Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Tobit (S) 6

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
καὶ ἐξῆλθεν τὸ παιδίον καὶ ὁ ἄγγελος μετ’ αὐτοῦ καὶ ὁ κύων ἐξῆλθεν μετ’ αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη μετ’ αὐτῶν καὶ ἐπορεύθησαν ἀμφότεροι καὶ ἔτυχεν αὐτοῖς νὺξ μία καὶ ηὐλίσθησαν ἐπὶ τοῦ Τίγριδος ποταμοῦ

kaì exē̂lthen tò paidíon kaì ho ángelos met’ autoû kaì ho kýōn exē̂lthen met’ autoû kaì eporeúthē met’ autō̂n kaì eporeúthēsan amphóteroi kaì étychen autoîs nỳx mía kaì ēylísthēsan epì toû Tígridos potamoû
2
καὶ κατέβη τὸ παιδίον περινίψασθαι τοὺς πόδας εἰς τὸν Τίγριν ποταμόν καὶ ἀναπηδήσας ἰχθὺς μέγας ἐκ τοῦ ὕδατος ἐβούλετο καταπιεῖν τὸν πόδα τοῦ παιδαρίου καὶ ἔκραξεν

kaì katébē tò paidíon perinípsasthai toùs pódas eis tòn Tígrin potamón kaì anapēdḗsas ichthỳs mégas ek toû hýdatos eboúleto katapieîn tòn póda toû paidaríou kaì ékraxen
3
καὶ ὁ ἄγγελος τῷ παιδαρίῳ εἶπεν ἐπιλαβοῦ καὶ ἐγκρατὴς τοῦ ἰχθύος γενοῦ καὶ ἐκράτησεν τὸ παιδάριον τοῦ ἰχθύος καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν

kaì ho ángelos tō̂i paidaríōi eîpen epilaboû kaì enkratḕs toû ichthýos genoû kaì ekrátēsen tò paidárion toû ichthýos kaì anḗnenken autòn epì tḕn gē̂n
4
καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος ἀνάσχισον τὸν ἰχθὺν καὶ ἔξελε τὴν χολὴν καὶ τὴν καρδίαν καὶ τὸ ἧπαρ αὐτοῦ καὶ ἀπόθες αὐτὰ μετὰ σαυτοῦ καὶ τὰ ἔγκατα ἔκβαλε ἔστιν γὰρ εἰς φάρμακον χρήσιμον ἡ χολὴ καὶ ἡ καρδία καὶ τὸ ἧπαρ αὐτοῦ

kaì eîpen autō̂i ho ángelos anáschison tòn ichthỳn kaì éxele tḕn cholḕn kaì tḕn kardían kaì tò hē̂par autoû kaì apóthes autà metà sautoû kaì tà énkata ékbale éstin gàr eis phármakon chrḗsimon hē cholḕ kaì hē kardía kaì tò hē̂par autoû
5
καὶ ἀνασχίσας τὸ παιδάριον τὸν ἰχθὺν συνήγαγεν τὴν χολὴν καὶ τὴν καρδίαν καὶ τὸ ἧπαρ καὶ ὤπτησεν τοῦ ἰχθύος καὶ ἔφαγεν καὶ ἀφῆκεν ἐξ αὐτοῦ ἡλισμένον

kaì anaschísas tò paidárion tòn ichthỳn synḗgagen tḕn cholḕn kaì tḕn kardían kaì tò hē̂par kaì ṓptēsen toû ichthýos kaì éphagen kaì aphē̂ken ex autoû hēlisménon
6
καὶ ἐπορεύθησαν ἀμφότεροι κοινῶς ἕως ἤγγισαν εἰς Μηδίαν

kaì eporeúthēsan amphóteroi koinō̂s héōs ḗngisan eis Mēdían
7
καὶ τότε ἠρώτησεν τὸ παιδάριον τὸν ἄγγελον καὶ εἶπεν αὐτῷ Αζαρια ἄδελφε τί τὸ φάρμακον ἐν τῇ καρδίᾳ καὶ τῷ ἥπατι τοῦ ἰχθύος καὶ ἐν τῇ χολῇ

