Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Sagesse 15

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Σὺ δέ, ὁ θεὸς ἡμῶν, χρηστὸς καὶ ἀληθής, μακρόθυμος καὶ ἐλέει διοικῶν τὰ πάντα.

Sỳ dé, ho theòs hēmō̂n, chrēstòs kaì alēthḗs, makróthymos kaì eléei dioikō̂n tà pánta.
2
καὶ γὰρ ἐὰν ἁμάρτωμεν, σοί ἐσμεν, εἰδότες σου τὸ κράτος· οὐχ ἁμαρτησόμεθα δέ, εἰδότες ὅτι σοὶ λελογίσμεθα.

kaì gàr eàn hamártōmen, soí esmen, eidótes sou tò krátos: ouch hamartēsómetha dé, eidótes hóti soì lelogísmetha.
3
τὸ γὰρ ἐπίστασθαί σε ὁλόκληρος δικαιοσύνη, καὶ εἰδέναι σου τὸ κράτος ῥίζα ἀθανασίας.

tò gàr epístasthaí se holóklēros dikaiosýnē, kaì eidénai sou tò krátos rhíza athanasías.
4
οὔτε γὰρ ἐπλάνησεν ἡμᾶς ἀνθρώπων κακότεχνος ἐπίνοια οὐδὲ σκιαγράϕων πόνος ἄκαρπος, εἶδος σπιλωθὲν χρώμασιν διηλλαγμένοις,

oúte gàr eplánēsen hēmâs anthrṓpōn kakótechnos epínoia oudè skiagráphōn pónos ákarpos, eîdos spilōthèn chrṓmasin diēllagménois,
5
ὧν ὄψις ἄϕροσιν εἰς ὄρεξιν ἔρχεται, ποθεῖ τε νεκρᾶς εἰκόνος εἶδος ἄπνουν.

hō̂n ópsis áphrosin eis órexin érchetai, potheî te nekrâs eikónos eîdos ápnoun.
6
κακῶν ἐρασταὶ ἄξιοί τε τοιούτων ἐλπίδων καὶ οἱ δρῶντες καὶ οἱ ποθοῦντες καὶ οἱ σεβόμενοι.

kakō̂n erastaì áxioí te toioútōn elpídōn kaì hoi drō̂ntes kaì hoi pothoûntes kaì hoi sebómenoi.
7
Καὶ γὰρ κεραμεὺς ἁπαλὴν γῆν θλίβων ἐπίμοχθον πλάσσει πρὸς ὑπηρεσίαν ἡμῶν ἓν ἕκαστον· ἀλλ’ ἐκ τοῦ αὐτοῦ πηλοῦ ἀνεπλάσατο τά τε τῶν καθαρῶν ἔργων δοῦλα σκεύη τά τε ἐναντία, πάντα ὁμοίως· τούτων δὲ ἑτέρου τίς ἑκάστου ἐστὶν ἡ χρῆσις, κριτὴς ὁ πηλουργός.

Kaì gàr kerameùs hapalḕn gē̂n thlíbōn epímochthon plássei pròs hypēresían hēmō̂n hèn hékaston: all’ ek toû autoû pēloû aneplásato tá te tō̂n katharō̂n érgōn doûla skeúē tá te enantía, pánta homoíōs: toútōn dè hetérou tís hekástou estìn hē chrē̂sis, kritḕs ho pēlourgós.
8
καὶ κακόμοχθος θεὸν μάταιον ἐκ τοῦ αὐτοῦ πλάσσει πηλοῦ ὃς πρὸ μικροῦ ἐκ γῆς γενηθεὶς μετ’ ὀλίγον πορεύεται ἐξ ἧς ἐλήμϕθη, τὸ τῆς ψυχῆς ἀπαιτηθεὶς χρέος.

kaì kakómochthos theòn mátaion ek toû autoû plássei pēloû hòs prò mikroû ek gē̂s genētheìs met’ olígon poreúetai ex hē̂s elḗmphthē, tò tē̂s psychē̂s apaitētheìs chréos.
9
ἀλλ’ ἔστιν αὐτῷ ϕροντὶς οὐχ ὅτι μέλλει κάμνειν οὐδ’ ὅτι βραχυτελῆ βίον ἔχει, ἀλλ’ ἀντερείδεται μὲν χρυσουργοῖς καὶ ἀργυροχόοις χαλκοπλάστας τε μιμεῖται καὶ δόξαν ἡγεῖται ὅτι κίβδηλα πλάσσει.

