Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Tobit (S) 12

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
καὶ ὅτε ἐπετελέσθη ὁ γάμος ἐκάλεσεν Τωβιθ Τωβιαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ παιδίον ὅρα δοῦναι τὸν μισθὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ πορευθέντι μετὰ σοῦ καὶ προσθεῖναι αὐτῷ εἰς τὸν μισθόν

kaì hóte epetelésthē ho gámos ekálesen Tōbith Tōbian tòn hyiòn autoû kaì eîpen autō̂i paidíon hóra doûnai tòn misthòn tō̂i anthrṓpōi tō̂i poreuthénti metà soû kaì prostheînai autō̂i eis tòn misthón
2
καὶ εἶπεν αὐτῷ πάτερ πόσον αὐτῷ δώσω τὸν μισθόν οὐ βλάπτομαι διδοὺς αὐτῷ τὸ ἥμισυ τῶν ὑπαρχόντων ὧν ἐνήνοχεν μετ’ ἐμοῦ

kaì eîpen autō̂i páter póson autō̂i dṓsō tòn misthón ou bláptomai didoùs autō̂i tò hḗmisy tō̂n hyparchóntōn hō̂n enḗnochen met’ emoû
3
ἐμὲ ἀγείοχεν ὑγιαίνοντα καὶ τὴν γυναῖκά μου ἐθεράπευσεν καὶ τὸ ἀργύριον ἤνεγκεν μετ’ ἐμοῦ καὶ σὲ ἐθεράπευσεν πόσον αὐτῷ ἔτι δῶ μισθόν

emè ageíochen hygiaínonta kaì tḕn gynaîká mou etherápeusen kaì tò argýrion ḗnenken met’ emoû kaì sè etherápeusen póson autō̂i éti dō̂ misthón
4
καὶ εἶπεν αὐτῷ Τωβις δικαιοῦται αὐτῷ παιδίον λαβεῖν τὸ ἥμισυ πάντων ὧν ἔχων ἦλθεν

kaì eîpen autō̂i Tōbis dikaioûtai autō̂i paidíon labeîn tò hḗmisy pántōn hō̂n échōn ē̂lthen
5
καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν καὶ εἶπεν λαβὲ τὸ ἥμισυ πάντων ὧν ἔχων ἦλθες εἰς τὸν μισθόν σου καὶ ὕπαγε ὑγιαίνων

kaì ekálesen autòn kaì eîpen labè tò hḗmisy pántōn hō̂n échōn ē̂lthes eis tòn misthón sou kaì hýpage hygiaínōn
6
τότε ἐκάλεσεν τοὺς δύο κρυπτῶς καὶ εἶπεν αὐτοῖς τὸν θεὸν εὐλογεῖτε καὶ αὐτῷ ἐξομολογεῖσθε ἐνώπιον πάντων τῶν ζώντων ἃ ἐποίησεν μεθ’ ὑμῶν ἀγαθά τοῦ εὐλογεῖν καὶ ὑμνεῖν τὸ ὄνομα αὐτοῦ τοὺς λόγους τοῦ θεοῦ ὑποδείκνυτε πᾶσιν ἀνθρώποις ἐντίμως καὶ μὴ ὀκνεῖτε ἐξομολογεῖσθαι αὐτῷ

tóte ekálesen toùs dýo kryptō̂s kaì eîpen autoîs tòn theòn eulogeîte kaì autō̂i exomologeîsthe enṓpion pántōn tō̂n zṓntōn hà epoíēsen meth’ hymō̂n agathá toû eulogeîn kaì hymneîn tò ónoma autoû toùs lógous toû theoû hypodeíknyte pâsin anthrṓpois entímōs kaì mḕ okneîte exomologeîsthai autō̂i
7
μυστήριον βασιλέως κρύπτειν καλόν τὰ δὲ ἔργα τοῦ θεοῦ ἀνακαλύπτειν καὶ ἐξομολογεῖσθαι ἐντίμως τὸ ἀγαθὸν ποιεῖτε καὶ κακὸν οὐχ εὑρήσει ὑμᾶς

mystḗrion basiléōs krýptein kalón tà dè érga toû theoû anakalýptein kaì exomologeîsthai entímōs tò agathòn poieîte kaì kakòn ouch heurḗsei hymâs
8
ἀγαθὸν προσευχὴ μετὰ ἀληθείας καὶ ἐλεημοσύνη μετὰ δικαιοσύνης μᾶλλον ἢ πλοῦτος μετὰ ἀδικίας καλὸν ποιῆσαι ἐλεημοσύνην μᾶλλον ἢ θησαυρίσαι χρυσίον

agathòn proseuchḕ metà alētheías kaì eleēmosýnē metà dikaiosýnēs mâllon ḕ ploûtos metà adikías kalòn poiē̂sai eleēmosýnēn mâllon ḕ thēsaurísai chrysíon
9
ἐλεημοσύνη ἐκ θανάτου ῥύεται καὶ αὐτὴ ἀποκαθαίρει πᾶσαν ἁμαρτίαν οἱ ποιοῦντες ἐλεημοσύνην χορτασθήσονται ζωῆς

eleēmosýnē ek thanátou rhýetai kaì autḕ apokathaírei pâsan hamartían hoi poioûntes eleēmosýnēn chortasthḗsontai zōē̂s
10
οἱ ποιοῦντες ἁμαρτίαν καὶ ἀδικίαν πολέμιοί εἰσιν τῆς ἑαυτῶν ψυχῆς