kaì tóte ērṓtēsen tò paidárion tòn ángelon kaì eîpen autō̂i Azaria ádelphe tí tò phármakon en tē̂i kardíāi kaì tō̂i hḗpati toû ichthýos kaì en tē̂i cholē̂i
8
καὶ εἶπεν αὐτῷ ἡ καρδία καὶ τὸ ἧπαρ τοῦ ἰχθύος κάπνισον ἐνώπιον ἀνθρώπου ἢ γυναικός ᾧ ἀπάντημα δαιμονίου ἢ πνεύματος πονηροῦ καὶ φεύξεται ἀπ’ αὐτοῦ πᾶν ἀπάντημα καὶ οὐ μὴ μείνωσιν μετ’ αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα

kaì eîpen autō̂i hē kardía kaì tò hē̂par toû ichthýos kápnison enṓpion anthrṓpou ḕ gynaikós hō̂i apántēma daimoníou ḕ pneúmatos ponēroû kaì pheúxetai ap’ autoû pân apántēma kaì ou mḕ meínōsin met’ autoû eis tòn aiō̂na
9
καὶ ἡ χολή ἐγχρῖσαι ἀνθρώπου ὀφθαλμούς οὗ λευκώματα ἀνέβησαν ἐπ’ αὐτῶν ἐμφυσῆσαι ἐπ’ αὐτοὺς ἐπὶ τῶν λευκωμάτων καὶ ὑγιαίνουσιν

kaì hē cholḗ enchrîsai anthrṓpou ophthalmoús hoû leukṓmata anébēsan ep’ autō̂n emphysē̂sai ep’ autoùs epì tō̂n leukōmátōn kaì hygiaínousin
10
καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς Μηδίαν καὶ ἤδη ἤγγιζεν εἰς Ἐκβάτανα

kaì hóte eisē̂lthen eis Mēdían kaì ḗdē ḗngizen eis Ekbátana
11
λέγει Ραφαηλ τῷ παιδαρίῳ Τωβια ἄδελφε καὶ εἶπεν αὐτῷ ἰδοὺ ἐγώ καὶ εἶπεν αὐτῷ ἐν τοῖς Ραγουήλου τὴν νύκτα ταύτην δεῖ ἡμᾶς αὐλισθῆναι καὶ ὁ ἄνθρωπος συγγενής σού ἐστιν καὶ ἔστιν αὐτῷ θυγάτηρ ᾗ ὄνομα Σαρρα

légei Raphaēl tō̂i paidaríōi Tōbia ádelphe kaì eîpen autō̂i idoù egṓ kaì eîpen autō̂i en toîs Ragouḗlou tḕn nýkta taútēn deî hēmâs aulisthē̂nai kaì ho ánthrōpos syngenḗs soú estin kaì éstin autō̂i thygátēr hē̂i ónoma Sarra
12
καὶ υἱὸς ἄρσην οὐδὲ θυγάτηρ ὑπάρχει αὐτῷ πλὴν Σαρρας μόνης καὶ σὺ ἔγγιστα αὐτῆς εἶ παρὰ πάντας ἀνθρώπους κληρονομῆσαι αὐτήν καὶ τὰ ὄντα τῷ πατρὶ αὐτῆς σοὶ δικαιοῦται κληρονομῆσαι καὶ τὸ κοράσιον φρόνιμον καὶ ἀνδρεῖον καὶ καλὸν λίαν καὶ ὁ πατὴρ αὐτῆς καλός

