Bibles en langues anciennes
Traductions anciennes
Traductions modernes

Novum Testamentum Graecum Actes 15, 33

Nouveau Testament
Chapitre
Versets
1
Καί τινες κατελθόντες ἀπὸ τῆς ’Ιουδαίας ἐδίδασκον τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ’Εὰν μὴ περιτμηθῆτε τῷ ἔθει τῷ Μωϋσέως, οὐ δύνασθε σωθῆναι.

Kaí tines katelthóntes apò tē̂s ’Ioudaías edídaskon toùs adelphoùs hóti ’Eàn mḕ peritmēthē̂te tō̂i éthei tō̂i Mōÿséōs, ou dýnasthe sōthē̂nai.
2
γενομένης δὲ στάσεως καὶ ζητήσεως οὐκ ὀλίγης τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Βαρναβᾷ πρὸς αὐτοὺς ἔταξαν ἀναβαίνειν Παῦλον καὶ Βαρναβᾶν καί τινας ἄλλους ἐξ αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀποστόλους καὶ πρεσβυτέρους εἰς ’Ιερουσαλὴμ περὶ τοῦ ζητήματος τούτου.

genoménēs dè stáseōs kaì zētḗseōs ouk olígēs tō̂i Paúlōi kaì tō̂i Barnabā̂i pròs autoùs étaxan anabaínein Paûlon kaì Barnabân kaí tinas állous ex autō̂n pròs toùs apostólous kaì presbytérous eis ’Ierousalḕm perì toû zētḗmatos toútou.
3
Οἱ μὲν οὖν προπεμφθέντες ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας διήρχοντο τήν τε Φοινίκην καὶ Σαμάρειαν ἐκδιηγούμενοι τὴν ἐπιστροφὴν τῶν ἐθνῶν, καὶ ἐποίουν χαρὰν μεγάλην πᾶσιν τοῖς ἀδελφοῖς.

Hoi mèn oûn propemphthéntes hypò tē̂s ekklēsías diḗrchonto tḗn te Phoiníkēn kaì Samáreian ekdiēgoúmenoi tḕn epistrophḕn tō̂n ethnō̂n, kaì epoíoun charàn megálēn pâsin toîs adelphoîs.
4
παραγενόμενοι δὲ εἰς ’Ιερουσαλὴμ παρεδέχθησαν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, ἀνήγγειλάν τε ὅσα ὁ θεὸς ἐποίησεν μετ’ αὐτῶν.

paragenómenoi dè eis ’Ierousalḕm paredéchthēsan apò tē̂s ekklēsías kaì tō̂n apostólōn kaì tō̂n presbytérōn, anḗngeilán te hósa ho theòs epoíēsen met’ autō̂n.
5
ἐξανέστησαν δέ τινες τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέσεως τῶν Φαρισαίων πεπιστευκότες, λέγοντες ὅτι δεῖ περιτέμνειν αὐτοὺς παραγγέλλειν τε τηρεῖν τὸν νόμον Μωσέως.

exanéstēsan dé tines tō̂n apò tē̂s hairéseōs tō̂n Pharisaíōn pepisteukótes, légontes hóti deî peritémnein autoùs parangéllein te tēreîn tòn nómon Mōséōs.
6
Συνήχθησαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἰδεῖν περὶ τοῦ λόγου τούτου.

Synḗchthēsan dè hoi apóstoloi kaì hoi presbýteroi ideîn perì toû lógou toútou.
7
πολλῆς δὲ ζητήσεως γενομένης ἀναστὰς Πέτρος εἶπεν πρὸς αὐτούς, ῎Ανδρες ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐπίστασθε ὅτι ἀφ’ ἡμερῶν ἀρχαίων ἐν ὑμῖν ἐξελέξατο ὁ θεὸς διὰ τοῦ στόματός μου ἀκοῦσαι τὰ ἔθνη τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου καὶ πιστεῦσαι·

pollē̂s dè zētḗseōs genoménēs anastàs Pétros eîpen pròs autoús, ῎Andres adelphoí, hymeîs epístasthe hóti aph’ hēmerō̂n archaíōn en hymîn exeléxato ho theòs dià toû stómatós mou akoûsai tà éthnē tòn lógon toû euangelíou kaì pisteûsai:
8
καὶ ὁ καρδιογνώστης θεὸς ἐμαρτύρησεν αὐτοῖς δοὺς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον καθὼς καὶ ἡμῖν,

kaì ho kardiognṓstēs theòs emartýrēsen autoîs doùs tò pneûma tò hágion kathṑs kaì hēmîn,
9
καὶ οὐθὲν διέκρινεν μεταξὺ ἡμῶν τε καὶ αὐτῶν, τῇ πίστει καθαρίσας τὰς καρδίας αὐτῶν.

