Bibles in ancient languages
Old translations
Modern translations

Septante Sophonie 1

Pentateuch
Historical books
Poetical Writings
Prophetic Books
Chapter
Verses
1
Λόγος κυρίου, ὃς ἐγενήθη πρὸς Σοϕονιαν τὸν τοῦ Χουσι υἱὸν Γοδολιου τοῦ Αμαριου τοῦ Εζεκιου ἐν ἡμέραις Ιωσιου υἱοῦ Αμων βασιλέως Ιουδα.

Lógos kyríou, hòs egenḗthē pròs Sophonian tòn toû Chousi hyiòn Godoliou toû Amariou toû Ezekiou en hēmérais Iōsiou hyioû Amōn basiléōs Iouda.
2
’Εκλείψει ἐκλιπέτω πάντα ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, λέγει κύριος,

’Ekleípsei eklipétō pánta apò prosṓpou tē̂s gē̂s, légei kýrios,
3
ἐκλιπέτω ἄνθρωπος καὶ κτήνη, ἐκλιπέτω τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ οἱ ἰχθύες τῆς θαλάσσης, καὶ ἐξαρῶ τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, λέγει κύριος.

eklipétō ánthrōpos kaì ktḗnē, eklipétō tà peteinà toû ouranoû kaì hoi ichthýes tē̂s thalássēs, kaì exarō̂ toùs anthrṓpous apò prosṓpou tē̂s gē̂s, légei kýrios.
4
καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ Ιουδαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας Ιερουσαλημ καὶ ἐξαρῶ ἐκ τοῦ τόπου τούτου τὰ ὀνόματα τῆς Βααλ καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ἱερέων

kaì ektenō̂ tḕn cheîrá mou epì Ioudan kaì epì pántas toùs katoikoûntas Ierousalēm kaì exarō̂ ek toû tópou toútou tà onómata tē̂s Baal kaì tà onómata tō̂n hieréōn
5
καὶ τοὺς προσκυνοῦντας ἐπὶ τὰ δώματα τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοὺς ὀμνύοντας κατὰ τοῦ κυρίου καὶ τοὺς ὀμνύοντας κατὰ τοῦ βασιλέως αὐτῶν

kaì toùs proskynoûntas epì tà dṓmata tē̂i stratiā̂i toû ouranoû kaì toùs omnýontas katà toû kyríou kaì toùs omnýontas katà toû basiléōs autō̂n
6
καὶ τοὺς ἐκκλίνοντας ἀπὸ τοῦ κυρίου καὶ τοὺς μὴ ζητήσαντας τὸν κύριον καὶ τοὺς μὴ ἀντεχομένους τοῦ κυρίου.

kaì toùs ekklínontas apò toû kyríou kaì toùs mḕ zētḗsantas tòn kýrion kaì toùs mḕ antechoménous toû kyríou.
7
Εὐλαβεῖσθε ἀπὸ προσώπου κυρίου τοῦ θεοῦ, δίοτι ἐγγὺς ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου, ὅτι ἡτοίμακεν κύριος τὴν θυσίαν αὐτοῦ, ἡγίακεν τοὺς κλητοὺς αὐτοῦ.

Eulabeîsthe apò prosṓpou kyríou toû theoû, díoti engỳs hē hēméra toû kyríou, hóti hētoímaken kýrios tḕn thysían autoû, hēgíaken toùs klētoùs autoû.
8
καὶ ἔσται ἐν ἡμέρᾳ θυσίας κυρίου καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἐνδεδυμένους ἐνδύματα ἀλλότρια·

kaì éstai en hēmérāi thysías kyríou kaì ekdikḗsō epì toùs árchontas kaì epì tòn oîkon toû basiléōs kaì epì pántas toùs endedyménous endýmata allótria:
9
καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ πάντας ἐμϕανῶς ἐπὶ τὰ πρόπυλα ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, τοὺς πληροῦντας τὸν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ αὐτῶν ἀσεβείας καὶ δόλου.

kaì ekdikḗsō epì pántas emphanō̂s epì tà própyla en ekeínēi tē̂i hēmérāi, toùs plēroûntas tòn oîkon kyríou toû theoû autō̂n asebeías kaì dólou.
10
καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, λέγει κύριος, ϕωνὴ κραυγῆς ἀπὸ πύλης ἀποκεντούντων καὶ ὀλολυγμὸς ἀπὸ τῆς δευτέρας καὶ συντριμμὸς μέγας ἀπὸ τῶν βουνῶν.

kaì éstai en ekeínēi tē̂i hēmérāi, légei kýrios, phōnḕ kraugē̂s apò pýlēs apokentoúntōn kaì ololygmòs apò tē̂s deutéras kaì syntrimmòs mégas apò tō̂n bounō̂n.
11
θρηνήσατε, οἱ κατοικοῦντες τὴν κατακεκομμένην, ὅτι ὡμοιώθη πᾶς ὁ λαὸς Χανααν, ἐξωλεθρεύθησαν πάντες οἱ ἐπηρμένοι ἀργυρίῳ.