kaì hyiòs ársēn oudè thygátēr hypárchei autō̂i plḕn Sarras mónēs kaì sỳ éngista autē̂s eî parà pántas anthrṓpous klēronomē̂sai autḗn kaì tà ónta tō̂i patrì autē̂s soì dikaioûtai klēronomē̂sai kaì tò korásion phrónimon kaì andreîon kaì kalòn lían kaì ho patḕr autē̂s kalós
13
καὶ εἶπεν δεδικαίωταί σοι λαβεῖν αὐτήν καὶ ἄκουσόν μου ἄδελφε καὶ λαλήσω τῷ πατρὶ περὶ τοῦ κορασίου τὴν νύκτα ταύτην ἵνα λημψόμεθά σοι αὐτὴν νύμφην καὶ ὅταν ἐπιστρέψωμεν ἐκ Ῥάγων ποιήσομεν τὸν γάμον αὐτῆς καὶ ἐπίσταμαι ὅτι οὐ μὴ δυνηθῇ Ραγουηλ κωλῦσαι αὐτὴν ἀπὸ σοῦ ἢ ἐγγυᾶσθαι ἑτέρῳ ὀφειλήσειν θάνατον κατὰ τὴν κρίσιν τῆς βίβλου Μωυσέως διὰ τὸ γινώσκειν ὅτι σοὶ κληρονομία καθήκει λαβεῖν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ παρὰ πάντα ἄνθρωπον καὶ νῦν ἄκουσόν μου ἄδελφε καὶ λαλήσομεν περὶ τοῦ κορασίου τὴν νύκτα ταύτην καὶ μνηστευσόμεθά σοι αὐτήν καὶ ὅταν ἐπιστρέψωμεν ἐκ Ῥάγων λημψόμεθα αὐτὴν καὶ ἀπάξομεν αὐτὴν μεθ’ ἡμῶν εἰς τὸν οἶκόν σου

kaì eîpen dedikaíōtaí soi labeîn autḗn kaì ákousón mou ádelphe kaì lalḗsō tō̂i patrì perì toû korasíou tḕn nýkta taútēn hína lēmpsómethá soi autḕn nýmphēn kaì hótan epistrépsōmen ek Rhágōn poiḗsomen tòn gámon autē̂s kaì epístamai hóti ou mḕ dynēthē̂i Ragouēl kōlŷsai autḕn apò soû ḕ engyâsthai hetérōi opheilḗsein thánaton katà tḕn krísin tē̂s bíblou Mōyséōs dià tò ginṓskein hóti soì klēronomía kathḗkei labeîn tḕn thygatéra autoû parà pánta ánthrōpon kaì nŷn ákousón mou ádelphe kaì lalḗsomen perì toû korasíou tḕn nýkta taútēn kaì mnēsteusómethá soi autḗn kaì hótan epistrépsōmen ek Rhágōn lēmpsómetha autḕn kaì apáxomen autḕn meth’ hēmō̂n eis tòn oîkón sou
14
τότε ἀποκριθεὶς Τωβιας εἶπεν τῷ Ραφαηλ Αζαρια ἄδελφε ἤκουσα ὅτι ἑπτὰ ἤδη ἐδόθη ἀνδράσιν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς νυμφῶσιν αὐτῶν τὴν νύκτα ὁπότε εἰσεπορεύοντο πρὸς αὐτήν καὶ ἀπέθνῃσκον καὶ ἤκουσα λεγόντων αὐτῶν ὅτι δαιμόνιον ἀποκτέννει αὐτούς

tóte apokritheìs Tōbias eîpen tō̂i Raphaēl Azaria ádelphe ḗkousa hóti heptà ḗdē edóthē andrásin kaì apéthanon en toîs nymphō̂sin autō̂n tḕn nýkta hopóte eiseporeúonto pròs autḗn kaì apéthnēiskon kaì ḗkousa legóntōn autō̂n hóti daimónion apokténnei autoús
15
καὶ νῦν φοβοῦμαι ἐγώ ὅτι αὐτὴν οὐκ ἀδικεῖ ἀλλ’ ὃς ἂν θελήσῃ ἐγγίσαι αὐτῆς ἀποκτέννει αὐτόν μονογενής εἰμι τῷ πατρί μου μὴ ἀποθάνω καὶ κατάξω τὴν ζωὴν τοῦ πατρός μου καὶ τῆς μητρός μου μετ’ ὀδύνης ἐπ’ ἐμοὶ εἰς τὸν τάφον αὐτῶν καὶ υἱὸς ἕτερος οὐχ ὑπάρχει αὐτοῖς ἵνα θάψῃ αὐτούς