kaì outhèn diékrinen metaxỳ hēmō̂n te kaì autō̂n, tē̂i pístei katharísas tàs kardías autō̂n.
10
νῦν οὖν τί πειράζετε τὸν θεόν, ἐπιθεῖναι ζυγὸν ἐπὶ τὸν τράχηλον τῶν μαθητῶν ὃν οὔτε οἱ πατέρες ἡμῶν οὔτε ἡμεῖς ἰσχύσαμεν βαστάσαι;

nŷn oûn tí peirázete tòn theón, epitheînai zygòn epì tòn tráchēlon tō̂n mathētō̂n hòn oúte hoi patéres hēmō̂n oúte hēmeîs ischýsamen bastásai?
11
ἀλλὰ διὰ τῆς χάριτος τοῦ κυρίου ’Ιησοῦ πιστεύομεν σωθῆναι καθ’ ὃν τρόπον κἀκεῖνοι.

allà dià tē̂s cháritos toû kyríou ’Iēsoû pisteúomen sōthē̂nai kath’ hòn trópon kakeînoi.
12
’Εσίγησεν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος, καὶ ἤκουον Βαρναβᾶ καὶ Παύλου ἐξηγουμένων ὅσα ἐποίησεν ὁ θεὸς σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τοῖς ἔθνεσιν δι’ αὐτῶν.

’Esígēsen dè pân tò plē̂thos, kaì ḗkouon Barnabâ kaì Paúlou exēgouménōn hósa epoíēsen ho theòs sēmeîa kaì térata en toîs éthnesin di’ autō̂n.
13
Μετὰ δὲ τὸ σιγῆσαι αὐτοὺς ἀπεκρίθη ’Ιάκωβος λέγων, ῎Ανδρες ἀδελφοί, ἀκούσατέ μου.

Metà dè tò sigē̂sai autoùs apekríthē ’Iákōbos légōn, ῎Andres adelphoí, akoúsaté mou.
14
Συμεὼν ἐξηγήσατο καθὼς πρῶτον ὁ θεὸς ἐπεσκέψατο λαβεῖν ἐξ ἐθνῶν λαὸν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

Symeṑn exēgḗsato kathṑs prō̂ton ho theòs epesképsato labeîn ex ethnō̂n laòn tō̂i onómati autoû.
15
καὶ τούτῳ συμφωνοῦσιν οἱ λόγοι τῶν προφητῶν, καθὼς γέγραπται,

kaì toútōi symphōnoûsin hoi lógoi tō̂n prophētō̂n, kathṑs gégraptai,
16
Μετὰ ταῦτα ἀναστρέψω καὶ ἀνοικοδομήσω τὴν σκηνὴν Δαυὶδ τὴν πεπτωκυῖαν, καὶ τὰ κατεσκαμμένα αὐτῆς ἀνοικοδομήσω καὶ ἀνορθώσω αὐτήν,

Metà taûta anastrépsō kaì anoikodomḗsō tḕn skēnḕn Dauìd tḕn peptōkyîan, kaì tà kateskamména autē̂s anoikodomḗsō kaì anorthṓsō autḗn,
17
ὅπως ἂν ἐκζητήσωσιν οἱ κατάλοιποι τῶν ἀνθρώπων τὸν κύριον, καὶ πάντα τὰ ἔθνη ἐφ’ οὓς ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτούς, λέγει κύριος ποιῶν ταῦτα

hópōs àn ekzētḗsōsin hoi katáloipoi tō̂n anthrṓpōn tòn kýrion, kaì pánta tà éthnē eph’ hoùs epikéklētai tò ónomá mou ep’ autoús, légei kýrios poiō̂n taûta
18
γνωστὰ ἀπ’ αἰῶνος.

gnōstà ap’ aiō̂nos.
19
διὸ ἐγὼ κρίνω μὴ παρενοχλεῖν τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφουσιν ἐπὶ τὸν θεόν,

diò egṑ krínō mḕ parenochleîn toîs apò tō̂n ethnō̂n epistréphousin epì tòn theón,
20
ἀλλὰ ἐπιστεῖλαι αὐτοῖς τοῦ ἀπέχεσθαι τῶν ἀλισγημάτων τῶν εἰδώλων καὶ τῆς πορνείας καὶ τοῦ πνικτοῦ καὶ τοῦ αἵματος·

allà episteîlai autoîs toû apéchesthai tō̂n alisgēmátōn tō̂n eidṓlōn kaì tē̂s porneías kaì toû pniktoû kaì toû haímatos:
21
Μωϋσῆς γὰρ ἐκ γενεῶν ἀρχαίων κατὰ πόλιν τοὺς κηρύσσοντας αὐτὸν ἔχει ἐν ταῖς συναγωγαῖς κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγινωσκόμενος.