thrēnḗsate, hoi katoikoûntes tḕn katakekomménēn, hóti hōmoiṓthē pâs ho laòs Chanaan, exōlethreúthēsan pántes hoi epērménoi argyríōi.
12
καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐξερευνήσω τὴν Ιερουσαλημ μετὰ λύχνου καὶ ἐκδικήσω ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τοὺς καταϕρονοῦντας ἐπὶ τὰ ϕυλάγματα αὐτῶν, οἱ λέγοντες ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν Οὐ μὴ ἀγαθοποιήσῃ κύριος οὐδ’ οὐ μὴ κακώσῃ,

kaì éstai en ekeínēi tē̂i hēmérāi exereunḗsō tḕn Ierousalēm metà lýchnou kaì ekdikḗsō epì toùs ándras toùs kataphronoûntas epì tà phylágmata autō̂n, hoi légontes en taîs kardíais autō̂n Ou mḕ agathopoiḗsēi kýrios oud’ ou mḕ kakṓsēi,
13
καὶ ἔσται ἡ δύναμις αὐτῶν εἰς διαρπαγὴν καὶ οἱ οἶκοι αὐτῶν εἰς ἀϕανισμόν, καὶ οἰκοδομήσουσιν οἰκίας καὶ οὐ μὴ κατοικήσουσιν ἐν αὐταῖς καὶ καταϕυτεύσουσιν ἀμπελῶνας καὶ οὐ μὴ πίωσιν τὸν οἶνον αὐτῶν.

kaì éstai hē dýnamis autō̂n eis diarpagḕn kaì hoi oîkoi autō̂n eis aphanismón, kaì oikodomḗsousin oikías kaì ou mḕ katoikḗsousin en autaîs kaì kataphyteúsousin ampelō̂nas kaì ou mḕ píōsin tòn oînon autō̂n.
14
῞Οτι ἐγγὺς ἡ ἡμέρα κυρίου ἡ μεγάλη, ἐγγὺς καὶ ταχεῖα σϕόδρα· ϕωνὴ ἡμέρας κυρίου πικρὰ καὶ σκληρά, τέτακται δυνατή.

῞Oti engỳs hē hēméra kyríou hē megálē, engỳs kaì tacheîa sphódra: phōnḕ hēméras kyríou pikrà kaì sklērá, tétaktai dynatḗ.
15
ἡμέρα ὀργῆς ἡ ἡμέρα ἐκείνη, ἡμέρα θλίψεως καὶ ἀνάγκης, ἡμέρα ἀωρίας καὶ ἀϕανισμοῦ, ἡμέρα σκότους καὶ γνόϕου, ἡμέρα νεϕέλης καὶ ὁμίχλης,

hēméra orgē̂s hē hēméra ekeínē, hēméra thlípseōs kaì anánkēs, hēméra aōrías kaì aphanismoû, hēméra skótous kaì gnóphou, hēméra nephélēs kaì homíchlēs,
16
ἡμέρα σάλπιγγος καὶ κραυγῆς ἐπὶ τὰς πόλεις τὰς ὀχυρὰς καὶ ἐπὶ τὰς γωνίας τὰς ὑψηλάς.

hēméra sálpingos kaì kraugē̂s epì tàs póleis tàs ochyràs kaì epì tàs gōnías tàs hypsēlás.
17
καὶ ἐκθλίψω τοὺς ἀνθρώπους, καὶ πορεύσονται ὡς τυϕλοί, ὅτι τῷ κυρίῳ ἐξήμαρτον· καὶ ἐκχεεῖ τὸ αἷμα αὐτῶν ὡς χοῦν καὶ τὰς σάρκας αὐτῶν ὡς βόλβιτα.

kaì ekthlípsō toùs anthrṓpous, kaì poreúsontai hōs typhloí, hóti tō̂i kyríōi exḗmarton: kaì ekcheeî tò haîma autō̂n hōs choûn kaì tàs sárkas autō̂n hōs bólbita.
18
καὶ τὸ ἀργύριον αὐτῶν καὶ τὸ χρυσίον αὐτῶν οὐ μὴ δύνηται ἐξελέσθαι αὐτοὺς ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς κυρίου, καὶ ἐν πυρὶ ζήλους αὐτοῦ καταναλωθήσεται πᾶσα ἡ γῆ, διότι συντέλειαν καὶ σπουδὴν ποιήσει ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν.

kaì tò argýrion autō̂n kaì tò chrysíon autō̂n ou mḕ dýnētai exelésthai autoùs en hēmérāi orgē̂s kyríou, kaì en pyrì zḗlous autoû katanalōthḗsetai pâsa hē gē̂, dióti syntéleian kaì spoudḕn poiḗsei epì pántas toùs katoikoûntas tḕn gē̂n.