all’ éstin autō̂i phrontìs ouch hóti méllei kámnein oud’ hóti brachytelē̂ bíon échei, all’ antereídetai mèn chrysourgoîs kaì argyrochóois chalkoplástas te mimeîtai kaì dóxan hēgeîtai hóti kíbdēla plássei.
10
σποδὸς ἡ καρδία αὐτοῦ, καὶ γῆς εὐτελεστέρα ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ, πηλοῦ τε ἀτιμότερος ὁ βίος αὐτοῦ,

spodòs hē kardía autoû, kaì gē̂s eutelestéra hē elpìs autoû, pēloû te atimóteros ho bíos autoû,
11
ὅτι ἠγνόησεν τὸν πλάσαντα αὐτὸν καὶ τὸν ἐμπνεύσαντα αὐτῷ ψυχὴν ἐνεργοῦσαν καὶ ἐμϕυσήσαντα πνεῦμα ζωτικόν,

hóti ēgnóēsen tòn plásanta autòn kaì tòn empneúsanta autō̂i psychḕn energoûsan kaì emphysḗsanta pneûma zōtikón,
12
ἀλλ’ ἐλογίσαντο παίγνιον εἶναι τὴν ζωὴν ἡμῶν καὶ τὸν βίον πανηγυρισμὸν ἐπικερδῆ, δεῖν γάρ ϕησιν ὅθεν δή, κἂν ἐκ κακοῦ, πορίζειν.

all’ elogísanto paígnion eînai tḕn zōḕn hēmō̂n kaì tòn bíon panēgyrismòn epikerdē̂, deîn gár phēsin hóthen dḗ, kàn ek kakoû, porízein.
13
οὗτος γὰρ παρὰ πάντας οἶδεν ὅτι ἁμαρτάνει ὕλης γεώδους εὔθραυστα σκεύη καὶ γλυπτὰ δημιουργῶν.

hoûtos gàr parà pántas oîden hóti hamartánei hýlēs geṓdous eúthrausta skeúē kaì glyptà dēmiourgō̂n.
14
πάντες δὲ ἀϕρονέστατοι καὶ τάλανες ὑπὲρ ψυχὴν νηπίου οἱ ἐχθροὶ τοῦ λαοῦ σου καταδυναστεύσαντες αὐτόν,

pántes dè aphronéstatoi kaì tálanes hypèr psychḕn nēpíou hoi echthroì toû laoû sou katadynasteúsantes autón,
15
ὅτι καὶ πάντα τὰ εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ἐλογίσαντο θεούς, οἷς οὔτε ὀμμάτων χρῆσις εἰς ὅρασιν οὔτε ῥῖνες εἰς συνολκὴν ἀέρος οὔτε ὦτα ἀκούειν οὔτε δάκτυλοι χειρῶν εἰς ψηλάϕησιν καὶ οἱ πόδες αὐτῶν ἀργοὶ πρὸς ἐπίβασιν.

hóti kaì pánta tà eídōla tō̂n ethnō̂n elogísanto theoús, hoîs oúte ommátōn chrē̂sis eis hórasin oúte rhînes eis synolkḕn aéros oúte ō̂ta akoúein oúte dáktyloi cheirō̂n eis psēláphēsin kaì hoi pódes autō̂n argoì pròs epíbasin.
16
ἄνθρωπος γὰρ ἐποίησεν αὐτούς, καὶ τὸ πνεῦμα δεδανεισμένος ἔπλασεν αὐτούς· οὐδεὶς γὰρ αὐτῷ ὅμοιον ἄνθρωπος ἰσχύει πλάσαι θεόν·

ánthrōpos gàr epoíēsen autoús, kaì tò pneûma dedaneisménos éplasen autoús: oudeìs gàr autō̂i hómoion ánthrōpos ischýei plásai theón:
17
θνητὸς δὲ ὢν νεκρὸν ἐργάζεται χερσὶν ἀνόμοις· κρείττων γάρ ἐστιν τῶν σεβασμάτων αὐτοῦ, ὧν αὐτὸς μὲν ἔζησεν, ἐκεῖνα δὲ οὐδέποτε.

thnētòs dè ṑn nekròn ergázetai chersìn anómois: kreíttōn gár estin tō̂n sebasmátōn autoû, hō̂n autòs mèn ézēsen, ekeîna dè oudépote.
18
καὶ τὰ ζῷα δὲ τὰ ἔχθιστα σέβονται· ἀνοίᾳ γὰρ συγκρινόμενα τῶν ἄλλων ἐστὶ χείρονα·

kaì tà zō̂ia dè tà échthista sébontai: anoíāi gàr synkrinómena tō̂n állōn estì cheírona:
19
οὐδ’ ὅσον ἐπιποθῆσαι ὡς ἐν ζῴων ὄψει καλὰ τυγχάνει, ἐκπέϕευγεν δὲ καὶ τὸν τοῦ θεοῦ ἔπαινον καὶ τὴν εὐλογίαν αὐτοῦ.

oud’ hóson epipothē̂sai hōs en zṓiōn ópsei kalà tynchánei, ekpépheugen dè kaì tòn toû theoû épainon kaì tḕn eulogían autoû.