kaì nŷn phoboûmai egṓ hóti autḕn ouk adikeî all’ hòs àn thelḗsēi engísai autē̂s apokténnei autón monogenḗs eimi tō̂i patrí mou mḕ apothánō kaì katáxō tḕn zōḕn toû patrós mou kaì tē̂s mētrós mou met’ odýnēs ep’ emoì eis tòn táphon autō̂n kaì hyiòs héteros ouch hypárchei autoîs hína thápsēi autoús
16
καὶ λέγει αὐτῷ οὐ μέμνησαι τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός σου ὅτι ἐνετείλατό σοι λαβεῖν γυναῖκα ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ νῦν ἄκουσόν μου ἄδελφε καὶ μὴ λόγον ἔχε τοῦ δαιμονίου τούτου καὶ λαβέ καὶ γινώσκω ἐγὼ ὅτι τὴν νύκτα ταύτην δοθήσεταί σοι γυνή

kaì légei autō̂i ou mémnēsai tàs entolàs toû patrós sou hóti eneteílató soi labeîn gynaîka ek toû oíkou toû patrós sou kaì nŷn ákousón mou ádelphe kaì mḕ lógon éche toû daimoníou toútou kaì labé kaì ginṓskō egṑ hóti tḕn nýkta taútēn dothḗsetaí soi gynḗ
17
καὶ ὅταν εἰσέλθῃς εἰς τὸν νυμφῶνα λαβὲ ἐκ τοῦ ἥπατος τοῦ ἰχθύος καὶ τὴν καρδίαν καὶ ἐπίθες ἐπὶ τὴν τέφραν τῶν θυμιαμάτων καὶ ἡ ὀσμὴ πορεύσεται καὶ ὀσφρανθήσεται τὸ δαιμόνιον καὶ φεύξεται καὶ οὐκέτι μὴ φανῇ περὶ αὐτὴν τὸν πάντα αἰῶνα

kaì hótan eisélthēis eis tòn nymphō̂na labè ek toû hḗpatos toû ichthýos kaì tḕn kardían kaì epíthes epì tḕn téphran tō̂n thymiamátōn kaì hē osmḕ poreúsetai kaì osphranthḗsetai tò daimónion kaì pheúxetai kaì oukéti mḕ phanē̂i perì autḕn tòn pánta aiō̂na
18
καὶ ὅταν μέλλῃς γίνεσθαι μετ’ αὐτῆς ἐξεγέρθητε πρῶτον ἀμφότεροι καὶ προσεύξασθε καὶ δεήθητε τοῦ κυρίου τοῦ οὐρανοῦ ἵνα ἔλεος γένηται καὶ σωτηρία ἐφ’ ὑμᾶς καὶ μὴ φοβοῦ σοὶ γάρ ἐστιν μεμερισμένη πρὸ τοῦ αἰῶνος καὶ σὺ αὐτὴν σώσεις καὶ μετὰ σοῦ πορεύσεται καὶ ὑπολαμβάνω ὅτι ἔσονταί σοι ἐξ αὐτῆς παιδία καὶ ἔσονταί σοι ὡς ἀδελφοί μὴ λόγον ἔχε

kaì hótan méllēis gínesthai met’ autē̂s exegérthēte prō̂ton amphóteroi kaì proseúxasthe kaì deḗthēte toû kyríou toû ouranoû hína éleos génētai kaì sōtēría eph’ hymâs kaì mḕ phoboû soì gár estin memerisménē prò toû aiō̂nos kaì sỳ autḕn sṓseis kaì metà soû poreúsetai kaì hypolambánō hóti ésontaí soi ex autē̂s paidía kaì ésontaí soi hōs adelphoí mḕ lógon éche
19
καὶ ὅτε ἤκουσεν Τωβιας τῶν λόγων Ραφαηλ καὶ ὅτι ἔστιν αὐτῷ ἀδελφὴ ἐκ τοῦ σπέρματος τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ λίαν ἠγάπησεν αὐτήν καὶ ἡ καρδία αὐτοῦ ἐκολλήθη εἰς αὐτήν

kaì hóte ḗkousen Tōbias tō̂n lógōn Raphaēl kaì hóti éstin autō̂i adelphḕ ek toû spérmatos toû oíkou toû patròs autoû lían ēgápēsen autḗn kaì hē kardía autoû ekollḗthē eis autḗn