Mōÿsē̂s gàr ek geneō̂n archaíōn katà pólin toùs kērýssontas autòn échei en taîs synagōgaîs katà pân sábbaton anaginōskómenos.
22
Τότε ἔδοξε τοῖς ἀποστόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέροις σὺν ὅλῃ τῇ ἐκκλησίᾳ ἐκλεξαμένους ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πέμψαι εἰς ’Αντιόχειαν σὺν τῷ Παύλῳ καὶ Βαρναβᾷ, ’Ιούδαν τὸν καλούμενον Βαρσαββᾶν καὶ Σίλαν, ἄνδρας ἡγουμένους ἐν τοῖς ἀδελφοῖς,

Tóte édoxe toîs apostólois kaì toîs presbytérois sỳn hólēi tē̂i ekklēsíāi eklexaménous ándras ex autō̂n pémpsai eis ’Antiócheian sỳn tō̂i Paúlōi kaì Barnabā̂i, ’Ioúdan tòn kaloúmenon Barsabbân kaì Sílan, ándras hēgouménous en toîs adelphoîs,
23
γράψαντες διὰ χειρὸς αὐτῶν, Οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἀδελφοὶ τοῖς κατὰ τὴν ’Αντιόχειαν καὶ Συρίαν καὶ Κιλικίαν ἀδελφοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν χαίρειν.

grápsantes dià cheiròs autō̂n, Hoi apóstoloi kaì hoi presbýteroi adelphoì toîs katà tḕn ’Antiócheian kaì Syrían kaì Kilikían adelphoîs toîs ex ethnō̂n chaírein.
24
’Επειδὴ ἠκούσαμεν ὅτι τινὲς ἐξ ἡμῶν [ἐξελθόντες] ἐτάραξαν ὑμᾶς λόγοις ἀνασκευάζοντες τὰς ψυχὰς ὑμῶν, οἷς οὐ διεστειλάμεθα,

’Epeidḕ ēkoúsamen hóti tinès ex hēmō̂n [exelthóntes] etáraxan hymâs lógois anaskeuázontes tàs psychàs hymō̂n, hoîs ou diesteilámetha,
25
ἔδοξεν ἡμῖν γενομένοις ὁμοθυμαδὸν ἐκλεξαμένους ἄνδρας πέμψαι πρὸς ὑμᾶς σὺν τοῖς ἀγαπητοῖς ἡμῶν Βαρναβᾷ καὶ Παύλῳ,

édoxen hēmîn genoménois homothymadòn eklexaménous ándras pémpsai pròs hymâs sỳn toîs agapētoîs hēmō̂n Barnabā̂i kaì Paúlōi,
26
ἀνθρώποις παραδεδωκόσι τὰς ψυχὰς αὐτῶν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ κυρίου ἡμῶν ’Ιησοῦ Χριστοῦ.

anthrṓpois paradedōkósi tàs psychàs autō̂n hypèr toû onómatos toû kyríou hēmō̂n ’Iēsoû Christoû.
27
ἀπεστάλκαμεν οὖν ’Ιούδαν καὶ Σίλαν, καὶ αὐτοὺς διὰ λόγου ἀπαγγέλλοντας τὰ αὐτά.

apestálkamen oûn ’Ioúdan kaì Sílan, kaì autoùs dià lógou apangéllontas tà autá.
28
ἔδοξεν γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ καὶ ἡμῖν μηδὲν πλέον ἐπιτίθεσθαι ὑμῖν βάρος πλὴν τούτων τῶν ἐπάναγκες,

édoxen gàr tō̂i pneúmati tō̂i hagíōi kaì hēmîn mēdèn pléon epitíthesthai hymîn báros plḕn toútōn tō̂n epánankes,
29
ἀπέχεσθαι εἰδωλοθύτων καὶ αἵματος καὶ πνικτῶν καὶ πορνείας· ἐξ ὧν διατηροῦντες ἑαυτοὺς εὖ πράξετε. ῎Ερρωσθε.

