

5
καὶ ἤρξατο Τωβιας λέγειν Εὐλογητὸς εἶ, ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ εὐλογητὸν τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον καὶ ἔνδοξον εἰς τοὺς αἰῶνας· εὐλογησάτωσάν σε οἱ οὐρανοὶ καὶ πᾶσαι αἱ κτίσεις σου.

kaì ḗrxato Tōbias légein Eulogētòs eî, ho theòs tō̂n patérōn hēmō̂n, kaì eulogētòn tò ónomá sou tò hágion kaì éndoxon eis toùs aiō̂nas: eulogēsátōsán se hoi ouranoì kaì pâsai hai ktíseis sou.

6
σὺ ἐποίησας Αδαμ καὶ ἔδωκας αὐτῷ βοηθὸν Ευαν στήριγμα τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· ἐκ τούτων ἐγενήθη τὸ ἀνθρώπων σπέρμα. σὺ εἶπας Οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον, ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν ὅμοιον αὐτῷ.

sỳ epoíēsas Adam kaì édōkas autō̂i boēthòn Euan stḗrigma tḕn gynaîka autoû: ek toútōn egenḗthē tò anthrṓpōn spérma. sỳ eîpas Ou kalòn eînai tòn ánthrōpon mónon, poiḗsōmen autō̂i boēthòn hómoion autō̂i.

7
καὶ νῦν, κύριε, οὐ διὰ πορνείαν ἐγὼ λαμβάνω τὴν ἀδελϕήν μου ταύτην, ἀλλ’ ἐπ’ ἀληθείας· ἐπίταξον ἐλεῆσαί με καὶ ταύτῃ συγκαταγηρᾶσαι.

kaì nŷn, kýrie, ou dià porneían egṑ lambánō tḕn adelphḗn mou taútēn, all’ ep’ alētheías: epítaxon eleē̂saí me kaì taútēi synkatagērâsai.

8
καὶ εἶπεν μετ’ αὐτοῦ Αμην.

kaì eîpen met’ autoû Amēn.

9
καὶ ἐκοιμήθησαν ἀμϕότεροι τὴν νύκτα.

kaì ekoimḗthēsan amphóteroi tḕn nýkta.

10
Καὶ ἀναστὰς Ραγουηλ ἐπορεύθη καὶ ὤρυξεν τάϕον λέγων Μὴ καὶ οὗτος ἀποθάνῃ.

Kaì anastàs Ragouēl eporeúthē kaì ṓryxen táphon légōn Mḕ kaì hoûtos apothánēi.

11
καὶ ἦλθεν Ραγουηλ εἰς τὴν οἰκίαν ἑαυτοῦ

kaì ē̂lthen Ragouēl eis tḕn oikían heautoû

12
καὶ εἶπεν Εδνα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ’Απόστειλον μίαν τῶν παιδισκῶν, καὶ ἰδέτωσαν εἰ ζῇ· εἰ δὲ μή, ἵνα θάψωμεν αὐτὸν καὶ μηδεὶς γνῷ.

kaì eîpen Edna tē̂i gynaikì autoû ’Apósteilon mían tō̂n paidiskō̂n, kaì idétōsan ei zē̂i: ei dè mḗ, hína thápsōmen autòn kaì mēdeìs gnō̂i.

13
καὶ εἰσῆλθεν ἡ παιδίσκη ἀνοίξασα τὴν θύραν καὶ εὗρεν τοὺς δύο καθεύδοντας.

kaì eisē̂lthen hē paidískē anoíxasa tḕn thýran kaì heûren toùs dýo katheúdontas.

14
καὶ ἐξελθοῦσα ἀπήγγειλεν αὐτοῖς ὅτι ζῇ.

kaì exelthoûsa apḗngeilen autoîs hóti zē̂i.

15
καὶ εὐλόγησεν Ραγουηλ τὸν θεὸν λέγων Εὐλογητὸς εἶ σύ, ὁ θεός, ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ καθαρᾷ καὶ ἁγίᾳ, καὶ εὐλογείτωσάν σε οἱ ἅγιοί σου καὶ πᾶσαι αἱ κτίσεις σου, καὶ πάντες οἱ ἄγγελοί σου καὶ οἱ ἐκλεκτοί σου εὐλογείτωσάν σε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

kaì eulógēsen Ragouēl tòn theòn légōn Eulogētòs eî sý, ho theós, en pásēi eulogíāi katharā̂i kaì hagíāi, kaì eulogeítōsán se hoi hágioí sou kaì pâsai hai ktíseis sou, kaì pántes hoi ángeloí sou kaì hoi eklektoí sou eulogeítōsán se eis pántas toùs aiō̂nas.

16
εὐλογητὸς εἶ ὅτι ηὔϕρανάς με, καὶ οὐκ ἐγένετό μοι καθὼς ὑπενόουν, ἀλλὰ κατὰ τὸ πολὺ ἔλεός σου ἐποίησας μεθ’ ἡμῶν.

eulogētòs eî hóti ēýphranás me, kaì ouk egénetó moi kathṑs hypenóoun, allà katà tò polỳ éleós sou epoíēsas meth’ hēmō̂n.

17
εὐλογητὸς εἶ ὅτι ἠλέησας δύο μονογενεῖς· ποίησον αὐτοῖς, δέσποτα, ἔλεος, συντέλεσον τὴν ζωὴν αὐτῶν ἐν ὑγιείᾳ μετὰ εὐϕροσύνης καὶ ἐλέους.

eulogētòs eî hóti ēléēsas dýo monogeneîs: poíēson autoîs, déspota, éleos, syntéleson tḕn zōḕn autō̂n en hygieíāi metà euphrosýnēs kaì eléous.

18
ἐκέλευσεν δὲ τοῖς οἰκέταις χῶσαι τὸν τάϕον.

ekéleusen dè toîs oikétais chō̂sai tòn táphon.

19
Καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς γάμον ἡμερῶν δέκα τεσσάρων.

Kaì epoíēsen autoîs gámon hēmerō̂n déka tessárōn.

20
καὶ εἶπεν αὐτῷ Ραγουηλ πρὶν ἢ συντελεσθῆναι τὰς ἡμέρας τοῦ γάμου ἐνόρκως μὴ ἐξελθεῖν αὐτόν, ἐὰν μὴ πληρωθῶσιν αἱ δέκα τέσσαρες ἡμέραι τοῦ γάμου,

kaì eîpen autō̂i Ragouēl prìn ḕ syntelesthē̂nai tàs hēméras toû gámou enórkōs mḕ exeltheîn autón, eàn mḕ plērōthō̂sin hai déka téssares hēmérai toû gámou,

21
καὶ τότε λαβόντα τὸ ἥμισυ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ πορεύεσθαι μετὰ ὑγιείας πρὸς τὸν πατέρα· καὶ τὰ λοιπά, ὅταν ἀποθάνω καὶ ἡ γυνή μου.

kaì tóte labónta tò hḗmisy tō̂n hyparchóntōn autoû poreúesthai metà hygieías pròs tòn patéra: kaì tà loipá, hótan apothánō kaì hē gynḗ mou.