hoi poioûntes hamartían kaì adikían polémioí eisin tē̂s heautō̂n psychē̂s
11
πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν ὑποδείξω καὶ οὐ μὴ κρύψω ἀφ’ ὑμῶν πᾶν ῥῆμα ἤδη ὑμῖν ὑπέδειξα καὶ εἶπον μυστήριον βασιλέως καλὸν κρύψαι καὶ τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ ἀνακαλύπτειν ἐνδόξως

pâsan tḕn alḗtheian hymîn hypodeíxō kaì ou mḕ krýpsō aph’ hymō̂n pân rhē̂ma ḗdē hymîn hypédeixa kaì eîpon mystḗrion basiléōs kalòn krýpsai kaì tà érga toû theoû anakalýptein endóxōs
12
καὶ νῦν ὅτε προσηύξω καὶ Σαρρα ἐγὼ προσήγαγον τὸ μνημόσυνον τῆς προσευχῆς ὑμῶν ἐνώπιον τῆς δόξης κυρίου καὶ ὅτε ἔθαπτες τοὺς νεκρούς ὡσαύτως

kaì nŷn hóte prosēýxō kaì Sarra egṑ prosḗgagon tò mnēmósynon tē̂s proseuchē̂s hymō̂n enṓpion tē̂s dóxēs kyríou kaì hóte éthaptes toùs nekroús hōsaútōs
13
καὶ ὅτε οὐκ ὤκνησας ἀναστῆναι καὶ καταλιπεῖν σου τὸ ἄριστον καὶ ᾤχου καὶ περιέστειλες τὸν νεκρόν τότε ἀπέσταλμαι ἐπὶ σὲ πειράσαι σε

kaì hóte ouk ṓknēsas anastē̂nai kaì katalipeîn sou tò áriston kaì ṓichou kaì periésteiles tòn nekrón tóte apéstalmai epì sè peirásai se
14
καὶ ἅμα ἀπέσταλκέν με ὁ θεὸς ἰάσασθαί σε καὶ Σαρραν τὴν νύμφην σου

kaì háma apéstalkén me ho theòs iásasthaí se kaì Sarran tḕn nýmphēn sou
15
ἐγώ εἰμι Ραφαηλ εἷς τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων οἳ παρεστήκασιν καὶ εἰσπορεύονται ἐνώπιον τῆς δόξης κυρίου

egṓ eimi Raphaēl heîs tō̂n heptà angélōn hoì parestḗkasin kaì eisporeúontai enṓpion tē̂s dóxēs kyríou
16
καὶ ἐταράχθησαν οἱ δύο καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν

kaì etaráchthēsan hoi dýo kaì épesan epì prósōpon autō̂n kaì ephobḗthēsan
17
καὶ εἶπεν αὐτοῖς μὴ φοβεῖσθε εἰρήνη ὑμῖν τὸν θεὸν εὐλογεῖτε εἰς πάντα τὸν αἰῶνα

kaì eîpen autoîs mḕ phobeîsthe eirḗnē hymîn tòn theòn eulogeîte eis pánta tòn aiō̂na
18
ἐγὼ ὅτε ἤμην μεθ’ ὑμῶν οὐχὶ τῇ ἐμῇ χάριτι ἤμην μεθ’ ὑμῶν ἀλλὰ τῇ θελήσει τοῦ θεοῦ αὐτὸν εὐλογεῖτε κατὰ πάσας τὰς ἡμέρας αὐτῷ ὑμνεῖτε

egṑ hóte ḗmēn meth’ hymō̂n ouchì tē̂i emē̂i cháriti ḗmēn meth’ hymō̂n allà tē̂i thelḗsei toû theoû autòn eulogeîte katà pásas tàs hēméras autō̂i hymneîte
19
καὶ ἐθεωρεῖτέ με ὅτι οὐκ ἔφαγον οὐθέν ἀλλὰ ὅρασις ὑμῖν ἐθεωρεῖτο

kaì etheōreîté me hóti ouk éphagon outhén allà hórasis hymîn etheōreîto
20
καὶ νῦν εὐλογεῖτε ἐπὶ τῆς γῆς κύριον καὶ ἐξομολογεῖσθε τῷ θεῷ ἰδοὺ ἐγὼ ἀναβαίνω πρὸς τὸν ἀποστείλαντά με γράψατε πάντα ταῦτα τὰ συμβάντα ὑμῖν καὶ ἀνέβη

kaì nŷn eulogeîte epì tē̂s gē̂s kýrion kaì exomologeîsthe tō̂i theō̂i idoù egṑ anabaínō pròs tòn aposteílantá me grápsate pánta taûta tà symbánta hymîn kaì anébē
21
καὶ ἀνέστησαν καὶ οὐκέτι ἠδύναντο ἰδεῖν αὐτόν

kaì anéstēsan kaì oukéti ēdýnanto ideîn autón
22
καὶ ηὐλόγουν καὶ ὕμνουν τὸν θεὸν καὶ ἐξωμολογοῦντο αὐτῷ ἐπὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ τὰ μεγάλα ταῦτα ὡς ὤφθη αὐτοῖς ἄγγελος θεοῦ

kaì ēylógoun kaì hýmnoun tòn theòn kaì exōmologoûnto autō̂i epì tà érga autoû tà megála taûta hōs ṓphthē autoîs ángelos theoû