apéchesthai eidōlothýtōn kaì haímatos kaì pniktō̂n kaì porneías: ex hō̂n diatēroûntes heautoùs eû práxete. ῎Errōsthe.
30
Οἱ μὲν οὖν ἀπολυθέντες κατῆλθον εἰς ’Αντιόχειαν, καὶ συναγαγόντες τὸ πλῆθος ἐπέδωκαν τὴν ἐπιστολήν·

Hoi mèn oûn apolythéntes katē̂lthon eis ’Antiócheian, kaì synagagóntes tò plē̂thos epédōkan tḕn epistolḗn:
31
ἀναγνόντες δὲ ἐχάρησαν ἐπὶ τῇ παρακλήσει.

anagnóntes dè echárēsan epì tē̂i paraklḗsei.
32
’Ιούδας τε καὶ Σίλας, καὶ αὐτοὶ προφῆται ὄντες, διὰ λόγου πολλοῦ παρεκάλεσαν τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐπεστήριξαν·

’Ioúdas te kaì Sílas, kaì autoì prophē̂tai óntes, dià lógou polloû parekálesan toùs adelphoùs kaì epestḗrixan:
33
ποιήσαντες δὲ χρόνον ἀπελύθησαν μετ’ εἰρήνης ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν πρὸς τοὺς ἀποστείλαντας αὐτούς.

poiḗsantes dè chrónon apelýthēsan met’ eirḗnēs apò tō̂n adelphō̂n pròs toùs aposteílantas autoús.
35
Παῦλος δὲ καὶ Βαρναβᾶς διέτριβον ἐν ’Αντιοχείᾳ διδάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόμενοι μετὰ καὶ ἑτέρων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ κυρίου.

Paûlos dè kaì Barnabâs diétribon en ’Antiocheíāi didáskontes kaì euangelizómenoi metà kaì hetérōn pollō̂n tòn lógon toû kyríou.
36
Μετὰ δέ τινας ἡμέρας εἶπεν πρὸς Βαρναβᾶν Παῦλος, ’Επιστρέψαντες δὴ ἐπισκεψώμεθα τοὺς ἀδελφοὺς κατὰ πόλιν πᾶσαν ἐν αἷς κατηγγείλαμεν τὸν λόγον τοῦ κυρίου, πῶς ἔχουσιν.

Metà dé tinas hēméras eîpen pròs Barnabân Paûlos, ’Epistrépsantes dḕ episkepsṓmetha toùs adelphoùs katà pólin pâsan en haîs katēngeílamen tòn lógon toû kyríou, pō̂s échousin.
37
Βαρναβᾶς δὲ ἐβούλετο συμπαραλαβεῖν καὶ τὸν ’Ιωάννην τὸν καλούμενον Μᾶρκον·

Barnabâs dè eboúleto symparalabeîn kaì tòn ’Iōánnēn tòn kaloúmenon Mârkon:
38
Παῦλος δὲ ἠξίου τὸν ἀποστάντα ἀπ’ αὐτῶν ἀπὸ Παμφυλίας καὶ μὴ συνελθόντα αὐτοῖς εἰς τὸ ἔργον μὴ συμπαραλαμβάνειν τοῦτον.

Paûlos dè ēxíou tòn apostánta ap’ autō̂n apò Pamphylías kaì mḕ synelthónta autoîs eis tò érgon mḕ symparalambánein toûton.
39
ἐγένετο δὲ παροξυσμὸς ὥστε ἀποχωρισθῆναι αὐτοὺς ἀπ’ ἀλλήλων, τόν τε Βαρναβᾶν παραλαβόντα τὸν Μᾶρκον ἐκπλεῦσαι εἰς Κύπρον.

egéneto dè paroxysmòs hṓste apochōristhē̂nai autoùs ap’ allḗlōn, tón te Barnabân paralabónta tòn Mârkon ekpleûsai eis Kýpron.
40
Παῦλος δὲ ἐπιλεξάμενος Σίλαν ἐξῆλθεν παραδοθεὶς τῇ χάριτι τοῦ κυρίου ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν,

Paûlos dè epilexámenos Sílan exē̂lthen paradotheìs tē̂i cháriti toû kyríou hypò tō̂n adelphō̂n,
41
διήρχετο δὲ τὴν Συρίαν καὶ τὴν Κιλικίαν ἐπιστηρίζων τὰς ἐκκλησίας.

diḗrcheto dè tḕn Syrían kaì tḕn Kilikían epistērízōn tàs ekklēsías.